Πανίκος Κωνσταντίνου
Κάθε μερικούς μήνες δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ανάγκη σύγκλησης σύσκεψης κατά την οποία λαμβάνονται μέτρα κατά της βίας.
Δυστυχώς το πρόβλημα δε λύθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες και ούτε πρόκειται να λυθεί όσο δεν εφαρμόζεται η υφιστάμενη νομοθεσία. Ο αθλητικός νόμος είναι υπέρ αρκετός και δεν χρειαζόταν περισσότερη ένεση. Φτάνει ο κάθε φορέας να αναλάβει την ευθύνη του. Σήμερα ο μοναδικός φορέας που τα ακούει για λάθη και παραλήψεις είναι η Αστυνομία. Οι υπόλοιποι τη βγάζουν «καθαρή». Το να ρίχνουμε μια εύσχημη ατάκα «είναι θέμα Παιδείας» ή «το πρόβλημα είναι Κοινωνικό» και ξεμπερδέψαμε, είναι ο εύκολος τρόπος για να ξεγλιστρήσεις.
Χωρίς συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων όπως ορίζει ο αθλητικός νόμος δε θα κάνουμε ούτε βήμα μπροστά. Πάντα θα ακολουθούμε τα γεγονότα.
Όταν πριν από περίπου 20 χρόνια η Πολιτεία είχε διοργανώσει σύσκεψη για να δουν το θέμα της βίας στην Κύπρο είχε κληθεί και ο Ανώτερος Αστυνόμος του Λίβερπουλ Κρίστοφερ Άρμιτ, ο οποίος είχε υπό την ευθύνη του τους οπαδούς της Λίβερπουλ και της Έβερτον. Τότε μεταξύ άλλων σε συνέντευξη που είχε δώσει στο Φιλελεύθερο στον συνάδελφο Ιάκωβο Κακουρή είχε αναφέρει το εξής απλό: «Η αστυνόμευση ενός αγώνα αρχίζει αρκετές μέρες προηγουμένως. Οργανώνονται συναντήσεις με οπαδούς, με τα σωματεία και η Αστυνομία γνωρίζει ακόμη και τις πιο μικρές λεπτομέρειες για τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν οι ομάδες και οι υποστηρικτές τους».
Κάτι που αν γνωρίζαμε και εμείς πριν από το φάϊναλ φορ μπάσκετ την περασμένη Κυριακή δε θα φτάναμε στο σημείο που φτάσαμε. Όπως το ίδιο ισχύει και σε ποδοσφαιρικούς αγώνες. Το να οργανώσεις συναντήσεις με τους οπαδούς αυτομάτως ο «όχλος», μετατρέπεται σε πρόσωπο. Ξέρεις με ποιον μιλάς. Έχει απέναντι σου ένα άνθρωπο ή κάποιους ανθρώπους οι οποίοι αν κάτι πάει στραβά θα λογοδοτήσουν.
Το να λέμε κάθε τρεις και λίγο οι «γνωστοί, άγνωστοι» δεν έχει ουσιώδες νόημα. Άλλωστε ο σκοπός της κάρτας οπαδού ήταν ακριβώς να φύγουμε από την ανωνυμία. Η Αστυνομία οφείλει να υποχρεώσει τους συνδέσμους να έχουν εκπροσώπους, να γίνουν επώνυμοι, έτσι ώστε να είναι και υπόλογοι. Και αν δεν θέλουν, να υποχρεώσουν τα σωματεία να τους υποδείξουν. Αλλιώς να μην τους παραχωρούν εισιτήρια, ή να κλείσουν πέταλα, ή να σταματήσουν οι μετακινήσεις μέχρι να προκύψει συμφωνία.
Ο κ. Άρμιτ είχε δηλώσει τότε έκπληκτος από το γεγονός ότι λίγο πολύ, όλοι έβγαζαν την ουρά τους απ’ έξω: «αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα». Όπως συμβαίνει και σήμερα. Κανένας δεν αναλαμβάνει ευθύνη. Μάλιστα αποκάλυψε πως… «Εκεί που έπαθα σοκ ήταν όταν άκουσα ένα εκπρόσωπο της Αστυνομίας να λέει ότι έδωσε σε σωματείο, 50 ονόματα, 50 φωτογραφίες ατόμων που συμμετείχαν σε επεισόδια, κι όμως δεν τιμωρήθηκε κανένας! Αυτό δεν μπορώ να το κατανοήσω. Ο πρόεδρος του σωματείου είπε ότι δεν είναι δικό του πρόβλημα… Κι όμως η βία στα γήπεδα, είναι πρόβλημα όλων μας». Ομοσπονδίες, ομάδες, ή Αρχές Σταδίων που δεν συνεργάζονται προς επίλυση του προβλήματος θα πρέπει να λογοδοτούν. Έχουν ευθύνη και αρμοδιότητες έναντι του νόμου. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία για να βοηθήσει στην εξάλειψη του φαινομένου του χουλιγκανισμού απείλησε τις ομάδες: «Ή θα συνεργαστείτε μαζί μας ή σε λίγα χρόνια οι εξέδρες θα είναι άδειες και θα καταστραφείτε οικονομικά». Τόσα απλά και τόσο… μακριά μας.
Ο κ. Άρμιτ πριν καμιά 20ριά χρόνια είπε ακόμη: «Μου είπαν ότι οι οπαδοί των ομάδων της Λευκωσίας, της Ομόνοια και του ΑΠΟΕΛ, δεν τσακώνονται. Η απάντηση είναι ότι ‘’ακόμη δεν τσακώνονται’’. Διότι δεν ξέρεις πότε θα γίνει κι αυτό, αν δεν υπάρξει στρατηγικό σχέδιο».
Προφανώς από τότε μέχρι σήμερα καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει δημιουργηθεί στρατηγικό σχέδιο. Η κατάληξη από τον άνθρωπο που είχε αρμοδιότητες για την τήρηση της τάξης στο κέντρο του Λίβερπουλ και ταυτόχρονα ήταν υπεύθυνος επιχειρήσεων στα γήπεδα της Λίβερπουλ και της Έβερτον ήταν η εξής: «Ούτε η Αστυνομία, μπορεί να λύσει μόνη της το πρόβλημα, ούτε οι Αρχές του Κράτους, ούτε τα σωματεία, ούτε το Στάδιο. Με τη συνεργασία, αυτών των μερών είναι εφικτό». Ότι δηλαδή λείπει στη δική μας περίπτωση. Κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί. Αυτή τη στιγμή η Πολιτεία φορτώνει συνεχώς ευθύνες την Αστυνομία ενώ αφήνει όλους τους υπόλοιπους απ’ έξω.
