Πριν ένα χρόνο και εφτά μέρες, κατά την παρουσίασή του, ο Τιμούρ Κετσπάγια επέστρεφε στην Ανόρθωση και μιλούσε λες και δεν είχε λείψει μια μέρα. Λες και παραλάμβανε την Ανόρθωση που άφηνε στους ομίλους του Champions League και έβαλε τον πήχη ψηλά: «με προσέλαβαν για να φέρω τίτλους και αν δεν το κάνω μόνος μου θα πω πως απέτυχα». Ουδείς περίμενε να το ακούσει τόσο ωμά, αφού η ομάδα ήταν ήδη 11 χρόνια μακριά από τις επιτυχίες σε Κύπρο και Ευρώπη.
Όμως την έφτασε την ομάδα εννιά αγωνιστικές πριν το τέλος να είναι ισόβαθμη στην κορυφή και στα ημιτελικά του κυπέλλου. Αν και δεν μάθαμε ποτέ την κατάληξη και ούτε πρόκειται, λες με το δείγμα που έχεις πως τηρήθηκε η υπόσχεση. Πλέον ξεκινά νέα σεζόν με την ομάδα να έχει το «καλό» εισιτήριο του Europa League και με πιθανότητες αυτό να σημαίνει συμμετοχή απευθείας στον τρίτο προκριματικό. Όταν αποφασιστεί το πώς θα διεξαχθούν τα προκριματικά θα το ξέρουμε κι αυτό.
Αυτό που μάθαμε όμως σίγουρα είναι πως το περιβάλλον στο «Α. Καρράς» ευνοεί και πάλι υψηλούς στόχους και στην Ευρώπη. Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές στις συζητήσεις με τη διοίκηση για τους μισθούς τους ζήτησαν να τους επιστραφεί ο ένας μήνας που τους αποκόπτεται αν καταφέρουν να βάλουν την ομάδα στους ομίλους. Εύκολο; Όχι με βάση τις πρόσφατε μεγάλες απογοητεύσεις που βίωσε ο σύλλογος. Όμως άμα το πνεύμα εντός αποδυτηρίων είναι πως μπορεί να γίνει τότε ελπίδες υπάρχουν.
«Φέρτε τα και πάρτε τα» είναι η νοοτροπία. Σίγουρα και ο Χρήστος Πουλλαΐδης θα «γλυκαθεί» αν δει την Ανόρθωση να μπαίνει ομίλους και θα χουν κι άλλα οφέλη οι παίκτες. Το να πάρουν όμως πίσω το ποσό που στερούνται τώρα, είναι κυρίως δείγμα πίστης στην αξία τους από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Από τη στιγμή που κατά 80% περίπου αναμένουμε να είναι τα ίδια πρόσωπα που έπαιζαν φέτος, τότε ναι μπορείς να πεις με ασφάλεια πως η λέξη «όμιλος» δε φοβίζει κανέναν να την εκστομίσει στην Ανόρθωση.
