24sports team
«Ο πρόεδρος κ. Ανδρέας Σοφοκλέους στέλνει την καλημέρα και τα χαιρετίσματα του σ’ όλο τον κόσμο. Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους! No pasaran», σημειώνεται στην ανάρτηση της ΑΕΛ μέσω της οποίας γνωστοποιήθηκε η επιστροφή του προέδρου της γαλαζοκίτρινης ομάδας στην Κύπρο.
Ο πρόεδρος των γαλαζοκίτρινων υπενθυμίζουμε είχε μεταβεί στο εξωτερικό για λόγους υγείας και το πρωί του Σαββάτου θέλησε να χαιρετήσει όλο τον κόσμο που με ανακοινώσεις και ευχές έστειλε μήνυμα για ταχεία ανάρρωση και σύντομη επιστροφή του στο πλάι της αγαπημένης του ΑΕΛ της οποίας ηγείται από το 2008.
Από εκεί και πέρα, δεν θα είναι λίγοι οι οποίοι αναρτήθηκαν τι σημαίνει η φράση «No pasaran» και για ποιο λόγο καταλήγει με αυτήν η ανάρτηση της ΑΕΛ. Η φράση «No Ρasaran», ανήκει στη Ντολόρες Ιμπάρουρι. Ισπανίδα επαναστάτρια με καταγωγή από τη Βασκονία, γνωστή περισσότερο με το ψευδώνυμο «Λα Πασιονάρια» («Το Άνθος του Πάθους»), με σημαντική δράση κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο.
«No Pasaran» σημαίνει «Δεν θα περάσουν» και αποτέλεσε την κραυγή μάχης των Δημοκρατικών ενάντια στους Εθνικιστές του Δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ήταν η κατακλείδα μιας ραδιοφωνικής ομιλίας της φλογερής επαναστάτριας Ιμπαρούρι. Η επαναστάτρια που για περισσότερο από μισό αιώνα γοήτευσε και ενέπνευσε με το ασυμβίβαστο πνεύμα και τη μαχητικότητά της ανθρώπους και κινήματα στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, ήταν ταυτοχρόνως ταγμένη κομμουνίστρια, καλώντας άπαντες στους δημοκρατικούς αγώνες κατά της Δικτατορίας του στρατηγού Φράνκο.
Με την έναρξη του εμφυλίου είχε ήδη αναδειχθεί σε εθνική φυσιογνωμία, συναρπάζοντας τα πλήθη με τις ομιλίες και τις περίφημες παραινέσεις της. Σε μια ραδιοφωνική της ομιλία, στις 18 Ιουλίου 1936, κατέληξε: «Είναι καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός. Οι φασίστες δεν θα περάσουν!». Η τελευταία φράση της («No Pasaran!») έγινε σύνθημα των Δημοκρατικών στην Ισπανία και απέκτησε διαχρονική ισχύ. Σε μια άλλη ομιλία, απευθυνόμενη σε γυναικείο ακροατήριο, είπε: «Είναι καλύτερα να είστε χήρες ηρώων, παρά σύζυγοι δειλών».
Η Βάσκα «Πασιονάρια», με την ιαχή της «No Ρasaran» μετατράπηκε από μια ευσεβή καθολική κοπέλα σε ηγέτη της ισπανικής αντίστασης, πριν μεταμορφωθεί εκ νέου σε σύμβολο του κομουνισμού και αργότερα κάθε δίκαιου ένοπλου αγώνα. Κι όλα αυτά από μια πάμφτωχη κοπέλα που ισχυριζόταν απλώς από τα ερτζιανά αλλά και τον δρόμο ότι «είναι καλύτερο να πεθάνεις στα πόδια σου παρά να ζήσεις στα γόνατα» (Ιούλιος του 1936).
Τοποθετώντας τη φράση «No pasaran», στην κατακλείδα της η ΑΕΛ θέλησε να μας υπενθυμίσει τον δυναμισμό και το επαναστατικό πνεύμα που διακατέχει τον Ανδρέα Σοφοκλέους.
Αξίζει πάντως, πέραν από αυτές τις σύντομες αναφορές, να… γκουγκλάρει κανείς το όνομα «Ντολόρες Ιμπάρουρι» διότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα η Ιστορία της.
ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΣΙΟΝΑΡΙΑ!
Ένα πάθος για την Ντολόρες
Ποιος δεν την κοιτάζει; Είναι από τα σπλάχνα
του λαού της Καντάμπριας και των μεταλλείων
Τόσο θερμή σαν να ένωνε
τη γη και τον ουρανό όλης της Ισπανίας.
Ποιος δεν την ακούει; Από τις πεδιάδες
ανεβαίνει η φωνή της στις κορυφές
και είναι οι άνθρωποι πιο αδελφωμένοι
και ψηλότερα τα πλήθη
Ποιος δεν την ακολουθεί; Ποτέ στον άνεμο
δεν έδωσε μια σημαία περισσότερο πάθος
ούτε έκαψε πιο πολύ μια καρδιά
ένα ζευγάρι μιας και μόνης σκέψης
Ποιος δεν την αγαπάει; Δεν είναι η αδελφή,
η ερωμένη ούτε η συντρόφισσα
Είναι κάτι περισσότερο: είναι η εργατική τάξη,
μητέρα του πρωινού ήλιου
Ντολόρες Ιμπαρούρι, η Πασιονάρια
Από το αίμα και τη φωνή
του λαού μας επέστρεψες
τόσο πιστή όπως όταν έφυγες
στο σφυροδρέπανο.
Πάντα πιστή στο κόκκινο λάβαρο
και στα δημοκρατικά ιδανικά
απέναντι στην προδοτική δικτατορία
που διαιωνίζεται υπό το πρόσχημα ενός λαϊκού βασιλιά
Συντρόφισσα Πασιονάρια,
φωνή των εκμεταλλευόμενων και των καταδιωγμένων
Κυρία της οργής των προλετάριων
πάντα παρούσα, ποτέ δε θα ξεχαστείς
Παρά το χρόνο που πέρασε
μένεις παρούσα στη μνήμη μας
και στην πρόσφατη ιστορία μας
μένει ακόμα πολύς αγώνας, δε χάθηκαν όλα ακόμα
Τίποτα και κανείς δεν ξεχάστηκε
Ντολόρες Ιμπαρούρι, συντρόφισσα και συναγωνίστρια
οργή των προλετάριων και των πολεμιστών
πάντα στο παρόν, παρά το χρόνο που πέρασε
