Χρήστος Ζαβός
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες λένε ότι τα καβούρια που βρίσκονταν στην τσέπη του Νίκου Κίρζη έχουν πλέον ξεκινήσει το ταξίδι για τα κυκλαδίτικα νησιά. Όποιος δει έστω και ένα, ας επικοινωνήσει μαζί μας προκειμένου να επιστραφούν στο παντελόνι.
Έχει πλάκα. Δεν είναι Απολλωνίστικο στοιχείο ομολογώ, αλλά η μαλακία βαράει σύννεφο σε όλες τις ομάδες. Και τι ακούμε, και τι διαβάζουμε… η μεγαλύτερη πλάκα έχει να κάνει με τη κωλοτούμπα που κάνουμε όλοι, άμα τα γεγονότα μας διαψεύδουν.
Από τσιγκούνης, μίζερος και ηττοπαθής ο Κίρζης τώρα έγινε προεδράρα, τσαμπουκάς και σημαιοφόρος του πολέμου κατά του ΑΠΟΕΛ. Και εκεί που έφτυνες, τώρα γλείφεις. Μεταξύ μας όλοι την έχουμε πάθει.
Είναι αλήθεια ότι ο τρόπος που κινήθηκε στην αγορά είναι εντυπωσιακός. Και στην ουσία και στην επικοινωνία. Όχι μόνο σήκωσε το γάντι που του έριξαν από τη Λευκωσία αλλά τους το επέστρεψε πίσω στον Αρχάγγελο. Και έχω τον Απολλωνίστα μες στην ηδονή. Άμα με ρωτάς κιόλας, η επόμενη μεταγραφή θα είναι αυτή του Αϊλτον που η καριέρα του πήρε την κατιούσα εκεί στη Β’ κατηγορία της Σουηδίας. Ας τον πάρει και ας τον δώσει δανεικό στη Δόξα.
Οκ… φτάνει με την πλάκα. Ας μιλήσουμε λίγο σοβαρά. Όντως ο Κίρζης δεν έμεινε απαθής. Και όχι μόνο αυτό, αλλά γεμίζει την ομάδα με ποιότητα αγωνιστικά ενώ δεν έχει και κανένα ενδοιασμό να τα σκάσει χοντρά. Και όποιος τον έλεγε τσιγκούνη, ζητά συγγνώμη και ψάχνει να βρει άλλο ψεγάδι για να βγάλει τα εσώψυχα του.
Τώρα να μου πεις, έχει απαλλαγεί και από πολλά «χοντρά» συμβόλαια. Εδώ ο τουρίστας Καραγιόλ έπαιρνε όπως λένε 28 χήνες τον μήνα!!! Και να ήταν μόνο αυτός; Ο λογιστής εκεί στη Μεσολογγίου δεν έχει να κάνει ούτε με Μπρου, Βάλε, Μάγκλιτσα, Σουμά αν τον θυμάσαι, αλλά και του Ρομπέρζ. Μιλάμε για πολλά λεφτά.
Συνεπώς το κενό στον προϋπολογισμό ήταν αρκετά μεγάλο. Δεν το σκέφτηκε όμως και τα βάζει μες στη μηχανή. Καγκπέ, Γιαννιώτας και Ενσούε επίσης θα τα παίρνουν χοντρά. Άμα κιόλας κάνει δύο μεγάλες μεταγραφές σε επίθεση και κέντρο, τότε θα μιλάμε για υπέρβαση. Τώρα απλά δεν τα αποταμιεύει. Δεν τσιγκουνεύεται.
Μιλώντας για τις δύο μεταγραφές, σίγουρα η ομάδα θέλει έναν επιθετικό που θα πρέπει να συνεχίσει την παράδοση που έχει η ομάδα στη συγκεκριμένη θέση. Μην αρχίσω να σου γράφω ονόματα από τον Πεσίροβιτς μέχρι τον Μάγκλιτσα… είναι η ιστορία του Απόλλωνα.
Θες όμως και ένα μέσο. Για να έρθει αυτός, θα πρέπει όμως να φύγει κάποιος. Και άμα με ρωτάς με τη δεξιά γραμμή να είναι υπερφορτωμένη, ο Σαρδινέρο δεν έχει θέση στην ομάδα.
Γενικώς τα πλάγια, αριστερά, δεξιά είναι υπερφορτωμένα. Θες σίγουρα έναν χαφ για να γεμίσει και ο άξονας. Ακόμη όμως και αν έρθει ο σούπερ χαφ, παραμένει στη θεωρία ένα σημαντικό ερωτηματικό.
Πως θ’ αντιδράσει η ομάδα στην απουσία του καλύτερου στόπερ στο πρωτάθλημα; Γιατί δεν είναι μόνο τι έκανε ο Ρομπέρζ στο γήπεδο είναι και το πώς βελτίωνε τους γύρω του. Από τον Χάμπο μέχρι τον Γιούστε, τον Ουεντραόγκο και τον Σελίμοβιτς ή πιο παλιά τον Άλεφ. Ο Γάλλος όλοι το ξέρουμε ότι είναι μεγάλη πάστα. Έχει ενδιαφέρον να δούμε την απάντηση στο ερώτημα που δημιουργήθηκε μέσα από τον προγραμματισμό. Να ναι ο Γιούστε, ο Ντίλαν ο Σελίμοβιτς, ο Αττίλα ή και ο Χάμπος άμα τον γυρίσει πίσω ο Σοφρώνης; Υπάρχει ένα ερώτημα.
Το δεύτερο ερώτημα είναι ίσως το πιο σημαντικό. Η διοίκηση Κίρζη όλα αυτά τα χρόνια, ομολογουμένως παρουσίασε πολύ μεγάλες ομάδες. Από την ομάδα του Χρι-Χρι που έκανε πάρτι μες στη Μόσχα αλλά κυρίως η ομάδα του Σοφρώνη πριν από δύο χρόνια, ήταν δύο σύνολα που σίγουρα αδικήθηκαν από την ιστορία, ίσως και από την ίδια την ομάδα ή ακόμη από τη μαλακία που μας δέρνει μες τούτο τον τόπο.
Ας υποθέσουμε ότι το σύνολο που φτιάχνεται το φετινό καλοκαίρι είναι τόσο ή ακόμη καλύτερο απ’ ότι στο παρελθόν; Θα μπορέσει η ομάδα να φτάσει εκεί που δεν έφτασε τα τελευταία 13 χρόνια;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Η κουβέντα περί του «σταυρού στο χέρι» δεν είναι τόσο απλή. Είναι μια πραγματικότητα πολυδιάστατη που χρίζει ανάλυσης. Κυρίως όμως έχει να κάνει με την αδυναμία της διοίκησης ή του ίδιου του Νίκου Κίρζη να δημιουργήσει «δημόσιες σχέσεις» στο χώρο που λέμε κυπριακό ποδόσφαιρο.
Ναι μεν οι μεταγραφές είναι καλές, ναι μεν ο πρόεδρος δείχνει ορεξάτος αλλά άμα είναι να γίνει μια ακόμη αλλαγή, θα πρέπει να είναι σ’ αυτό το τομέα και μόνο. Η διοίκηση Κίρζη έχει αυτό το κουσούρι και μάλιστα το πληρώνει μέχρι το τελευταίο δράμι.
Το ερώτημα έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορεί να κάνει την αλλαγή στον τρόπο διοίκησης. Να συσπειρώσει στ’ αλήθεια όλους του Απολλωνίστες και όχι μονάχα στα λόγια ή με διάφορα γραφικά twitter και άλλα ποσταρίσματα. Τούτη η αλλαγή να ξεκινήσει από τα σωθικά της ομάδας και ν’ απλωθεί έως το Δασάκι και την Πάφο.
Η πολιτική του «βλέπω ή δημιουργώ παντού εχθρούς» πρέπει ν’ αλλάξει άμεσα. Να φύγει… όπως έφυγαν τα καβούρια που άπλωσαν δαγκάνες σ’ ένα από τα νησιά του Αιγαίου.
