Πανίκος Κωνσταντίνου
Τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα! Είναι μια φράση που φοριέται πολύ τις τελευταίες δεκαετίες αλλά η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
Προφανώς δεν παίζουν μπάλα, με την έννοια ότι μια ομάδα με χαμηλό προϋπολογισμό μπορεί να κερδίσει μια άλλη με πολύ μεγαλύτερο. Άλλωστε ο ΑΠΟΕΛ και η Ανόρθωση είναι δύο ομάδες που μας το απέδειξαν όταν αγωνίζονταν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και αυτό μπορεί να συμβεί και θα συνεχίσει να συμβαίνει. Δηλαδή να κερδίζει ο «αδύνατος» οικονομικά το «δυνατό».
Από την άλλη όμως δεν πιστεύω πως η Ανόρθωση, που δεν ηττήθηκε, από τη Βέρντερ αφού έφερε ισοπαλία 0-0 στη Βρέμη και 2-2 στο ΓΣΠ, ή ο ΑΠΟΕΛ που δεν ηττήθηκε από την Ντόρντμουντ μιας και τα δύο παιχνίδια τελείωσαν 1-1, πως εάν την ίδια περίοδο αγωνίζονταν στην Μπουντεσλίγκα, θα έκαναν κάτι άλλο παρά να αγκομαχούν για να γλιτώσουν τον υποβιβασμό.
Αφήνοντας λοιπόν κατά μέρος τις εξαιρέσεις του κανόνα και επιστρέψουμε στον κανόνα τότε μπορούμε εύκολα θα αντιληφθούμε το λόγο που ο Άρης των προηγούμενων χρόνων πολύ πιθανό να έφευγε ηττημένος από το Μακάρειο στάδιο κόντρα στη Δόξα. Κι όμως κατάφερε να κερδίσει.
Νίκησε, διότι αύξησε τον προϋπολογισμό του, έφερε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, που είχαν τη νοοτροπία, κυρίως την ικανότητα να γυρίσουν ένα τέτοιο παιχνίδι που μέχρι το 86’ φαινόταν χαμένο.
Βλέπω ένα Άρη μετά από έξι αγωνιστικές να φιγουράρει στη 2η θέση και μόνο τυχαίο μπορεί να είναι αυτό. Μετρά τρεις συνεχόμενες νίκες επειδή ακριβώς έχει… πολλαπλασιάσει τον προϋπολογισμό του. Συνέπεια τούτου ήταν να αποκτηθούν καλύτερης ποιότητας ποδοσφαιριστές οι οποίοι μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στο πρωτάθλημα μας απ’ ότι εάν ο προϋπολογισμός ήταν γύρω στο ένα εκατομμύριο ευρώ, όπως υπολογίζω θα έκανε χωρίς τους Ρώσους επενδυτές του.
Το πόσο ψηλά μπορεί κοιτάζει ίσως θα πρέπει να περιμένουμε την ολοκλήρωση του α’ γύρου έτσι ώστε να σχηματίσουμε αρτιότερη εικόνα σε σχέση με όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος μας. Από την άλλη όμως δεν θα πρέπει να ξεπερνάμε άκριτα την αύξηση του προϋπολογισμού ορισμένων ομάδων όπως είναι και η Πάφος που επίσης φέρεται έτοιμη να μπει σφήνα στην κλασσική εξάδα (Ομόνοια, Απόλλων, ΑΕΛ, Ανόρθωση, ΑΕΚ, ΑΠΟΕΛ) του Κυπριακού πρωταθλήματος.
Δε θα πρέπει να μας εκπλήξει ένα τέτοιο γεγονός καθώς, χωρίς μεγάλους προϋπολογισμούς, απλώς μόνο με οργάνωση και συγκυρίες αν θέλετε, τρεις ομάδες, τέσσερεις φορές πέτυχαν να μπουν στο πρώτο γκρουπ με το τέλος της κανονικής περιόδου όταν εφαρμόστηκε το νέο σύστημα, έξι πάνω και οι υπόλοιπες κάτω.
Από την πρώτη χρονιά (2014-15) ο Ερμής εκτόπισε την ΑΕΚ. Την επόμενη (2015-16) η Σαλαμίνα κατάφερε να αφήσει έξω την ΑΕΛ. Η ομάδα της Αμμοχώστου ξαναμπήκε στην πρώτη εξάδα και τη σεζόν 2018-19 αφήνοντας στο κάτω γκρουπ την Ανόρθωση, ενώ πέρσι (2020-21) ο Ολυμπιακός ξεπέρασε τον ΑΠΟΕΛ. Ουσιαστικά στα επτά χρόνια εφαρμογής των πλέϊ οφ με εξάδες, είναι περισσότερες οι φορές που κάποιος από τους «μεγάλους» έμεινε εκτός, παρά όλες τους κατέλαβαν τις πρώτες έξι θέσεις.
Συμπερασματικά λοιπόν, ναι, ο Άρης και η Πάφος είναι δύο ομάδες που θα πρέπει να τις υπολογίσουμε σοβαρά. Με τους προϋπολογισμούς που κάνουν στο μόνο που μειονεκτούν είναι στην εμπειρία ως «φανέλες» αλλά τα λεφτά που επένδυσαν σε ποδοσφαιριστές είναι ικανά να τους δώσουν το πολυπόθητο εισιτήριο της πρώτης εξάδας.
