Χρήστος Ζαβός
Δεν θ’ αναφερθώ στην ομιλία του προέδρου της ΚΟΠ. Ούτε και πόσο επιτυχημένη κατά την άποψη του, ήταν η περσινή διοργάνωση του πρωταθλήματος.
Ούτε καν στο πως, μάλλον ηθελημένα, απέφυγε ν’ αναφερθεί ότι ήταν η χειρότερη χρονιά στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας όσον αφορά την προσέλευση του κόσμου. Αναρωτιέμαι όμως, είμαστε ή δεν είμαστε σ’ αυτό το κομμάτι στο χειρότερο δυνατό σημείο; Δεν μπορούσε να πει κάτι επί τούτου; Περίεργα πράγματα.
Δεν θα μιλήσουμε ούτε και για το γεγονός της κωλοτούμπας που φαίνεται να προβαίνει τόσο η Ομοσπονδία όσο και τα σωματεία, στο θέμα της «κάρτας οπαδού».
Μη σου πω, δεν θ’ αναφερθούμε ούτε και στο VAR, το οποίο κατά τον κύριο Κούμα θα υιοθετήσουμε στην Κύπρο από τη σεζόν 20-21 και ενώ τα περισσότερα των γηπέδων προσφέρονται για πετεινούς και κότες!! Πως θα γίνει αυτό, είναι μια απορία. Όπως απορία είναι επίσης γιατί σ’ αυτό τον τόπο δεν ξεκινάμε από το Α και ξεκινάμε από το Ψ ή το Χ. Θα έχει την πλάκα του όμως. Σε γήπεδα τρώγλες θα προσθέσουμε VAR.Έχει και ο αρχοντοχωριατισμός το στυλ του και γελάμε.
Λοιπόν απ’ όλα τα πιο πάνω που μοιάζουν και είναι σημαντικά, αυτό που προσωπικά μου έκανε εντύπωση είναι η ανακοίνωση της «καινοτομίας» περί των τηλεοπτικών μεταδόσεων. Ότι δηλαδή το κυπριακό πρωτάθλημα θα διεξάγεται Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα !!! Τέσσερις μέρες την εβδομάδα!! Μήπως γίναμε NBA και όλοι εμείς οι ηλίθιοι δεν το έχουμε καταλάβει, μπορεί. Διαθέτει το κυπριακό πρωτάθλημα μια τέτοια εμπορευσιμότητα που μπορεί να προβάλλεται σχεδόν καθημερινά πια; Πάλι γελάμε…
Παρεμπιπτόντως να σου πω ότι εδώ και χρόνια γράφουμε και λέμε, για την ανάγκη να θεσπιστεί μια συγκεκριμένη ώρα διεξαγωγής αγώνων, που θα περάσει στη συνείδηση οπαδού/πελάτη ως «ώρα ποδοσφαιρική». Κάτι σαν το Monday night football που έχουν στις ΗΠΑ, η Παρασκευή που είναι μέρα ποδοσφαιρική για τη Μπουντεσλίγκα ή οι συγκεκριμένες ώρες που διεξάγονται παιγνίδια στην Πρέμιερ Λίγκ. Τώρα να μου πεις τι σχέση έχουν όλα αυτά με το δικό μας προϊόν; Τα έγραψα απλά έτσι για να γελάμε.
Ως γνωστό ο πρόεδρος, ανακοίνωσε μεν την καινούργια απόφαση δεν ένιωσε όμως την ανάγκη να εξηγήσει, ούτε και να επιχειρηματολογήσει για το σκεπτικό της. Δηλαδή, είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της Κύπρου, ανακοινώνει ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα και γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την κοινή γνώμη και όχι μόνο. Λες και είναι δική του επιχείρηση. Που μεταξύ μας είναι. Γελάς, δεν γελάς;
Ακόμη και σε μια εταιρεία όμως, ο εργοδότης , έτσι για το θέα θήναι, σε μια τέτοια αλλαγή θα εξέδιδε μια εγκύκλιο επεξηγώντας στους εργαζομένους ή στους πελάτες το λόγο που προβαίνει σε μια τέτοια κίνηση.
Και αφού δεν μας εξήγησε, το δικό μου φτωχό μυαλό δεν με βοηθά να καταλάβω γιατί πήραν αυτή την απόφαση. Αναρωτιέμαι δηλαδή για το σκεπτικό. Πως θα βελτιώσει το ποδόσφαιρο; Είναι μήπως ένα μέτρο, το οποίο θα δελεάσει τον κόσμο να επιστρέψει στα γήπεδα; Γελάμε πάλι…
Να με συγχωρέσει ο πρόεδρος αλλά καμιά φορά παρανοώ και σκέφτομαι ότι κάποια πράγματα γίνονται απλά και μόνο για να εξυπηρετηθούν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες συγκεκριμένων ατόμων. Ακριβώς τούτη η προσέγγιση είναι που έφερε το ποδόσφαιρο μας στον πάτο. Απαξιώθηκε δηλαδή το άθλημα μ’ αποτέλεσμα ο κόσμος να του γυρίσει την πλάτη.
Αν υποθέσουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ποδόσφαιρο είναι πλέον η απουσία του κόσμου, ποιους χειρισμούς κάνουν ούτως ώστε ν’ ανατρέψουν την κατάσταση; Μήπως οι τηλεοπτικές προβολές, από Παρασκευή μέχρι Δευτέρα; Γελάμε.
Μήπως, η τηλεοπτική προβολή σε τέσσερις από τις εφτά μέρες της εβδομάδας υιοθετείται για να εξυπηρετηθούν οι μονάδες παραγωγής, τα λεγόμενα OB Van; Και αν ναι, ξέρει κανείς να μας πει, ποιος έχει επιχειρηματικό συμφέρον; Γελάς; Καλά κάνεις…
Καλά κάνεις, γιατί πλέον δεν έχει κανείς όρεξη να προβληματιστεί. Στο κράτος της ατιμωρησίας και της διαφθοράς, πλέον κανείς δεν αντιδρά. Έτσι και αλλιώς μετά από το κλάμα ή τον θυμό, καμιά φορά ακολουθεί το γέλιο. Και μετά ξανά μανά ο θυμός. Μέχρι να ξεσπάσει ο κόσμος και σας πάρει παραμάζωμα… Προς το παρόν όμως, είπαμε. Γελάμε.
