Πέτρος Παπαγιώργης
Εδώ που έχει φθάσει η Νέα Σαλαμίνα δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να πει ή να γράψει κανείς. Η ομάδα κατάφερε, -ναι κατάφερε, γιατί περί αυτού πρόκειται- να βρίσκεταισε δεινή βαθμολογική θέση (εντέκατη με 39 βαθμούς σε 37 αγώνες ενώ η Δόξα με αγώνα λιγότερο έχει 42) με τη δαμόκλειο σπάθη, που λέγεται πτώση στη Β’ Κατηγορία να αιωρείται πάνω από το κεφάλι της.
Λέμε «τα κατάφερε» γιατί έγιναν λάθη κυρίως το καλοκαίρι με το σχεδιασμό αλλά και μετά στην πορεία η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη αφού έγιναν κινήσεις πανικού (συνεχείς αλλαγές προπονητών).
Ενώ η ομάδα σε κάποια φάση συνήλθε, έκανε καλά ματς και έπαιρνε βαθμούς, (νίκη επί Ομόνοιας, ισοπαλία με Απόλλωνα), με τις αναποδιές που ήλθαν, δεν υπήρξε καθαρό μυαλό για την αντιμετώπιση των πραγμάτων. Και δόθηκε η εύκολη λύση της ( νέας) αλλαγής της τεχνικής ηγεσίας. Αναφερόμαστε στην περίπτωση Σάββα Δαμιανού, που βέβαια δεν τα έκανε όλα σωστά-επιμονή σε Ντουβεντρού πχ- αλλά έδειξε με τη δουλειά του ότι μπορούσε να οδηγήσει σε σωστή κατεύθυνση την ομάδα.
Η Νέα Σαλαμίνα στα πλέι οφ κέρδισε μόνο δυο ματς (με Ερμή). Η υποχώρηση είναι παρατεταμένο γεγονός, ενώ η ψυχολογική κατάσταση των παικτών δεν είναι καλή. Αυτό το στοιχείο είναι που επιβαρύνει ακόμη πιο πολύ τα πράγματα στην προσπάθεια για σωτηρία. Προσπάθεια που θα συνεχιστεί. Όσο δύσκολη και αν είναι...
