Μπορεί η Ομόνοια να μην έχει ταξιδέψει ακόμη στην Αρμενία για να αντιμετωπίσει την Αραράτ, μπορεί η Λέγκια Βαρσοβίας να μην έχει ακόμη προκριθεί στην επόμενη φάση, ωστόσο το σενάριο επιστροφής του "θεού του νησιού" του νησιού στη Πολωνία όχι μόνο υπάρχει αλλά εκ των πραγμάτων είναι και το πιο πιθανό.
Ο Χένινγκ Μπεργκ περιμένει σαν «θηρίο στο κλουβί του» έτοιμος να αντιμετωπίσει την ομάδα της οποίας κρατούσε το τιμόνι για 97 ματς, γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι «οι μεταξύ μας αναμετρήσεις θα είναι πολύ ισορροπημένες» όπως δήλωσε προ λίγων μηνών. Έχει όμως διανοηθεί κανείς το γιατί;
Η Λέγκια είναι μια ομάδα η οποία παίζει με την φιλοσοφία που ο ίδιος ο Νορβηγός τεχνικός εγκαθίδρυσε και ποτέ δεν έχει εγκαταλειφθεί πλήρως. Με την αποχώρηση του, άφησε στους Πολωνούς μια τεράστια κληρονομιά που καλλιεργήθηκε και συνοδεύεται με επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια.
Προσεγμένη στα ανασταλτικά καθήκοντα, μυαλωμένο παιγνίδι κατά τη διάρκεια του αγώνα μα κυρίως, κυρίως τακτική ωσάν σε παρτίδα σκάκι, οι της Λέγκια δεν έχουν ποτέ αφήσει πίσω τους, τα στοιχεία που εισήγαγε ο 51χρονος κόουτς. Η κάθε κίνηση είναι μεθοδική, δύσκολα δέχεται γκολ ενώ παράλληλα έχει την ευχέρεια στο σκοράρισμα.
Όχι μόνο οδήγησε τους Πολωνούς δύο φορές στους ομίλους του Europa League μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2014 και του κυπέλλου το 2015, αλλά έφτασε μέχρι τους «32» όπου και αποκλείστηκε από τον Άγιαξ.
Αν κάποιος βάλει κάτω τα δεδομένα και προσέξει τα στατιστικά, ο Μπεργκ δέχθηκε μόλις δύο γκολ στον όμιλο την περίοδο 2014/15. Σύμπτωση; Με την Ομόνοια, το κοντέρ…γράφει 13 γκολ παθητικό στο πρωτάθλημα κερδίζοντας τον «τίτλο» της καλύτερης άμυνας. Η όλη φιλοσοφία του Νορβηγού ηγέτη μεταφέρθηκε στους «πράσινους» οι οποίοι είναι σαφώς πιο συνεσταλμένοι, πιο «δεμένοι», πιο…ομάδα σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια.
Κι αν στην Κύπρο έχουμε έμφυτο το φαινόμενο της ξενομανίας, ο Μπεργκ το άλλαξε και αυτό, ή αν θέλετε…συνέχισε το βιολί του όπως και στη Βαρσοβία. Η αρέσκεια του στο να χρησιμοποιεί νεαρούς ποδοσφαιριστές, να τους εμπιστεύεται και να τους δίνει τις ευκαιρίες είναι κάτι που... «βγάζει μάτια» στο βιογραφικό του.
Κακουλλής, Λοΐζου και Τζιωνής στη Λευκωσία, Μπαρτόζ Μπερεζνίσκι, Κρίστιαν Μπιέλικ και Οντρέιτς Ντούτα που πλεόν στοιχίζει 10,5 περίπου εκ. είναι τα προϊόντα που δημιουργήθηκαν μέσα από την φιλοσοφία του Σκανδιναβού προπονητή.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ο μέσος όρος της ομάδας της Βαρσοβίας την περίοδο που ο Μπεργκ βρισκόταν στο πάγκο της άγγιζε τα 24.07 και 25.4 χρόνια αντίστοιχα. Ένα σύνολο απαρτισμένο με «πιτσιρίκια» 16,17,18 και 19 χρονών μαζί με τους έμπειρους αποτέλεσαν το υλικό του Νορβηγού που τόσο αγαπήθηκε στην Πολωνική πρωτεύουσα.
Δεν ήταν μόνο ονόματα στο ρόστερ. Ήταν πρωταγωνιστές του οράματος του Νορβηγού να δίνει ελπίδα στο ίδιο το ποδόσφαιρο.
Όλα αυτά, ενδέχεται να οδηγήσουν σ΄ένα εσωτερικό πόλεμο μεταξύ του Μπεργκ και του ίδιου του του εαυτού. Ο σχετικά νέος και ενθουσιώδης τότε προπονητής της Λέγκια κοντράρεται πια με τον έμπειρο, φτασμένο προπονητή της Ομόνοιας. Έχοντας πολλά κοινά μα και διαφορές που προέκυψαν εδώ και πέντε χρόνια.
Κατά τ' άλλα βαδίζουν στον ίδιο δρόμο, με την ίδια φιλοσοφία, την ίδια συγκέντρωση, τον ίδιο ευσεβή πόθο για διάκριση. Ένας ηγέτης, δύο ομάδες και μια κόντρα στην οποία το μόνο πράγμα που διαφέρει είναι το έμβλημα.
Του Παναγιώτη Κουζάλη
