Η αλήθεια είναι πως αυτό το κείμενο έχει σχεδόν χάσει το νόημά του μετά τις εξελίξεις με τον Λούκας Σόουζα στον ΑΠΟΕΛ, όμως και πάλι το φινάλε των μεταγραφών μας δείχνει τις προθέσεις που υπήρχαν από τις ομάδες που «χτυπάνε» πρωτάθλημα και έχει αξία να δούμε πως τελικά κινήθηκαν.
Οι βασικές αρχές που [θα έπρεπε να] ισχύουν στη μεταγραφική του Γενάρη, είναι να καλύψεις ένα κενό που προέκυψε με τυχόν πώληση παίκτη ή τραυματισμό. Ή έστω να αυξήσεις τις επιλογές. Όταν ψάχνεις να φτιάξεις ομάδα στα μέσα της σεζόν, είναι συνήθως κακός οδηγός. Πάλι καλά που η ΚΟΠ βάζει περιορισμό τεσσάρων επιλογών στο ρόστερ. Η ανάλυσή μας ξεκινά με τη σειρά των ομάδων όπως τις παρουσιάζει η βαθμολογία σήμερα.
Ανόρθωση: Έχει το πλεονέκτημα πως έφτιαξε ένας προπονητής την ομάδα το Καλοκαίρι και δεν έχει πάει πουθενά. Ο Κετσπάγια έφερε τους παίκτες και ήθελε να τους κρατήσει. Μόνο ο Σαντίκ έφυγε από τους ξένους που ήρθαν το Καλοκαίρι, ενώ παραχωρήθηκαν και οι Κοφί, Στυλιανού που δεν υπολογίζονταν καθόλου. Ανανίτζε και Χριστοφή είναι δυο παίκτες με τεράστια προοπτική αλλά και με ερωτηματικά για το πότε θα είναι 100% έτοιμοι. Δεδομένα ήθελε και μέσο ο προπονητής, αλλά είτε δεν βρήκε είτε οικονομικά δεν έβγαιναν τα κουκιά κι έτσι δεν έγινε. Ως εκ τούτου το κλειδί είναι το πόσες βοήθειες θα πάρει από το Μαργκάσα και το Βασιλακάκη. Ο πρώτος ως φυσική παρουσία (λόγω τραυματισμών) και ο δεύτερος που σιγά σιγά κερδίζει πόντους.
Ομόνοια: Ο Μπεργκ έχει τον τρόπο του, τα θέλω του και τη λογική του. Η αλήθεια είναι πως δυσκολευτήκαμε πολύ να τον καταλάβουμε και ακόμα μας κάνουν να απορούμε κάποιες αποφάσεις. Αλλά μέχρι τώρα μας έχει βάλει τα γυαλιά για να είμαστε τίμιοι. Έφυγαν δυο Κύπριοι που θα έπαιζαν από σπάνια ως ποτέ, Χριστοφή, Κατελάρης, ο Περέϊρα που ήταν επιλογή μόνο στην πρεμιέρα και ο Έζρα για λόγους όχι ακριβώς αγωνιστικούς. Ο Παντίλιμον δεν είναι ενίσχυση, αφού ο Φαμπιάνο είναι μια χαρά, ο Μάριος Στυλιανού θα έχει ρόλο αναπληρωματικού και τα φώτα πέφτουν στον Ακιντόλα. Θα δούμε αν θα ελευθερώσει τον Τιάγκο και πόσο αναβάθμιση του Έζρα θα είναι. Μέσος και φορ δεν αποκτήθηκαν και αυτό είναι και το κλειδί: βγαίνει με Βίτορ, Ματ και Τζόρντι; Απάντηση ίσως και ενός πρωταθλήματος! Αν πάρει πράγματα από Κούσουλο, Μίκου θα βοηθήσει.
ΑΠΟΕΛ: Δε βγαίνεις από μέσα φέτος γιατί έγιναν τόσες αλλαγές που είναι αδύνατο να καταλάβεις τι γίνεται και γιατί. Ο Τέτι θα μπορούσε να είναι μια σταθερά αλλά είναι φανερό πως δεν είναι και μένουμε ως εδώ. Χάνει μάλλον δυο μέσους, Γκέντσογλου, Σόουζα, ενώ πήρε έναν, Γένσεν, πήρε εξτρέμ στη θέση Μπέζιακ, Γέφτοβιτς, αριστερό μπακ στη θέση Ζοαζίνιο, Γουίλερ, και τον Σιγκούρτασον για τα φορ. Το κλειδί για το ΑΠΟΕΛ είναι όταν τελειώσουν τα ματς με τη Βασιλεία να έχει καταλήξει ο προπονητής στο πως θα παίζει και με ποιους. Να μπουν αρχές στο παιχνίδι και να τηρούνται από όλους. Κλειδί να προστεθεί ταχύτητα στο κέντρο άμυνας. Αν παίζεις ψηλά, όπως επιθυμεί ο Ινγκέμπρικτσεν, θες ταχύτητα πίσω.
Απόλλων: Έχασε το βασικό του φορ και το Νο2 για ένα δίμηνο, Ζελάγια, Γκακπέ. Οι δυο που ήρθαν, Μπένσοπ, Ροσκόπφ, είτε θα τραβήξουν την ομάδα είτε δε θα διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα. Σημαντική προσθήκη ο Ντένιτς που δίνει περιθώρια ελιγμών στον Αυγουστή, περιμένουν πολλά από τον Ματέι. Ποιο είναι το κλειδί; Πέραν από τα γκολ, ο Έκτορ Γιούστε να επανέλθει και να καταφέρει να ηγηθεί της άμυνας κάνοντας τους δίπλα του καλύτερους. Θέλει καθοδηγητή μια άμυνα στο ποδόσφαιρο και δε γίνεται να χρεωθεί τέτοιο ρόλο ο Σελίμοβιτς.
ΑΕΛ και ΑΕΚ να πεις πως διεκδικούν το πρωτάθλημα δε γίνεται αφού το τρένο χάθηκε. Η ΑΕΛ ενισχύθηκε κυρίως με παίκτες που ήταν ανενεργοί κι επέστρεψαν ενώ η ΑΕΚ έκανε αυτό που λέμε πως είναι η λάθος συνταγή: προσπάθεια εμβολιασμού ενδεκάδας με τέσσερις παίκτες που θα πρέπει να μπουν και να παίξουν βασικοί. Αλλά το έκανε από ανάγκη μπας και καλύψει τα κενά. Μια από τις δυο θα μείνει να διεκδικεί το κύπελλο και ως εκεί.
