Από την περίοδο 2011-12 έως σήμερα, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, η ΑΕΛ έχει υψηλούς στόχους και προσδοκίες. Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια (2011-12), ένα κύπελλο έπειτα από τριάντα χρόνια (2018-19) και ήταν τρεις άλλες φορές φιναλίστ στο θεσμό (2011-12, 2012-13 και 2014-15).
Έπαιξε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ την περίοδο 2011-12, στο Τσάμπιονς Λιγκ το 2014-15 (γ’ προκριματικό / αποκλείστηκε από τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης) και ακολούθως αποκλείστηκε από την Τότεναμ στον δεύτερο σε τάξη ευρωπαϊκό θεσμό. Το 2017-18 και 2019-20, έπαιξε επίσης στο Γιουρόπα Λιγκ. Στην πρώτη περίπτωση αποκλείστηκε στον γ’ προκριματικό από την Αούστρια Βιέννης και στη δεύτερη από τον Άρη Θεσσαλονίκης (β’ προκριματικό).
Όλα αυτά προς υπενθύμιση διότι δεν είν’ αυτό το θέμα μας, καθότι θα «αγγίξουμε» το κεφάλαιο «τερματοφύλακας» και δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε το κλισέ πως μία ομάδα με υψηλούς και πρωταγωνιστικούς ρόλους, ένας καλός κίπερ είναι το «Α» και το «Ω» επί χόρτου σε μία ομάδα.
Όσο σπουδαίο και αν είναι ένα ρόστερ, όσο κι αν οι επιτυχίες προέρχονται από ομαδική δουλειά και οικογενειακό κλίμα, χωρίς αξιοπιστία στα γκολπόστ οποιασδήποτε ομάδας, οι επιτυχίες δεν έρχονται. Όσο καλή δουλειά κι αν γίνεται στο γήπεδο και η αναξιοπιστία στα γκολπόστ επιφέρει απώλειες βαθμών, τότε χαλάει και το κλίμα γενικότερα. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να είχε αξιόπιστο τερματοφύλακα, αλλά η γενικότερη εικόνα με προβλήματα στις τρεις γραμμές του γηπέδου ήταν η αιτία που δεν μπορούσε να προχωρήσει πέραν από ένα σημείο.
Στις επιτυχίες για τις οποίες αναφερθήκαμε στην πρόταξη του ρεπορτάζ μας, η ΑΕΛ ευτύχισε να διαθέτει σπουδαίους τερματοφύλακες στην εστία της. Υπήρξαν και περίοδοι κατά τις οποίες… πόνεσε και ματώθηκε πολύ, λόγω της… ανυπαρξίας ενός «Κέρβερου» με ηγετικά προσόντα και σπουδαία φυσιογνωμία, πέραν της αξίας.
Κατά την τελευταία δεκαετία, ο Ζοσιμάρ Βοζίνια είναι ο μακροβιότερος κίπερ αφού θα κλείσει μία τετραετία στη Λεμεσό, ενώ είναι και πρώτος σε συμμετοχές. Όσο για τη συνολική συνεισφορά του, ειδικά φέτος που οι γαλαζοκίτρινοι διεκδικούν και τους δύο τίτλους και «κλειδώνουν» τη συμμετοχή τους στην Ευρώπη τι να πει κανείς; Τεράστια! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που στην τρέχουσα σεζόν απέκρουσε τέσσερα πέναλτι από τα οκτώ (νικήθηκε σε τρεις περιπτώσεις και μία κατέληξε έξω).
Δεύτερος έρχεται ο θρυλικός Ματίας Ντεγκρά ο οποίος φόρεσε την φανέλα της ομάδας του Λιμανιού σε δύο θητείες του στο πρόσφατο παρελθόν και πάντα θα κατέχει μία σημαντική θέση στην καρδιά και στο μυαλό των ΑΕΛιστών από τους οποίους βαφτίστηκε «Άγιος» λόγω της τεράστιας συνεισφοράς του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος τον Μάιο του ’12 (απέκρουσε εφτά πέναλτι!).
Από εκεί και πέρα, αν και ανά περιόδους πέρασαν καλοί τερματοφύλακες από το Τσίρειο, κανείς άλλος δεν έπαιξε ως βασικός για πάνω από δύο χρόνια.
Στον πιο κάτω πίνακα μπορεί κανείς να δει τους τερματοφύλακες που φόρεσαν τη φανέλα της ΑΕΛ κατά την τελευταία δεκαετία, αλλά και τους σημερινούς που έχει στο ρόστερ της, με τις συνολικές συμμετοχές τους που αφορούν σε όλες τις διοργανώσεις.
*Οι συμμετοχές του Μαρίας Ντεγκρά αφορούν και στις δύο του θητείες στην ΑΕΛ.
*Ο Μιχάλης Κυριάκου είναι παίκτης της εφηβικής ομάδας της ΑΕΛ και σε κάποιες περιπτώσεις βρέθηκε στην αποστολή της ανδρικής.
*Ο Μιχάλης Παφίτης υπήρξε παίκτης της εφηβικής ομάδας της ΑΕΛ και κλήθηκε κι αυτός κάποιες φορές στην ανδρική αποστολή.
