Όταν η μπάλα… καίει και ο ΑΠΟΕΛ είναι με την πλάτη στον τοίχο, έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές ότι είναι η ομάδα που έχει το μέταλλο του νικητή, το DNA του πρωταθλητή, αλλά και την προσωπικότητα των παικτών που τον οδηγούν εδώ και χρόνια στην κορυφή.
Φέτος αυτό που διαφέρει είναι ότι βασικά γρανάζια της μηχανής του ΑΠΟΕΛ δεν είχαν προηγουμένως ούτε την εμπειρία ηλικιακά, ωστόσο έχουν την ποιότητα, το πάθος και τη δίψα για διάκριση που είναι υπεραρκετά όπως φαίνεται, ενώ ο χαρακτήρας τους αρχίζει να γαλουχείται μέσα από το πνεύμα της ομάδας που αναφέρει συνεχώς και ο ίδιος ο προπονητής, Πάολο Τραμετσάνι.
Ο ΑΠΟΕΛ δεν πτοήθηκε ούτε καθ’ όλη την βδομάδα που διανύσαμε πριν απ’ το ντέρμπι γνωρίζοντας ότι απώλεσαν το πλεονέκτημα της κορυφής μέσα σε διάστημα δυο βδομάδων, ούτε ενώσω γνώριζαν ότι ο Απόλλωνας με νίκη πάει στο συν 5 και τα πράγματα δυσκολεύουν για τον κύριο στόχο της ομάδας.
Δεν πτοήθηκαν ούτε από το μέτριο πρώτο ημίχρονο στο οποίο δεν σημείωσαν τελική (!), ούτε στην ψυχρολουσία ενός γρήγορου γκολ στην επανέναρξη του ημιχρόνου από τον Ζελάγια. Αντιθέτως, ύψωσαν ανάστημα, απέδειξαν ότι αυτή η ομάδα είναι γεννημένη για τα δύσκολα, όχι μια, ούτε δυο, αλλά τρεις φορές! Κερδίζοντας τρεις φορές τον βασικό τους διεκδικητή για το πρωτάθλημα, τις δυο μέσα στην έδρα του.
Ο ΑΠΟΕΛ είχε σε μεγάλη βραδιά το δεύτερο μέρος τον Σόουζα που πραγματικά έδωσε τα πάντα και αποτέλεσε την ηγετική φυσιογνωμία σε ένα εξαιρετικά νευραλγικό χώρο του γηπέδου. Ο Τάμαρι ήταν απλά μαγικός σε πολλές στιγμές και αυτή τη φορά ήταν και ουσιαστικός. Κέρδισε το πέναλτι για το 1-1, πέτυχε γκολ για την ανατροπή στο 1-2 (σκόραρε μετά από τρεις μήνες περίπου – είχε πετύχει τελευταία φορά δυο γκολ απέναντι στην Ομόνοια στις 16/12) και μοίρασε και μια ασίστ για το τρίτο τέρμα με το οποίο ο ΑΠΟΕΛ «κλείδωσε» μια σπουδαία επικράτηση και που τον ανέβασε στην κορυφή της βαθμολογίας για ένα βαθμό.
Πλέον, απομένουν επτά αγώνες και το ζήτημα έγκειται στο να αποκτήσει η ομάδα την απαραίτητη σταθερότητα και διάρκεια. Η διακοπή δυο βδομάδων λόγω εθνικών κρίνεται άκρως ευεργετική και θα δώσει σημαντικές ανάσες σε όλους τους παίκτες (πλην των διεθνών). Τίποτα δεν έχει κριθεί, ο δρόμος είναι μακρύς και ο ΑΠΟΕΛ πρέπει αυτή τη φορά να διαφυλάξει ως κόρην οφθαλμού το μικρό αβαντάζ που έχει από τον δεύτερο Απόλλωνα.
