Με Μπρούνο κουνήθηκαν οι τεκτονικές πλάκες

Κάτι περισσότερο από μεταγραφή μοιάζει να είναι το ντιλ που έκλεισε η Πάφος την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου. Δεν είναι δηλαδή ότι τα σκάει χοντρά για να πάρει τον καλύτερο παίκτη μιας ομάδας που φέτος συμμετείχε στους ομίλους, ούτε και ότι ο κορμός της Πάφου μπολιάζεται από μια σούπερ ποιοτική μονάδα.

Άμα το επικεντρώσεις στην Πάφο και λάβεις υπόψη ότι ο Μπρούνο ήρθε να δέσει με τους Ζάιρο (2025) , Βαλακάρι (2026), Ίβουσιτς (2026), Κβίντα (2026) κάτι νεαρούς σούπερ ταλαντούχους και κάποιους άλλους που πρόκειται ν’ ανανεωθούν, αντιλαμβάνεσαι ότι κυριαρχεί πια ένας υγιής τρόπος σκέψης ως προς το πώς χτίζονται οι ομάδες. Παρατηρούμε δηλαδή ένα συνδυασμό της τεχνογνωσίας με την οικονομική δυνατότητα που διαθέτουν, εξ’ ου και το κόκκαλο που δημιουργείται αποτελείται από σούπερ ποιοτικό υλικό και όχι αμφιβόλου αξίας.

Ανεξαρτήτως του αγωνιστικού και πόσο χρήσιμος θα είναι ο Βραζιλιάνος για τον Μπεργκ, προκύπτει και μια ακόμη σοβαρή παράμετρος που αφορά γενικότερα τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες και την χαρτογράφηση του νέου τοπίου.

Η μεταγραφή του Βραζιλιάνου λειτουργεί ωσάν και να κούνησε τις τεκτονικές πλάκες του κυπριακού ποδοσφαίρου, αναδεικνύοντας μια νέα πραγματικότητα.

Δεν ξέρω πόσο χρήσιμο θα ήταν να αντιπαραθέσουμε την περίπτωση της Πάφου με την κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΛ ή η Ανόρθωση, πως είναι ο Απόλλωνας στην παρούσα φάση, πόσες δυσκολίες αντιμετωπίζει ο ΑΠΟΕΛ και πόσο εύθραυστο είναι το σκηνικό στην Ομόνοια.

Σίγουρα άμα όλους μαζί τους τσουβαλιάσεις, κανείς εξ αυτών δεν έχει την δυνατότητα να ολοκληρώσει μεταγραφή όπως αυτή που έκανε η Πάφος με την Ομόνοια. Καλά, καλά ακόμη και στα καλύτερα τους, τέτοιου μεγέθους μεταγραφή από ομάδα κυπριακή σε άλλη δεν έγινε ποτέ. Να αποκτήσεις δηλαδή την τελευταία μέρα των μεταγραφών τον καλύτερο παίκτη μιας ομάδας που φέτος αγωνίστηκε στην Ευρώπη και που λογικώς δεν είναι στο χείλος του γκρεμού οικονομικά.

Η απόφαση αγοράς του Μπρούνο σηματοδοτεί μια νέα εποχή για το κυπριακό ποδόσφαιρο, την συνέχεια της οποίας όμως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Άμα όμως κάποιοι εκ των επενδυτών δεν αποδειχθούν «επενδυτές της ώρας» όπως τους αποκάλεσε ο Πρόδρομος Πετρίδης, τότε οι μετατροπές στον χάρτη του κυπριακού ποδοσφαίρου θα εδραιωθούν ακόμη περισσότερο.

Η τοποθέτηση του για τους επενδυτές και η έκκλησή του στην ΚΟΠ να ελέγξει από πού προέρχονται τα λεφτά δεν είναι τυχαία και ούτε προϊόν ζήλειας. Ως άτομο που γνωρίζει όσο λίγοι την πίτα «κυπριακό ποδόσφαιρο», κτυπάει καμπανάκι ενόψει των κοσμογονικών αλλαγών που έπονται και αφορούν το στάτους, έτσι όπως το γνωρίζουμε για δεκαετίες στο κυπριακό ποδόσφαιρο.

Ενδεχομένως κιόλας να είναι ο μοναδικός που επισημαίνει την αλλαγή στην παρούσα φάση, γιατί όλοι υπόλοιποι που ηγούνται των υπολοίπων μεγάλων ομάδων βιώνουν τα αποτελέσματα των αλλαγών που εδώ και καιρό ζούμε.

Η Ανόρθωση έμεινε εκτός Ευρώπης ελέω Άρη την περσινή σεζόν, ο Σοφοκλέους χρόνια τώρα προειδοποίησε γι’ αυτό που ζούμε και φαίνεται να μην τον ενδιαφέρει να συμμετάσχει, ο Απόλλωνας είναι στην πέμπτη θέση έχοντας από πάνω του, τον Άρη και την Πάφο ενώ η Ομόνοια αντιμετωπίζει όντως τα δικά της εσωτερικά προβλήματα με επενδυτή άλλης όμως σχολής σε σχέση με τους Ρώσους και τους Λευκορώσους.

Ανεξαρτήτως οπαδών, ιστορίας ή τίτλων, ομάδες μη οικονομικά ισχυρές απλούστατα δεν θα μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό που επιβάλει η ελεύθερη οικονομία στο ποδόσφαιρο. Και όποιος δεν φροντίσει να διαβάσει τα μηνύματα των καιρών, τότε οι αλλαγές θα έχουν ακόμη μεγαλύτερη επίδραση στην ομάδα του και στο επιχειρηματικό του πλάνο.