Τα μηνύματα τα πήρε ο Χένινγκ Μπεργκ και η Ομόνοια από τον αγώνα με τον Εθνικό και με την ΑΕΛ ήρθε η συνέχεια. Μπορείς να πεις πολλά για όλα τα θέματα αλλά θα καταλήγουν όλα στο να επιχειρούν να εξηγήσουν το γεγονός: η Ομόνοια δεν κέρδισε.
Φταίει ο διαιτητής Ντι Μπέλο όπως ο Νορβηγός τεχνικός μας είπε μετά τον αγώνα; Μπορείς να το πεις γιατί όντως υπήρξαν φάσεις που δεν της έδωσε πράγματα που φάνηκε στα replay πως τα δικαιούταν όπως το πέναλτι του Ακιντόλα.
Φταίει μόνο ο Ντι Μπέλο; Σε καμιά περίπτωση. Ούτε καν ο Μπεργκ δεν το πιστεύει αυτό ανεξάρτητα του αν μας μίλησε κυρίως για τον διαιτητή. Η Ομόνοια έπαιζε το πιο στρωτό, το πιο αλέγκρο ποδόσφαιρο στο νησί σχεδόν από την αρχή της σεζόν και με αυτό το στυλ έφτασε ως εδώ. Να είναι γερά στον τίτλο λίγο πριν το τέλος της πρώτης φάσης. Πήγε καλύτερα και από το στόχο που έβαλε. Ξεπέρασε τον πήχη κατά κάποια εκατοστά.
Όμως εδώ και τρία ματς, Ολυμπιακό, Εθνικό, ΑΕΛ, η χαρά στο παιχνίδι χάθηκε. Τα ματς πήγαν στη φωτιά, στη δύναμη, στην κλωτσιά αν θέλετε. Εκεί που η φετινή Ομόνοια δε βολεύεται αλλά έπρεπε να το περιμένει πως όταν αρχίσουν τα κρύα του Φλεβάρη το παιχνίδι έτσι παίζεται. Θέλουν όλοι να σε σταματήσουν με κάθε τρόπο για έχουν ανάγκη τους βαθμούς. Για τους θέλουν όσο και συ. Εξάλλου, όσο περνά ο καιρός θα σε διαβάζουν και καλύτερα.
Τι γίνεται όταν το σχέδιο Α δεν της βγαίνει της Ομόνοιας; Πάει στο σχέδιο Β που είναι ο Ματ. Να τον ταίσουμε να σκοράρει. Με τον Ολυμπιακό βγήκε, στη Λεμεσό καθόλου. Φάσεις του προέκυψαν αλλά δεν τις τελείωσε σωστά.
Ο προπονητής κρίνει πως δεν έχει κάποιον να βάλει στη θέση του που να του έκανε τη δουλειά και για αυτό Κακουλλής και Μίκου έμειναν στην προθέρμανση. Αυτός ξέρει καλύτερα όσο παράξενο και αν μας φαίνεται εμάς τους απέξω.
Κομμάτι τρίτο η άτιμη η πίεση, που μπορεί να σε διαλύσει. Ο προπονητής του Εθνικού μας είπε πως ήταν ο μεγάλος του σύμμαχος απέναντι στην Ομόνοια. Έκρυβε αλήθειες η δήλωση. Το νιώθεις από τις αντιδράσεις όλων πως νιώθουν πίεση. Ο Μπεργκ δε μας συνήθισε σε τέτοιες αντιδράσεις στους αγώνες και τέτοιες δηλώσεις μετά. Κάθε άλλο, τον αποθεώναμε και για τη συμπεριφορά του αλλά και για το πόσο ποδοσφαιρικά μιλούσε. Είναι φανερό πως ζόρισαν τα πράγματα και καλούνται όλοι να το αντέξουν. Έρχεται και το «αιώνιο» που είναι κρίσιμο, θυμίζουμε.
Τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς, λένε. Το πόσο καλή ομάδα είναι η φετινή Ομόνοια το ξέρουμε και το είδαμε. Το πόσο δυνατή πνευματικά είναι, μας δίνει δικαιώματα να το αμφιβάλλουμε και μόνο η ίδια μπορεί να μας αλλάξει γνώμη στο τελευταίο τρίμηνο της σεζόν. Το κομμάτι που θα κρίνει τα πάντα.
