Το ζήτημα του χαμένου χρόνου στο ποδόσφαιρο έχει επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, καθώς οι φίλαθλοι εκφράζουν έντονα τη δυσαρέσκειά τους για τις συνεχείς καθυστερήσεις που αλλοιώνουν την εμπειρία τους. Από τις αργές εκτελέσεις μέχρι τα «τακτικά» διαλείμματα λόγω τραυματισμών, η εικόνα του παιχνιδιού συχνά διαστρεβλώνεται. Η FIFA έχει θέσει ως στόχο τα 60 λεπτά καθαρού χρόνου σε κάθε αγώνα, κάτι που πλησίασε να πετύχει στο Μουντιάλ του 2022 με εκτεταμένες καθυστερήσεις, φτάνοντας σε μέσο όρο τα 59 λεπτά και 28 δευτερόλεπτα. Ωστόσο, στις εγχώριες διοργανώσεις η προσπάθεια γρήγορα ξεθώριασε και οι αριθμοί δείχνουν ξανά πτωτική πορεία.
Η Διεθνής Επιτροπή Κανονισμών (IFAB) εξετάζει πλέον το ενδεχόμενο να σταματά το ρολόι κάθε φορά που η μπάλα βγαίνει εκτός αγωνιστικού χώρου. Με δύο ημίχρονα των 30 λεπτών, η FIFA θα εξασφάλιζε τον στόχο των 60 λεπτών καθαρού χρόνου, όπως συμβαίνει ήδη σε αθλήματα όπως το μπάσκετ και το αμερικανικό ποδόσφαιρο. Η ιδέα αυτή έρχεται σε μια περίοδο όπου ο καθαρός χρόνος έχει μειωθεί αισθητά: Στην Premier League, από τα 58 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα το 2023-24, έπεσε στα 55 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα φέτος, με ορισμένα παιχνίδια να μην ξεπερνούν καν τα 46 λεπτά. Παρόμοια πτωτική τάση καταγράφεται σε Bundesliga, Serie A και Ligue 1, ενώ μόνο η La Liga σημείωσε μικρή άνοδο!
Τα στατιστικά αποκαλύπτουν τους βασικούς «ενόχους» των καθυστερήσεων: Οι σέντρες αφαιρούν κατά μέσο όρο 7 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα από κάθε αγώνα, τα πλάγια 11 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, τα κόρνερ σχεδόν 6 λεπτά και τα φάουλ πάνω από 13 λεπτά. Συνολικά, πάνω από 38 λεπτά χάνονται σε κάθε παιχνίδι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Μπέρνλι, που σε τρία φετινά ματς καθυστέρησε πάνω από 12 λεπτά μόνο σε σέντρες μετά από γκολ!
Ένα βασικό ερώτημα είναι αν το σταματημένο ρολόι θα κάνει τους αγώνες υπερβολικά μεγάλους. Οι υπολογισμοί δείχνουν πως ένας μέσος αγώνας Premier League θα διαρκούσε περίπου 98 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα, δηλαδή σχεδόν όσο και σήμερα. Ωστόσο, σε ακραίες περιπτώσεις -όπως το Σλάβια-Πράγας-Άρσεναλ με μόλις 41 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα καθαρού χρόνου- η διάρκεια θα ξεπερνούσε τις δύο ώρες. Αυτό δημιουργεί ανησυχία για τους φιλάθλους, ιδιαίτερα σε βραδινά παιχνίδια.
Εξίσου σημαντικό είναι το ζήτημα της ενημέρωσης των θεατών. Η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου θα απαιτούσε ορατά χρονόμετρα στα γήπεδα, ώστε οι φίλαθλοι να γνωρίζουν πόσος χρόνος απομένει. Στις μικρότερες κατηγορίες, όπου συχνά δεν υπάρχει καν επίσημο ρολόι, το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο έντονο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το αμερικανικό πρωτάθλημα (MLS) δοκίμασε κάτι αντίστοιχο από το 1996 έως το 1999, με το ρολόι να μετρά αντίστροφα και να σταματά μόνο σε σοβαρούς τραυματισμούς, χωρίς όμως να υπολογίζει τον χρόνο που η μπάλα ήταν εκτός παιχνιδιού.
Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: Θα μπορούσε ένα σταματημένο ρολόι να βάλει τέλος στο «σπατάλημα χρόνου» ή θα δημιουργούσε νέα προβλήματα στην εικόνα και τη ροή του ποδοσφαίρου;
Πηγή: Sport-fm.gr
