Το να ανακοινώνονται οι αποχωρήσεις παικτών μέσα στην εβδομάδα μετά το τέλος μιας σεζόν στον Απόλλωνα δεν είναι κάτι νέο, μιας και κάθε χρόνο αυτό είναι που γίνεται. Βοηθά σε αυτό το γεγονός πως οι περισσότεροι παίκτες έχουν ρήτρα αποδέσμευσης και αφού αυτή ενεργοποιείται δεν έχεις και πολλά να συζητήσεις μαζί τους. Οι φετινές αποχωρήσεις όμως, αποτελούν και ένα απολογισμό της σεζόν.
Το περασμένο Καλοκαίρι αποκτήθηκαν οι Σουμά, Μπρου, Καραγιόλ, Φουμπαλά, Ντιλάν και Φακούντο, ενώ το Γενάρη πάτησαν Κολόσσι οι Σελίμοβιτς και Κερμπρ. Από αυτούς, ο Σουμά έφυγε ήδη από το Γενάρη και μοναδικός που συνεχίζει από τους καταλόγου Α είναι ο Φακούντο. Είναι από τις φορές που αν ρωτήσεις 100 φίλους της ομάδας να διαλέξει έναν που θα έπρεπε να μείνει, οι 99 θα σου έλεγαν τον Αργεντινό. Παράλληλα, με τη διπλή αποχώρηση Βάλε και Κίσσα τελείωσαν και δυο συζητήσεις που ταλάνιζαν την τελευταία διετία την ομάδα: «Κάνει ο Βάλε ή τα έφαγε τα ψωμιά του;» από τη μια και «με τον Κίσσα δεύτερο έχει ανταγωνισμό ο Βάλε;» από την άλλη. Έφυγαν και οι δυο για να φτιαχτεί ένα καινούργιο δίδυμο.
Στην πράξη το Καλοκαίρι του 2019 δε θα γίνει προσπάθεια να αντικατασταθούν οι αποχωρήσαντες οι φετινοί, αλλά εκείνοι του 2018. Τα βασικά στελέχη που αποχώρησαν, Ζάντερ, Γιάκολις, Άλεξ και Άλεφ, δεν έγιναν ποτέ Σουμά(Κερμπρ) Μπρου, Καραγιόλ και αυτό ήταν και το όποιο κενό υπήρξε.
Η σύνοψη των αποχωρήσεων είναι πως πέραν της θεωρητικής, μέσω των δηλώσεων του προέδρου Νίκου Κίρζης, παραδοχής των λαθών που έγιναν υπήρξε και πρακτική. Το «δώσε» των τελευταίων μηνών αφήνει την ομάδα με έξι κενές θέσεις ξένων καταλόγου Α που δίνουν τη δυνατότητα να πάρουν παίκτες παντού. Θες τερματοφύλακα, αμυντικό αριστερά, χαφ, εξτρέμ και φορ και έχεις και μια θέση να ντουμπλάρεις, λογικά μεσοεπιθετικά. Νοουμένου πάντα πως δε θα προκύψει άλλη αποχώρηση.
