Πέτρος Παπαγιώργης
Βρέθηκα την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα στο γήπεδο του Ορφέα στη Λευκωσία, συνοδεύων δυο συνάδελφους από το εξωτερικό που επεσκέφθησαν το γήπεδο του ιστορικού σωματείου για σκοπούς ρεπορτάζ.
Εκείνη την ώρα η ομάδα έκανε προπόνηση. Ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές ήταν και ένας νεαρός Αφρικανός. Επειδή ξέρω ότι ο Ορφέας δεν διαθέτει ξένους ποδοσφαιριστές στις τάξεις του, ρώτησα για το μικρό και μου είπαν ότι πρόκειται για Καμερουνέζο 19 χρόνων που ήλθε στην Κύπρο υπό την ιδιότητα του ασυνόδευτου ανήλικου. Αυτό κάνουν χιλιάδες παιδιά από όλο τον κόσμο όπου υπάρχουν εστίες συγκρούσεων
Βέβαια όποιος έχει ένα… κουκούτσι μυαλό καταλαβαίνει ότι οι γονείς του όποιου ασυνόδευτου έφηβου δεν τον έχουν στείλει στην Κύπρο για ταξίδι αναψυχής αλλά τον τσουβάλιασαν σε μια βάρκα της κακιάς ώρας και τον έριξαν στη θάλασσα μαζί με δεκάδες άλλους νεαρούς κακομοίρηδες πληρώνοντας αδρά κάποιους απατεώνες απλώς και μόνο για να φύγει και να μην υπηρετήσει στον στρατό και να γλυτώσει από τον πόλεμο και τον πιθανότατο θάνατο, όπως συμβαίνει σε χιλιάδες έφηβους συμπατριώτες του και όχι μόνο.
Είδα λοιπόν τον Καμερουνέζο που δεν τον «έκοβες» για ποδοσφαιριστή – και δεν ήταν τέτοιος - να λαμβάνει μέρος στην προπόνηση, απολαμβάνοντας αυτό που έκανε. Ων παρέα με τους ποδοσφαιριστές ο μικρός ένοιωθε πολύ όμορφα.
Ο 19χρονος Desmond Tengen –αυτό είναι το όνομα του- βρέθηκε στο νησί μας πριν από δυο χρόνια όχι βρισκόμενος σε διατεταγμένη απποστολή για να συμβάλει στον… εξισλαμισμό της Κύπρου, αλλόθρησκος ων, άπιστος αν θέλετε, ούτε για να « πκιάει τες δουλειές των Κυπραίων, ούτε για να αρπάσσει το επίδομα που δια η κυβέρνηση μας (το επίδομα με την ευκαιρία προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση) ούτε για να κλέφκει τες δουλειές μας, τζιαι να αφήνει τα δικά μας πλάσματα(!) στην ανεργία».
Ο Ντέσμοντ και οι όμοιοι του βλέπετε είναι οι «κακοί» πρόσφυγες, ενώ εμείς όταν μετά τις ...μωρίες που διαπράξαμε και τρέχαμε στο εξωτερικό το 1974 για μια καλύτερη ζωή,είμαστε οι «καλοί» πρόσφυγες.
Αυτές τις ανοησίες δυστυχώς πρεσβεύει μια μεγάλη μερίδα Κυπρίων, που δηλώνουν μάλιστα και βαθιά θρησκευόμενοι. Αυτά διδάσκει ο Χριστιανισμός και εγώ ο πανίβλακας δεν το έχω αντιληφθεί;
Ο Ντέσμοντ και ο κάθε Ντέσμοντ ήλθε στην Κύπρο για σώσει τη ζωή του, να προσπαθήσει να τη ξανακτίσει και να κάνει ότι κάνει ο κάθε άνθρωπος. Να δουλέψει και να κάνει όνειρα για το μέλλον. Ο νεαρός πριν λίγο καιρό τριγύριζε εκεί στον Τακτακαλά έρημος και μόνος, έχων αποχωρήσει από το ίδρυμα Hope for children, αφού στο μεταξύ ενηλικιώθηκε. Όταν ενηλικιώνονται,υπάγονται στο τμήμα ευημερίας όπου... σκλαβώνονται από την κατανόηση, την αγάπη και την επαγγελματική συνέπεια που διακατέχει το συγκεκριμένο τμήμα!
Σε έναν περίπατο του στις κάτω γειτονιές της εντός των τειχών Λευκωσίας, τον είδε γονιός ποδοσφαιριστή της ομάδας και τον έπιασε κουβέντα. Λίγη ώρα αργότερα τον είχε στο σπίτι του όπου τον φιλοξένησε για λίγες μέρες, ενώ στη συνέχεια τον φιλοξένησε για μερικές ακόμη μέρες μέλος του ΔΣ του Ορφέα.
Λίγες μέρες αργότερα ο Ντέσμοντ… στεγάστηκε. Οι άνθρωποι του ακριτικού σωματείου του έκτισαν ένα ταπεινό σπιτάκι εκεί στο γήπεδο. Φίλος του Ορφέα μας είπε χαρακτηριστικά ότι το σπίτι αυτό είναι… τα ανάκτορα του Μπάκινχαμ σε σχέση με το αχούρι που τον είχαν τσουβαλιασμένο μαζί με …πλήθος άλλων μεταναστών οι αρμόδιες υπηρεσίες της Κ.Δ. Ο μικρός ήταν ουσιαστικά άστεγος γιατί δεν άντεχε να διαμένει εκεί.
Στον Ορφέα βοηθά πρόθυμα σε ότι του ζητηθεί, το απόγευμα φορά τις φόρμες του και κάνει προπόνηση, τα μεσημέρια του μαγειρεύει η γυναίκα που είναι υπεύθυνη για το κυλικείο, αλλά και φροντίστρια για το υλικό των ποδοσφαιριστών, ενώ το βράδυ παίρνει το δείπνο του στο εστιατόριο του σωματείου. Στο μεταξύ ο νεαρός πρόσφυγας είναι αιτητής πολιτικού ασύλου…αναμένων.
«Ψάχνω για μια ευκαιρία όπου θα μπορώ να εργαστώ και να δω το μέλλον μου Αυτός είναι ο στόχος μου», μας είπε ο Ντέσμοντ. Προς το παρόν βρήκε μια μεγάλη αγκαλιά από τους ανθρώπους του Ορφέα.
ΥΓ Επειδή έχω σκυλοβαρεθεί να καταγράφω και να κρίνω τα καραγκιοζιλίκια και τις ρηχές και νερόβραστες κραυγές του κάθε υποκριτή, (δυστυχώς επαγγέλματος ένεκα πρέπει να το κάνω), προσπάθησα να γράψω για τον πραγματικό αθλητισμό. Όχι τον κίβδηλο.
