Για να πάρει τους βαθμούς πέρασε από φωτιά κι από σίδερο, όμως αυτό που έχει σημασία είναι πως την περασμένη Κυριακή (17/10) η ΑΕΛ κέρδισε αυτό που επιζητούσε και βρίσκεται πια προ των πυλών ενός αγώνα εντελώς διαφορετικών συνθηκών και απαιτήσεων.
Η μετάβαση από την επίδοξη συνδιεκδικήτρια του τίτλου στον ουραγό χρήζει ανάλογης προσαρμογής. Ο Εθνικός θα δώσει μέτρα στο γήπεδο και κατοχή μπάλας στην ομάδα του Κέρκεζ, που θα κληθεί να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο και να φτιάξει συνθήκες για να απειλήσει απέναντι σε μια πολυπρόσωπη έως και ταμπουρωμένη άμυνα.
Ταυτοχρόνως, βεβαίως, θα απαιτούνται και καλές επιστροφές. Το να δημιουργήσει ευκαιρίες με στρωτό, οργανωμένο ποδόσφαιρο μπορεί να μην της είναι εύκολο, όμως με τις μπαλιές του Χουντόμπιακ και τις κινήσεις των Ηλία και Ζάκπα, στο ανοιχτό γήπεδο η ομάδα της Άχνας μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη.
Πρώτιστο μέλημα της ΑΕΛ, βεβαίως, θα είναι να παράξει η ίδια. Με τον τρόπο που αναμένεται να παραταχθεί ο αντίπαλος, βοηθητικό προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να κριθεί πως είναι η αντικατάσταση ενός από τους πιο αμυντικούς χαφ από κάποιον παίκτη με επιθετικογενείς αρετές στο ρεπερτόριό του, που θα μοιραστεί με τον Μάζουρεκ (ο οποίος λογικά διατηρεί τη θέση του) την ευθύνη της δημιουργίας -κυρίως- από τον άξονα.
Εδώ λοιπόν είναι που μπαίνει στην εξίσωση το όνομα του Παπαφώτη. Έχοντας αγωνιστεί ένα ημίχρονο και μόνο στο φετινό πρωτάθλημα μπορεί να του λείπει ο αγωνιστικός ρυθμός, όμως για να μπορέσει να τον αποκτήσει και για να του δοθεί η ευκαιρία σιγά-σιγά να γίνει το ίδιο επιδραστικός με πέρσι στο παιχνίδι της ομάδας του, είναι απαραίτητο να παίξει.
Άλλωστε, το 45λεπτο που έχει στο φετινό κοντέρ του το πήρε απέναντι στην ΠΑΕΕΚ, που ήταν η πιο συγκρίσιμη με τον Εθνικό αντίπαλος από όσους είχαν προηγηθεί. Κι η απόδοσή του ήταν αρκετά καλή, άμα λογαριάσεις πως αυτό ήταν το πρώτο του παιχνίδι μετά από αποχή μηνών.
Ο Παπαφώτης περιμένει στην... ουρά για τη σειρά του και για το ματς που έρχεται θέτει υποψηφιότητα για εντεκάδα, αν ο Κέρκεζ αποφασίσει να τροποποιήσει τη μαγιά στο κέντρο της ομάδας του, κατά πάσα πιθανότητα στη θέση του Νταβόρ που είχε μείνει στον πάγκο και κόντρα στους Κερυνειώτες πριν από τρεις βδομάδες.
