Έχασε ο Απόλλωνας από την Ομόνοια ή… η Ομόνοια κέρδισε τον Απόλλωνα; Απάντηση δεν μπορεί να δοθεί σε καμία των περιπτώσεων και εδώ είναι που έρχεται να μπει στην κουβέντα το παράδειγμα με το μισοάδειο ή το μισογεμάτο ποτήρι. Πώς το βλέπει ο καθένας δηλαδή…
Η ήττα στο ΓΣΠ του Απόλλωνα (0-1) από τους περσινούς πρωταθλητές, είναι δεδομένο ότι θα προκαλέσει μερικό διχασμό όσον αφορά στις απόψεις των οπαδών του Απόλλωνα. Κι αυτό αφού ήδη άρχισαν να προκύπτουν αυτοί ο οποίοι εκφράζονται με κάπως θολό μυαλό και με δόση θυμού επιρρίπτουν ευθύνες, αλλά υπάρχουν και οι προσγειωμένοι ή οι ρεαλιστές αν προτιμάτε, οι οποίοι έμειναν ικανοποιημένοι με την προσπάθεια της ομάδας τους και θεωρούν ότι το βαθμολογικό όφελος χάθηκε στις λεπτομέρειες.
Αλήθεια, πόσο εύκολο είναι για οποιαδήποτε ομάδα να πάει στο ΓΣΠ, να αντιμετωπίσει την Ομόνοια που -επιτρέψτε μας να το υποστηρίξουμε αυτό- «καιγόταν» περισσότερο για τη νίκη, να είναι καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και στις λεπτομέρειες να φύγει από την πρωτεύουσα με βαθμολογικό όφελος; Καθόλου εύκολο…
Δεν σκοράρεις, δεν κερδίζεις...
Ναι, η ήττα του Απόλλωνα δεν ήταν συγκυριακή. Από τη μια οι κυανόλευκοι δεν αξιοποίησαν τις πολλές ευκαιρίες που είχαν, με ικανότητα κατάφερε να προστατεύσει το προβάδισμά της η Ομόνοια, ενώ η ομάδα του Τσόρνιγκερ αν δεν είχε σε καλή μέρα τον Αλεξάνταρ Γιοβάνοβιτς, ίσως να έχανε και με μεγαλύτερο σκορ. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Δεν σκοράρεις, δεν κερδίζεις... Δεν προσέχεις, χάνεις… Όμως, θα ήταν άδικο να ρίξει κανείς το φταίξιμο στους παίκτες ή στον προπονητή. Δεν ήταν όπως στο παιχνίδι με την ΑΕΚ που υπήρχαν ποδοσφαιριστές οι οποίοι δεν ήξεραν που πήγαιναν τα… τέσσερα τους και το πλήρωσε ο Απόλλωνας.
Αν μπορεί οποιοσδήποτε να τα βάλει με κάποιον, μπορεί να το κάνει για τη φάση όπου ο Μπαγκαλί Νταμπό ενήργησε επιπόλαια και δεν άφησε τον Μπασέλ Ζράντι να τελειώσει μόνος του τη φάση στο 66’ που τόσο ωραία άρχισε και ήταν και σε πλεονεκτικότερη θέση για να σουτάρει (η φάση στη φωτό).
Περήφανος και με το δίκιο του
To γεγονός ότι ο Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ τόνισε την περηφάνια του για την εμφάνιση των παικτών του και υπενθυμίζοντας σε όλους μας ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος, λαμβάνεται υπόψη στο στρατόπεδο της Λεμεσιανής ομάδας και ο Γερμανός τεχνικός θα χτίσει πάνω στην αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας του στο β’ ημίχρονο. «Η εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο ήταν πάρα πολύ καλή, είχαμε την Ομόνοια στα σχοινιά στο περισσότερο διάστημα. Μια ομάδα πρωταθλήτρια που παίζει σε όμιλο Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δεν μπορούσε ανταπεξέλθει στο παιχνίδι μας, τους είχαμε στην περιοχή τους και αυτό με κάνει πολύ περήφανο», ήταν η αναφορά του που δεικνύει πολλά.
Οι διαφοροποιήσεις
Έχουμε και λέμε: Ο Αλεξάνταρ Γιοβάνοβιτς επέστρεψε στα γκολπόστ και ο Χάμπος Κυριάκου στη θέση του «καθαρόαιμου» αμυντικού μέσου. Ο Χάρης Μαυρίας προτιμήθηκε αντί του Ανδρέα Φιλιώτη και ο Γιώργος Μαλεκκίδης αντί του Βουκασίν Γιοβάνοβιτς που όλοι μας θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα ήταν βασικός πλάι στον Βαλεντίν Ρομπέρζ.
Ο Ίλιαν Ίλιεφ έμεινε στον πάγκο διότι άξιζε στον Ίσρα Κολ να μείνει στην ενδεκάδα. Τον σκοπό του ο Τσόρνιγκερ με αυτές τις διαφοροποιήσεις όσον αφορά στον επιβλητικό τρόπο που ήθελε να δει την ομάδα του να αγωνίζεται, τον πέτυχε. Συμπερασματικά φάνηκε ότι με το ρόστερ και τις επιλογές που διαθέτει ο Απόλλωνας, ο Γερμανός τεχνικός μπορεί να κάνει παιχνίδι όπως θέλει.
Εν κατακλείδι: Για πρώτη φορά ο Απόλλωνας «ξεσπιτώθηκε» από το… ρετιρέ, όμως η διαφορά από την πρωτοπόρο ΑΕΚ είναι μόλις στους δύο βαθμούς. Με εμφανίσεις σαν κι αυτήν απέναντι στην Ομόνοια, η πίστη για διακρίσεις και διεκδίκηση του πρωταθλήματος συγκεκριμένα, παραμένει σε υψηλά ποσοστά. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όμως είναι δεν είναι υπερβολικό να λεχθεί κανείς ότι δεδομένα ο Απόλλωνας θα παραμείνει ισχυρός καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
