Κωνσταντίνος Νικολάου
Τρομακτική είναι η φετινή Πάφος, που εδώ και μερικές ώρες αποτελεί τη νέα πρωταθλήτρια Κύπρου. Τόσο καλοκουρδισμένη ήταν η ομάδα που μας παρουσίασε ο Χουάν Κάρλος Καρσέδο στο φετινό «μαραθώνιο», που φαντάζει απίθανο να βρεις κάποιον ο οποίος να έχει την άποψη πως ο τίτλος έπρεπε να πάει αλλού.
Βέβαια τη δική του αναφορά αξίζει και το γεγονός πως το πρώτο ιστορικό πρωτάθλημα των «γαλάζιων» αποτελεί έργο συλλογικής προσπάθειας. Έχουμε δει δηλαδή πολλές φορές ομάδες να κατακτάνε το πρωτάθλημα και το βραβείο του MVP να αποτελεί εύκολη υπόθεση, ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση κάτι τέτοιο δεν ισχύει!
Συγνώμη αλλά δεν ήταν οι Γκολντάρ και Λούκασεν εξαιρετικοί στα αμυντικά τους καθήκοντα και όχι μόνο (μετράνε μαζί 14 γκολ και 2 ασίστ) απ’ την αρχή μέχρι το τέλος;
Μήπως μπορεί εύκολα κανείς να ξεπεράσει το ότι ο Μπρούνο από εξτρέμ μετατράπηκε σε έναν από τους καλύτερους δεξιούς μπακ στο πρωτάθλημα; Οι αριθμοί του ίσως να μπορούσαν να είναι καλύτεροι, αλλά ο ρόλος του και η συνισφορά του είναι κομβική στο παιχνίδι του προπονητή του.
Φοβερά ποιοτικός και πολύτιμος είναι σίγουρα και ο Σίλβα, κι ενώ από τον Ιανουάριο και έπειτα η θέση αυτή έχει «ξεχειλίσει» με ποιότητα λόγω και της έλευσης του Σέμα (που προσαρμόστηκε άμεσα).
Ακόμη και ο Ίβουσιτς που δέχθηκε αρκετή κριτική μόλις ήρθε Κύπρο, φέτος φρόντισε να βάλει την υπογραφή του, κάνοντας σπουδαίες αποκρούσεις. Μερικές εξ αυτών μάλιστα στον «τελικό» με τον Άρη.
Πηγαίνοντας πιο μπροστά… το πράμα όλο και δυσκολεύει, καθότι εκεί συναντάς παικταράδες όπως οι Σούνιτς, Πέπε, Ντράγκομιρ, Τάνκοβιτς, Κορέια και Ζάιρο. Ο Κροάτης ίσως να τρέχει ακόμη, ενώ οι υπόλοιποι έχουν σερβίρει ή έχουν σκοράρει από τουλάχιστον ένα κρίσιμο γκολ κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Εν ολίγοις, όποιον και να επιλέξει κανείς απ’ τους πιο πάνω (που έπαιξαν και περισσότερο) θα φαντάζει ως η σωστή απάντηση λόγω ακριβώς της συγκλονιστικής ομαδικής προσπάθειας που έγινε....
Αν έπρεπε ωστόσο να επιλέξουμε κάποιων εξ αυτών για χάρη συζήτησης θα κυκλώναμε το όνομα του Ντράγκομιρ, γνωρίζοντας βεβαίως πως πιθανότατα αδικούμε κάποιον συμπαίκτη του.
Η επιλογή αυτή πλαισιώνεται μεταξύ άλλων απ' τη δικαιολογία πως ο Ρουμάνος χαφ έχει αγωνιστεί τα περισσότερα λεπτά (4,414’) από όλους τους παίκτες στο κυπριακό πρωτάθλημα φέτος, με εξαίρεση μόνο τους Ίβουσιτς και Μπέλετς.
Επιπρόσθετα, μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος αγωνίζεται στο χώρο του κέντρου, καταπίνοντας κάθε αγωνιστική πολλά χιλιόμετρα. Αν και ο Καρσέδο τον επιλέγει στη θέση του επιτελικού μέσου χωρίς καμία υπερβολή σε κάθε ματς βοηθάει σημαντικά τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά.
Βέβαια αν και το ατού του είναι η οργάνωση του παιχνιδιού, την ίδια ώρα διαθέτει και την ικανότητα να τελειώνει τις φάσεις. Τελευταίο παράδειγμα το δυνατό σουτ εκτός περιοχής με το οποίο «νίκησε» τον Βανά (εννέα γκολ και τέσσερις ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις).
Ακόμη κάτι που κάνει την περίπτωση του πρώην παίκτη των ακαδημιών της Άρσεναλ να ξεχωρίζει είναι προφανώς πως πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος συνδύασε την εξέλιξη του με την αγωνιστική άνοδο της Πάφου. Στους «γαλάζιους» εντάχθηκε το 2021 και δουλεύοντας σκληρά κατάφερε να μετατραπεί σε έναν από τους πολυτιμότερους παίκτες στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, βάζοντας ουσιαστικά την υπογραφή του σε όλες τις επιτυχίες των τελευταίων μηνών.
