Χρήστος Ζαβός
Σε μια ελεύθερη ερμηνεία των δηλώσεων του πρωταθλητή Τσόρνιγκερ, άμα οι δύο Απολλωνίστες δεν σήκωναν το μεσαίο δάχτυλο τους στον Γερμανό, αμέσως μετά την ήττα κόντρα στην Πάφο, ο Απόλλωνας αντί να βιώνει τούτες τις μεγαλειώδεις στιγμές θα συζητάγαμε ότι η ομάδα είναι λούζερ, ο Κίρζης δεν μπορεί, ο Χάμπος κλείνει ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια ή Ανόρθωση και το νέο γήπεδο δεν είναι καλύτερο από το Τσίρειο.
Επιπλέον, θα είχαμε να λέγαμε ότι οι «αρχαίες γραφές των σοφών της Γλάδστωνος που φέρουν Γερμανό να επανακτά την κούπα μετά τους Φέρνερ και Στάνγκε» δεν είναι παρά μαλακίες που απλά γράφονται για να κερδίζουν κλικς οι «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι» και συνάμα στην Λευκωσία θα μας έλεγαν για το DNA του πρωταθλητή, το μέταλλο και τον θεό Ήφαιστο που το σφυρηλατεί.
Ο «εκλεκτός», ο «σούπερμαν» είναι για τα λογοτεχνικά βιβλία και τις χολιγουντιανές ταινίες. Για να πάρεις πρωτάθλημα, θες διοίκηση, προπονητή, παίκτες και κόσμο. Και ο Απόλλωνας είχε και τα τέσσερα!!!
Με λίγα λόγια, ν’ αγιάσουν τα δάχτυλα τους. Δεν μπορώ να σκεφτώ μια ακόμη χρονιά κουβαλώντας την ψύχωση του πρωταθλήματος. Χίλιες φορές να βλέπω χαμογελαστά άτομα μες στην πόλη, παρά την τοξικότητα που έβγαινε από τους περισσότερους.
Δεν ξέρω τι θα κάνει η διοίκηση, ποιος Ρομπέρζ, ποιος Γιοβάνοβιτς, ποιος Κολ και ποια Φουρέιρα, οι δύο οπαδοί που κάβλιασαν τον Γερμανό, αξίζουν βράβευσης στην φιέστα, δύο VIP σίζον τίκετ στο νέο γήπεδο και δωρεάν μετάβαση στα δύο πρώτα εκτός έδρας ευρωπαϊκά ματς του πρωταθλητή. Μην σου πω και τιμητική θέση στο τμήμα του μουσείου με περιεχόμενο τα εκθέματα για το 4ο. «Το μνημείο των δύο άγνωστων δακτύλων»… όπως έγραψε και ένας ακροατής χιουμοριστικά.
Αν όλα τα πιο πάνω, τ’ αντιλαμβάνεσαι ως υπερβολικά ήθελα να ήξερα την άποψη σου για την δήλωση του Τσόρνιγκερ. Ο οποίος εκατό τοις εκατό είχε μια πολύ κακή στιγμή, τόσο για τον ίδιο όσο και για τον Απόλλωνα γενικότερα.
Πραγματοποιώντας ένα ρεσιτάλ εγωκεντρισμού, ο Γερμανός θέλησε εκδικητικά να στείλει μήνυμα σε όσους τον αμφισβήτησαν, αντί να ασχοληθεί πρωτίστως με όλους αυτούς που τον βοήθησαν. Και δεν είναι της παρούσης να εξετάσουμε την ορθότητα της κριτικής ή όχι, ου΄τε φυσικά να επιδοθούμε σε αρνητικές σκέψεις.
Είμαι όμως της άποψης ότι οι δύο Απολλωνίστες και οι υπόλοιπες δεκάδες χιλιάδες που βρίσκονται από πίσω τους, θα πρέπει να αποφύγουν την όποια παγίδα προσωπολατρίας, που κακά τα ψέματα είναι πέρα για πέρα διαδεδομένη στο νησί μας. Επιπλέον όποιος επιδιώκει να παίξει με την νοημοσύνη του κόσμου νομιζόμενος ότι είναι χαμηλή, μάλλον διαθέτει εσφαλμένη γννώμη.
Η συνεισφορά του Τσόρνιγκερ είναι αναμφισβήτητα τεράστια, κατάφερε ένα όχι και τόσο σούπερ ρόστερ να το αξιοποιήσει πλήρως, δεν πρέπει κανείς και ποτέ να αμφισβητήσει την ιστορική συμμετοχή του σ’ αυτό τον άθλο, αλλά και από την άλλη δεν το πήρε μόνος του. Ούτε και φυσικά γιατί δύο άτομα στον πανικό και την απογοήτευση τους, βλέποντας την ομάδα να μην κερδίζει για εννέα ματς, εξέφρασαν με άκομψο τρόπο την δυσαρέσκεια τους.
Το πρωτάθλημα πήραν οι παίκτες, ο προπονητής, το πήρε η διοίκηση, το πήρε και ο κόσμος που στα τελευταία ματς, έβγαλε πίστη και αφοσίωση για την εκπλήρωση του στόχου.
Ο «ένας», ο «εκλεκτός», ο «σούπερμαν» είναι για τα λογοτεχνικά βιβλία και τις χολιγουντιανές ταινίες. Για να πάρεις πρωτάθλημα, θες διοίκηση, προπονητή, παίκτες και κόσμο. Και ο Απόλλωνας του 21-22 είχε και τα τέσσερα!!!
