Η Ανόρθωση πήγαινε χθες στο Μακάρειο, προερχόμενη ίσως από την καλύτερη φετινή της εμφάνιση κόντρα στην Καρμιώτισσα για τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κύπρου. Πολλοί θα περίμεναν πως ο Τιμούρ Κετσπάγια θα άρχιζε τον αγώνα κόντρα στον Ολυμπιακό. με την ίδια προσέγγιση και με τα ίδια πρόσωπα.
Αντί να γίνει αυτό, ο Γεωργιανός τεχνικός επέλεξε να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον Ντορ Μίχα, ο οποίος ήταν «φόβος και τρόμος» κόντρα στην ομάδα του Γιαννάκη Ποντικού, με τρεις ασίστ στο ενεργητικό του. Επιλέχθηκε να αγωνιστεί σε ρόλο επιτελικού μέσου ο Γιόζεφ Χουσμπάουερ, ο οποίος απογοήτευσε οικτρά, για πολλοστή φορά την φετινή σεζόν. Όταν έβαλε τον Ισραηλινό στον αγώνα, είδαμε μια πρόσκαιρη βελτίωση, όμως το αποτέλεσμα δεν άλλαξε, ούτε στο ελάχιστο.
Και σαν να μην έφθανε αυτό, η απόφασή του να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον Μπράνκο Βργκοτς, μεταφέροντας τον Κωστάκη Αρτυματά στο κέντρο της άμυνας, αποδείχθηκε ως καταστροφική και ανεξήγητη για ολόκληρη την συνολική λειτουργία εκ του αποτελέσματος. Και τα δύο γκολ του Ολυμπιακού μπήκαν, με το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της ομάδας της Αμμοχώστου να λάμπει διά της απουσίας του.
Δεν λέμε πως ο πανύψηλος Κροάτης θα έσωζε τα πάντα, όμως δεν μπορείς να αφήνεις τον βασικό σου κεντρικό αμυντικό στον πάγκο, χωρίς να αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού. Για να πετύχει μια ομάδα τους στόχους της, οφείλει να δείχνει σταθερότητα και αξιοπιστία στην μεσοαμυντική της γραμμή. Σε κάποια παιχνίδια, ομολογουμένως, η Ανόρθωση άγγιξε το τέλειο στις επιδόσεις της στην άμυνα, δείχνοντας δείγματα σοβαρότητας και συνέπειας.
Ίσως στο κρισιμότερο παιχνίδι της σεζόν (μέχρι το επόμενο που θα έλεγε και ο Νίκος Γκάλης), η Ανόρθωση δεν το έδειξε αυτό και το πλήρωσε πολύ ακριβά, βάζοντας την σεζόν της σε μεγάλο κίνδυνο...
