Ήρθε η στιγμή που όλοι ελπίζαμε να μην προκύψει ποτέ, αλλά ξέραμε πως ήταν πολύ πιθανό να γίνει με τον τρόπο που το ποδόσφαιρο επέλεξε να ρισκάρει στη διαχείριση της πανδημίας του Κορωνοϊού. Δε θα το τραβήξουμε τόσο όσο το υπουργείο, να γράψουμε πως τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία, όμως το ποδόσφαιρο δεδομένα τίθεται.
Πως ξεκίνησε το πρόβλημα; Όσο μέσα στο Καλοκαίρι οι ομάδες προετοιμάζονταν απομονωμένες στα ορεινά και όλοι οι νεοφερμένοι έκαναν τεστ πριν μπουν να παίξουν, η κατάσταση ήταν ελεγχόμενη. Όταν κάναμε και τεστ πριν την έναρξη του πρωταθλήματος επίσης ήμασταν ΟΚ. Εκεί ξεκίνησε το πρόβλημα. Βρέθηκαν θετικά κρούσματα στον Εθνικό και καταλάβαμε πως το πρωτόκολλο δεν ήταν ξεκάθαρο για το πότε αναβάλλεται αγώνας και πότε όχι. Προέκυψε στη Δόξα, ήταν μεμονωμένο και γλιτώσαμε.
Πλέον όμως το πράγμα πάει να ξεφύγει και δεν μπορεί το υφιστάμενο πρωτόκολλο να μας βρει λύση για το τι πρέπει να γίνει με τη Νέα Σαλαμίνα. Η UEFA θα την απέκλειε με 3-0. Η ΚΟΠ σαφώς και δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, όμως τι είναι δίκαιο και τι όχι τελικά; Αν μείνουμε στους «ερυθρόλευκους» κανένα πρόβλημα να αναβληθούν όλα τα ματς τους. Αν βρεθεί άλλη περίπτωση σειράς κρουσμάτων όμως τι κάνουμε; Τι πρωτάθλημα θα έχουμε και με ποια αξιοπιστία;
Ποια είναι η λύση; Ή να χαλαρώσει το πρωτόκολλο ως προς τις μέρες που μένει εκτός ένας θετικός στον ιό ποδοσφαιριστής ή μέλος ομάδας ή να επιβληθεί το τεστ κάθε βδομάδα. Οι 14 μέρες είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για μια ομάδα ποδοσφαίρου να είναι σε αδράνεια, όπως θα συμβαίνει τώρα με τη Νέα Σαλαμίνα.
Ελπίζουμε να μην χρειαστεί στον Εθνικό, στην Πάφο και δεν ξέρουμε ποιον άλλο. Γεγονός είναι πως χρειάζεται να παρθούν αποφάσεις και άμεσα. Η ΚΟΠ ψάχτηκε, όπως το ίδιο έκανε και η επιδημιολογική της ομάδα για να βρουν τις λύσεις. Η πέμπτη αγωνιστική πλησιάζει και ως τότε πρέπει να έχουμε και τις αποφάσεις.
