Έγινε γνωστό χθες ότι ο Απόλλωνας πήρε απόφαση όπως παραχωρήσει δανεικούς για ένα χρόνο σε κάποια άλλη ομάδα, τους Ντανίλο Σπόλιαριτς και Γιώργο Μαλεκκίδη, έτσι ώστε να πάρουν χρόνο συμμετοχής που δεν θα έπαιρναν στους «κυανόλευκους».
Κατ’ αρχήν, είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις, καθώς ο Ντανίλο ήταν δανεικός και πέρσι, ενώ ο δεύτερος ήταν μία από τις φετινές μεταγραφές που έκανε η ομάδα.
Ας τις πάρουμε λοιπόν ξεχωριστά. Ο Σπόλιαριτς πήγε πέρσι στο Παραλίμνι και μέσα από την παρουσία του στην Ένωση, φάνηκε μέσα από τα φιλικά που έδωσε η ομάδα ότι ο χρόνος που πέρασε τον βοήθησε να ωριμάσει ποδοσφαιρικά.
Η αλήθεια είναι ότι επέστρεψε πολύ καλύτερος από το Παραλίμνι, αρά ο δανεισμός του πέτυχε. Και δεν το λέμε μόνο εμείς αυτό, αλλά οι περισσότεροι που είδαν τα φιλικά. Το ίδιο ισχυρίζονται και αυτοί που κάνουν κουμάντο στο τεχνικό κομμάτι της ομάδας.
Όμως, κατέληξαν σε αυτή την απόφαση γιατί υπάρχουν αρκετοί παίκτες στην θέση όπου αγωνίζεται και ουσιαστικά θα βρίσκεται μεταξύ πάγκου και εξέδρας.
Μία ειλικρινής προσέγγιση, όμως λανθασμένη κατά την άποψη μου, διότι σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα, σε μικρότερο χρονικό διάστημα απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια, όλοι οι καλοί παίκτες θα χρειαστούν. Ή τέλος πάντων αυτοί που έδειξαν ότι μπορούν να βοηθήσουν.
Και όταν μιλάμε για τον Απόλλωνα, που έχει βγάλει πάρα πολλούς τραυματισμούς τα προηγούμενα χρόνια, τότε θα πρέπει να παίρνεις τα μέτρα σου. Εκτός και αν είναι τόσο σίγουροι ότι δεν θα υπάρξουν τραυματισμοί την φετινή σεζόν, τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Από την άλλη, για τον ποδοσφαιριστή αυτό είναι καλό, διότι θα πάει κάπου που θα τον υπολογίζουν για τα αρχικά πλάνα και θα παίζει. Διότι αν μείνει στον Απόλλωνα, θα έπρεπε να λείψει κάποιος για να παίξει, με τον τρόπο σκέψης που υπάρχει στην ομάδα.
Όμως, το πιο βασικό απ’ όλα είναι η σχέση που αναπτύσσεις με κάποιον ποδοσφαιριστή-αθλητή. Με όλο αυτό το σκηνικό, ο παίκτης θα φύγει από την ομάδα απογοητευμένος και δεν είναι το ίδιο με πέρσι, που πήγε στο Παραλίμνι με χαμόγελο και έλπιζε ότι εάν δουλέψει και βελτιωθεί, τότε θα επιστρέψει πίσω στην ομάδα του.
Και μπορεί του χρόνου το καλοκαίρι να απομένει ακόμη ένας χρόνος από το συμβόλαιο του, αλλά με αυτό που έγινε φέτος θα είναι επιφυλακτικός ακόμα και να μπει στην διαδικασία να κάνει προετοιμασία με την ομάδα. Το ίδιο έγινε τόσο με τον Καρώ, όσο και με τον Μάτια, που μπορεί στο τέλος ο Απόλλωνας να πήρε λεφτά, αλλά στην ουσία έχασε δύο Κύπριους παίκτες, τους οποίους δύσκολα βρίσκεις στην αγορά.
Συνεπώς, ο Απόλλωνας κινδυνεύει να χάσει ακόμη ένα δικό του παιδί, για τον λανθασμένο τρόπο που χειρίζεται τα δεδομένα. Διότι, μπορεί να υπάρχει λογική πίσω από την απόφαση, αλλά ο τρόπος είναι λανθασμένος.
Τώρα, η περίπτωση του Μαλεκκίδη είναι πολύ διαφορετική, διότι δεν έχει καθόλου εμπειρίες από μία μεγάλη ομάδα, αλλά ούτε έπαιξε στην α’ κατηγορία. Άρα, το να πάει δανεικός για ένα χρόνο δεν είναι λάθος, όταν όμως είσαι απόλυτα βέβαιος ότι εάν σου προκύψουν κάποιοι τραυματισμοί θα μπορείς να ανταπεξέλθεις. Διότι, όταν είσαι ομάδα με φιλοδοξίες πρέπει να ελαχιστοποιείς τα ρίσκα και να μπορείς να ξεπερνάς τα εμπόδια που παρουσιάζονται μπροστά σου.
