Σάββας Λαζανιάς
«Αρρώστια μου μεγάλη που δεν έχει γιατρειά, ανίατη ασθένεια που έχω απ’ τα παλιά…», λέει ένα γνωστό σύνθημα των πορτοκαλί το οποίο ταιριάζει γάντι με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ποδοσφαιρικό τμήμα του ΑΠΟΕΛ.
Η εικόνα που βγάζει ο ΑΠΟΕΛ μοιάζει με άρρωστο ο οποίος παρουσιάζει αρκετές μεταπτώσεις στην υγεία του. Τη μια μέρα είναι διασωληνωμένος στην εντατική. Την επόμενη μέρα βγαίνει από την αναπνευστήρα και τους κάνει όλους να πιστεύουν ότι έχει βελτιωθεί η υγεία του όμως πρόκειται για κάτι το παροδικό, καθώς λίγες μέρες μετά ξαναχειροτερεύει η κατάσταση του.
Ο συγκεκριμένος ασθενής παρουσιάζει αρκετές αστάθειες και για αυτό φέρουν ακέραια την ευθύνη οι γιατροί (ιθύνοντες του ΑΠΟΕΛ), οι οποίοι δεν κατάφεραν να βρουν τόσα χρόνια το γιατρικό που ταιριάζει στην περίπτωση του. Σε αυτόν τον συγκεκριμένο ασθενή έκαναν αρκετά πειράματα και πολλές λανθασμένες διαγνώσεις οι γιατροί, αλλάζοντας συνέχεια τις θεραπείες του (αλλαγές προπονητών-παικτών), με αποτέλεσμα να αδυνατήσει το ανοσοποιητικό του σύστημα και να γίνει εξαιρετικά ευάλωτος σε όλες τις ασθένειες. Τα τελευταία εφτά χρόνια την έβγαλε καθαρή όμως φέτος τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Δεν μπορεί να προβλέψει κανείς ποιο θα είναι το μέλλον του συγκεκριμένου ασθενή γιατί το ιστορικό του είναι ιδιαίτερα βεβαρυμμένο και μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποτροπιάσει ακόμα περισσότερο. Μπορεί όμως και να βελτιωθεί αν και η κατάσταση είναι δύσκολη καθώς η ομάδα βρίσκεται 8 ολόκληρους βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση. Θεωρητικά είναι εφικτή η ανατροπή και το come-back.
Όμως για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα χρειαστεί να γίνει ουσιαστικά μια τεράστια υπέρβαση για να καλυφθεί αυτή η διαφορά και να επιστρέψει δυναμικά ο ΑΠΟΕΛ στη διεκδίκηση του τίτλου. Σίγουρα, ο φετινός μαραθώνιος έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμα όμως αν ο ΑΠΟΕΛ δεν βρει τη σταθερότητα και την συνέπεια που χρειάζεται τότε δεν μπορεί να έχει και πολλές βλέψεις στη φετινή σεζόν.
