Μεγάλη συνέντευξη σε ιστοσελίδα της Μολδαβίας παραχώρησε ο ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας, Μπρούνο Φελίπε.
Αναλυτικά:
-Πήγες από τη Σέριφ στην Ομόνοια και οι δύο ομάδες κληρώθηκαν μαζί στο Europa League. Πώς έπαιξες απέναντι στην προηγούμενη ομάδα σου;
«Ήταν ωραίο να πάω στη χώρα όπου έζησα επτά μήνες. Ήταν ωραίο διάστημα. Μου άρεσε το Κισινάου, καλή πόλη. Πήγαινα συχνά όταν έπαιζα στο Τίρασπολ. Ήταν ωραίο να δω τους ανθρώπους που έμειναν στη Σέριφ, ναι. Ναι, δεν έμειναν πολλοί, αλλά μίλησα με κάποιους, υπήρχαν μνήμες».
-Κάποια θα πουν, κοίτα τη βαθμολογία, η Σέριφ νίκησε δύο φορές την Ομόνοια, πήρε έξι βαθμούς κι η Ομόνοια μηδέν σε έξι παιχνίδια…
«Συμφωνώ. Αλλά κοιτάξτε πώς παίξαμε με Γιουνάιτεντ και Σοσιεδάδ. Δώσαμε πραγματική μάχη με τη Γιουνάιτεντ, προηγούμασταν 2-1 εντός έδρας και χάσαμε στο τέλος. Και εκτός έδρας μέχρι το 90′ ήμασταν ισόπαλοι. Πώς έπαιξε η Σέριφ με τους Βρετανούς; Έχασε με συνολικό σκορ 5-0. Καταλάβαμε ότι χάσαμε την ευκαιρία να προκριθούμε στο παιχνίδι με τη Γιουνάιτεντ. Αν δεν δεχόμασταν το γκολ στο 90′ τότε στο τελευταίο παιχνίδι με τη Σέριφ θα χρειαζόμασταν απλά νίκη με οποιοδήποτε σκορ, ενώ έπρεπε να κερδίσουμε με τρία γκολ, φυσικά αυτό δεν ήταν ρεαλιστικό, όλοι το καταλαβαίνουν. Η Σέριφ έβαλε λεωφορείο στην εστία της, πάλευε πίσω να κρατήσει το σκορ. Στάθηκαν τυχεροί στο πρώτο παιχνίδι. Είχαν ασίστ από τον τερματοφύλακα ο οποίος έδιωξε την μπάλα. Όταν μια ομάδα προηγείται από μακρινή μπαλιά του τερματοφύλακα, τι άλλο να προσθέσω…».
-Ακόμη έχεις κακία απέναντι στη Σέριφ;
«Όχι. Έπαιρνα σταθερό μισθό και μπόνους, πληρώθηκα τα πάντα. Δεν υπάρχουν χρέη. Ήταν ωραίο διάστημα. Κερδίσαμε το πρωτάθλημα, το κύπελλο, ήταν η νίκη στο Champions League».
-Γιατί έφυγες τότε;
«Η σεζόν τελείωσε, είχα συμβόλαιο μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Η ομάδα δεν διαπραγματεύτηκε μαζί μου και δεν έλαβα προσφορά. Δεν ένιωθα ότι η Σέριφ με χρειαζόταν και ήθελε να προσφέρει νέο συμβόλαιο. Ούτε το ήθελα ιδιαίτερα για να είμαι ειλικρινής. Ήθελα να πάω σε άλλη χώρα».
-Γιατί;
«Η Μολδαβία είναι καλή χώρα αλλά το να ζήσω εκεί για επτά μήνες ήταν παραπάνω από αρκετό. Είμαι Βραζιλιάνος, μου αρέσει η ζέστη, ήπιο κλίμα και καιρός. Η Κύπρος έχει σικ κλίμα, καλή ζωή, ωραία θέρετρα, παράδεισος. Μου ταιριάζει περισσότερο από τη συννεφιασμένη Μολδαβία».
-Και δεν υπήρχαν άλλες επιλογές; Γιατί Ομόνοια;
«Είναι επίσης μια μεγάλη ομάδα στη χώρα. Όπως ήταν η Σέριφ και ο Ολυμπιακός. Δεν θα ενδιαφερόμουν να παίξω για ομάδα που παλεύει για τη σωτηρία της ή δεν έχει ψηλούς στόχους. Πήρα πρωτάθλημα με Ολυμπιακό, πρωτάθλημα με Σέριφ, με τον Άρη πήρα κύπελλο. Στην Κύπρο επίσης η Ομόνοια παλεύει για το πρωτάθλημα. Όταν πήρα την απόφαση είχα καταλάβει ότι θα έπαιζα Champions League και Europa League και θα ήταν ευκαιρία να αποδείξω τον εαυτό μου απέναντι σε ομάδες από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα».
-Από άποψη μισθού, παίρνεις περισσότερα στην Ομόνοια από ότι στη Σέριφ;
«Ναι, στην Κύπρο ο μισθός μου είναι ελαφρώς ψηλότερος. Όμως στη Μολδαβία δεν πληρώνεις φόρους».
-Πώς πήρες τη φανέλα του Κριστιάνο;
«Tα κατάφερα μόνος μου. Δεν υπήρχε πρόβλημα. Μιλάμε την ίδια γλώσσα, πορτογαλικά. Την ζήτησα μέσω των Βραζιλιάνων που παίζουν στη Γιουνάιτεντ για να τον γνωρίσω. Κανόνισαν να τον συναντήσω στο ημίχρονο και με πλησίασε ο ίδιος ο Κριστιάνο. Ξεκίνησα την κουβέντα μαζί του λέγοντάς του ότι είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Αυτός χαμογέλασε. Μετά περίμενα λίγο, και μου έφερε τη φανέλα του. Μιλήσαμε λίγο ακόμα μετά το ματς και έβγαλα μια φωτογραφία μαζί του ως ενθύμιο».
