Η Ομόνοια έκανε μία εξαιρετική εμφάνιση απέναντι στην Αντβέρπ (4-2) μέσα στο ΓΣΠ για τα «play-offs», κάνοντας το πρώτο «βήμα» για την πρόκριση στους ομίλους του Europa League.
Οι «πράσινοι» με τον Χένινγκ Μπεργκ τα τελευταία χρόνια, κάνουν άλματα προόδου στο στιλ παιχνιδιού, αλλά και στη νοοτροπία που επικρατεί στο κλαμπ, στο αγωνιστικό «κομμάτι», εκεί όπου υπήρχαν προβλήματα σε παλαιότερες χρονιές.
Ο Νορβηγός τεχνικός δείχνει πίστη στο εγχείρημα που ακολουθούν στο «τριφύλλι», υπολογίζοντας στα εγχώρια ταλέντα, την ώρα που σε άλλες ομάδες κάνεις... αίτηση για να παρατηρήσεις κάποιον ντόπιο ποδοσφαιριστή στην αρχική ενδεκάδα ή στον πάγκο.
Απέναντι σε ένα σύνολο με εμπειρία, στα προκριματικά μίας σπουδαίας διοργάνωσης, ο πολύπειρος τεχνικός που έμαθε πολλά από τη συμβίωση με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στα αποδυτήρια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (παίκτης - προπονητής), έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης σε τέσσερις Κύπριους άσους να πέσουν εξ αρχής στα... «βαθιά». Οι Κακκουλής, Λοΐζου, Παναγιώτου, Παπουλής αγωνίστηκαν ως βασικοί, ενώ στις πέντε αλλαγές επιλέχθηκαν και οι Ψάλτης, Τζιωνής, Ζαχαρίου.
Η εμφάνιση για το πρώην μέλος του Ολυμπιακού, ήταν η «σφραγίδα» των δηλώσεων του (Δες ΕΔΩ) ότι δηλαδή είναι έτοιμος να βοηθήσει την Ομόνοια όποτε χρειαστεί τις υπηρεσίες του εντός γηπέδου. Ο «Ζαχ» έδωσε ανάσες για 15΄ περίπου λεπτά, ωστόσο, ο Λοίζου ξεχώρισε για τα δύο γκολ που σημείωσε, αλλά και για την άνεση των τελειωμάτων του.
O «μικρός» που προέρχεται από τα σπλάχνα της Ομόνοιας κάνει τη διαφορά αρκετές φορές, με τις αέρινες κινήσεις του, ενώ θύμισε έντονα τον Άριεν Ρόμπεν, και το σήμα κατατεθέν του. Φυσικά, αναφέρομαι στο πάρσιμο της μπάλας από τα δεξιά, το «κόψιμο» προς τα μέσα, και το άριστο τελείωμα με το αριστερό πόδι, στέλνοντας τη μπάλα εκεί όπου ο τερματοφύλακας δεν έχει δυνατότητα αντίδρασης. Αυτή η αίσθηση μου δημιουργήθηκε στο παιχνίδι με την Ένωση (3-0) όταν σκόραρε στο τέλος, όμως έγινε ξανά ορατή στη «μονομαχία» με την «The Great Old», την οποία «πλήγωσε» με δύο τέρματα. Προφανώς, δεν είναι ζήτημα τύχης η συγκεκριμένη ενέργεια, αλλά προϊόν δουλειάς στις προπονήσεις.
Το τέρμα με την ΕΝΠ:
Δε θα ήταν πρέπον να τον ονομάσουμε ως ο «Ρόμπεν του νησιού», καθώς τα δείγματα γραφής είναι σχετικά μικρά, ωστόσο, μερικά στοιχεία δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητα.
Ο Χένινγκ Μπεργκ τα βλέπει, τον πιστεύει και εργάζεται μαζί του, με σκοπό να τον αξιοποιήσει στην ομάδα, αλλά και να του ανοίξει τα... «φτερά» για άλλες πολιτείες, μακριά από την Κύπρο. Να θυμίσουμε ότι το όνομα του παίζει ήδη στην αγορά του Βελγίου, εκεί που οι απαιτήσεις αυξάνονται κατακόρυφα.
Το τέρμα με την Αντβέρπ:
Ο Ρόμπεν και η κλασική κίνηση:
