Ακόμη μια ήττα για τον Απόλλωνα η οποία γιγαντώνει τον προβληματισμό που υπάρχει. Η ομάδα μετρά τέσσερις ήττες σε εφτά παιχνίδια πρωταθλήματος, ενώ στην περσινή χρονιά σε όλη την σεζόν μέτρησε μόλις τρεις στην κανονική διάρκεια και οχτώ μαζί με τα play offs. Αυτό που προκύπτει είναι ένα μεγάλο γιατί;
Για ακόμη ένα παιχνίδι η ομάδα είχε περισσότερες ευκαιρίες απ’ τον αντίπαλο της, όμως δεν κατάφερε να τις εκμεταλλευτεί. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι το παιχνίδι ξεκίνησε καλά για τον Απόλλωνα. Πήρε το προβάδισμα και έδειχνε πως θα μπορούσε να το κρατήσει. Όμως στην πορεία όχι μόνο δεν κατάφερε να το κρατήσει ή να το διευρύνει το προβάδισμα αλλά δέχθηκε δυο τέρματα και έχασε. Οι παίκτες δεν έβγαζαν αυτοπεποίθηση, και σε αντίθεση με τους παίκτες της ΑΕΛ δεν είχαν την φλόγα στα μάτια τους.
Ακόμη όμως και έτσι πρέπει να σημειώσουμε πως οι παίκτες του Απόλλωνα δεν ξέχασαν την μπάλα απ’ την μια μέρα στην άλλη. Το ταλέντο είναι εκεί και ξέρουμε πολύ καλά το ποδόσφαιρο που μπορεί να αποδώσει η ομάδα. Εξάλλου τον Αύγουστο βλέπαμε τον Απόλλωνα να παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, έστω και αν στο τέλος αποκλείστηκε με βαριές ήττες απ’ την PSV. Ελλείψεις υπάρχουν, όπως και ευθύνες για τις ελλείψεις, όμως ας μην μηδενίζουμε τα πάντα. Έχει ταλέντο ο Απόλλωνας...
Ο τομέας στον οποίο νοσεί ο Απόλλωνας είναι η ψυχολογία. Το δήλωσε εξάλλου και ο Σωφρόνης Αυγουστή. Αυτό πρέπει να αλλάξει και είναι δουλειά του Κύπριου τεχνικού, της διοίκησης και όλων στο οικοδόμημα της ομάδας. Ίσως χρειάζεται ένας αθλητικός ψυχολόγος (κάτι που κάνουν οι μεγάλες ομάδες ανά το παγκόσμιο). Ίσως πάλι μια μεγάλη συζήτηση από όλα τα μέρη που εμπλέκονται (παίκτες, τεχνική ηγεσία, διοίκηση) να φέρει την αλλαγή. Πρέπει να ειπωθούν πολλά πράγματα στο «Κολλόσι» ώστε να προχωρήσουν μπροστά.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Απόλλωνα νοσεί. Και νοσεί κυρίως ψυχολογικά, γιατί σημειώνουμε και πάλι ταλέντο στην ομάδα υπάρχει και είναι οι παίκτες που κόντρα στην Αούστρια έφερναν χαμόγελα σε όλους. Αν δεν λυθεί το πρόβλημα της ψυχολογίας η ομάδα δεν πρόκειται να κάνει ούτε και μισό βήμα μπροστά.
