Χρήστος Ζαβός
Δεν θέλω να σου θυμίσω το περσινό καλοκαίρι, ενδεχομένως κιόλας να μην το θυμάσαι καθώς βρισκόσουν υπό την επήρεια της «καραμέλας». Να σου επισημάνω απλά ότι τέτοιο καιρό πέρσι, ο προγραμματισμός ήταν μια ανακατωσούρα χωρίς τέλος.
Σβήσε, γράψε, ξανά σβήσε, ξανά γράψε το πλάνο και τα πρόσωπα που μπαινόβγαιναν στο ρόστερ περισσότερο ο προγραμματισμός έμοιαζε με πίνακα αφηρημένης τέχνης, παρά ποδόσφαιρο. Εντελώς όμως αφηρημένης. Για να καταλάβεις, γεμίσαμε με Αμίνι, Στορ, Ουέλλιγκτον, Χέντυ, Ρέσιο, Μπα, Καμπράλ η σάρα και η μάρα… το τρένο για το back to back χάθηκε πριν ακόμη ξεκινήσει.
Κανείς δεν γνωρίζει, τι και πως θα πορευτεί ή και τι αποτελέσματα θα φέρει η ομάδα τούτη τη σεζόν. Αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι ότι φέτος, σ’ αντίθεση με τη περσινή θολούρα, μυρίζει ποδόσφαιρο!!!
Θυμάμαι κιόλας πέρσι, ότι πέραν των προσώπων είχαμε και λειψή φιλοσοφία. Από τη μια ψάχναμε παίκτες τύπου Τσόρνιγκερ, να τρέχουν δηλαδή μέχρι σκασμού πίσω από τη μπάλα και τον Αύγουστο φέραμε προπονητή η θεωρία του οποίου ως Ισπανός είναι η κατοχή και μόνο.
Ξεκίνησε το πρωτάθλημα η ομάδα είχε δεν είχε, αν θυμάμαι καλά, έναν εξτρέμ.
Και ποιος ήταν αυτός; Ο Βα. Ναι ο Βα, που άμα σου παρουσιάσω δημοσιεύματα του μηχανισμού, θα νομίσεις ότι είναι ο Σαραβάκος της Αγκόλας. Να ναι καλά, οι Σουηδοί, τι καλά δηλαδή, μάλλον έχουν σαλτάρει, αλλά ποσώς ενδιαφέρει τι κάνουν εκεί βόρεια.
Γενικώς να μην τα πολύ σκαλίζουμε τα περσινά, η ομάδα γέμισε σαβούρα, η ποδοσφαιρική φιλοσοφία της ήταν θολή και ακατανόητη, έως ότου ήρθε ο Μπογκτάν και άρχισε να καθαρίζει το σκηνικό. Φτάσαμε στο φετινό καλοκαίρι και σ’ αντίθεση με πέρσι, υπάρχει μια σταθερά που βασίζεται αποκλειστικά στον Ρουμάνο προπονητή.
Γνωρίζουμε δηλαδή ότι η ομάδα θα χτιστεί στο 4-3-3, ξέρουμε λίγο, πολύ τη φιλοσοφία του και ευελπιστούμε ότι φέτος θα είναι και ο ίδιος βελτιωμένος σε σχέση με τους πρώτους μήνες της καριέρας του στο Κολόσσι.
Το χτίσιμο του φετινού Απόλλωνα εννοείται ότι δεν είναι εύκολο, μα σε καμία, μα καμία περίπτωση δεν θα μοιάζει με τη μουτζούρα του περσινού καλοκαιριού. Από τις πληροφορίες δε που λαμβάνουμε (δεν είναι και εύκολο αν είσαι εκτός μηχανισμού- φτου μακριά από μας) μαζί με τον Μάκη Παπαιωάννου η ομάδα χτίζεται υπό την εποπτεία πάντοτε του Νίκου Κίρζη, με βάση τα θέλω του προπονητή.
Όχι απαραίτητα σε πρόσωπα, αλλά στη φιλοσοφία του. Δεν ξέρω για παράδειγμα αν ο Μπογκτάν ήθελε τον Μύγα ως δεξί μπακ υποθέτω όμως πως όχι , γι’ αυτό και δεν πέρασε. Δεν έχει όμως σημασία, σημασία έχει ότι στον Μπογκτάν παραδίδονται κάποιες επιλογές για την όποια θέση και ανάλογα πράττει και αποφασίζει, χωρίς απαραίτητα να μπαίνουν κάποιοι στη δουλειά του.
Υπάρχει μια λογική, μια ταξινόμηση στην σκέψη και δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός επιστήμονας ή ιστορικός τέχνης για να καταλάβεις τι χρειάζονται, όπως δηλαδή το καλοκαίρι του 22’.
Δυσκολίες υπάρχουν και οι σημαντικότερες είναι αυτές των Πίττα και Γιοβάνοβιτς. Θα μείνουν ή θα φύγουν, αμφότεροι ανήκουν στον βασικό πυρήνα του ρόστερ. Άλλος Απόλλωνας με τους δύο, και άλλος χωρίς.
Αυτή τη στιγμή ο Απόλλωνας και αφού ξεμπέρδεψε εν μέρει με την σαβούρα (Χέντυ, Ζράντι, Νταμπό, Βουκασίν, Αλεσαμί) μετρά 15 παίκτες στον Κατάλογο Α’. Αν τελειώσει τη διαδικασία καθαρίσματος και καταφέρει ν’ αφήσει εκτός και τους Γιόστεν, Μπα, τότε η ομάδα θα έχει 13 παίκτες. Με την ευχή κιόλας οι Σουηδοί να πάρουν τον Βα (ο δεύτερος κορυφαίος μου μετά τον Ογκεντά), τότε η ομάδα θα έχει πέντε θέσεις για να συμπληρώσει τους 17 ξένους/ κοινοτικούς.
Στην παρούσα φάση είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα χρειάζεται ένα δεξί μπακ και τον έχει βρει (Νταρίκβα) σίγουρα έναν αριστερό μπακ που είναι όμως καταλόγου Β’ (Τραμπάεφ) έως ότου επιστρέψει και ο Χαμάς, έναν στόπερ που θα λογίζεται ως ο αντί- Ρομπέρζ και αν αποχωρήσει ο Βα (μακάρι) σίγουρα χρειάζεται έναν ακόμη εξτρέμ.
Δηλαδή στους 12, συμπεριλαμβανομένου και τον Χαμάς που θα γυρίσει μέχρι τον Οκτώβριο- Νοέμβριο, θα προστεθούν άλλοι 3… πάμε στους 15, απομένουν δύο θέσεις.
Δεν ξέρω, ποιος και τι αλλά θεωρώ ότι η μια εκ των δύο θα κρατηθεί κενή έως ότου ξεκαθαρίσει του Πίττα. Αν φύγει θα πάρουν επιθετικό γκολτζή, αν μείνει θα την σπαταλήσουν κάπου αλλού.
Όσον αφορά την άλλη θέση, μάλλον θα κριθεί και τι γίνεται με κάποιες περιπτώσεις που όντως κουβαλούν κάποια ερωτηματικά. Όπως οι περιπτώσεις των Τόνιο και Χουσαίν. Μπορούν ή δεν μπορούν στον Απόλλωνα; Θα πάρει τα πάνω του ο Ντιγκινί ή που θα είναι σκιά του καλού του εαυτού;
Υπάρχουν όντως κάποια ζητήματα, κάποιες απορίες, που προφανώς τις έχουν και οι ίδιοι μες στον Απόλλωνα, πόσο μάλλον εμείς ή και ο κόσμος της ομάδας. Οι απαντήσεις θα δοθούν μες στο καλοκαίρι.
Κανείς δεν γνωρίζει, τι και πως θα πορευτεί ή και τι αποτελέσματα θα φέρει η ομάδα τούτη τη σεζόν. Αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι ότι φέτος, σ’ αντίθεση με τη περσινή θολούρα, στο Κολόσσι μυρίζει ποδόσφαιρο!!!
