Εύη Χριστοδούλου
Η νέα χρονιά δεν μπήκε όπως θα ήθελαν στην ΑΕΛ, αφού μετά από μια πολύ άσχημη εμφάνιση έμεινε στο 0-0 με τη Δόξα. Ένα παιχνίδι το οποίο ήταν ίσως το χειρότερο των γαλαζοκιτρίνων με τον Γιανέφσκι στον πάγκο.
Έκανε όλες κι όλες τρεις τελικές σε ολόκληρο το παιχνίδι, όλες στο πρώτο ημίχρονο, αν και ουσιαστικά μόνο η φάση με το δοκάρι του Σις μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη ευκαιρία για γκολ. Στο δεύτερο ημίχρονο οι γαλαζοκίτρινοι παρουσιάστηκαν κατά πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, δεν απείλησαν καθόλου, και το χειρότερο οι παίκτες έδειχναν να μην έχουν φρεσκάδα, πάθος και όρεξη για να πάρουν το τρίποντο.
Το ότι ο έμπειρος τεχνικός έχει στα χέρια του ένα μέτριο ρόστερ, είναι κάτι περισσότερο από προφανές, από την αρχή, και ο ίδιος προσπαθεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί με αυτά που έχει στη διάθεση του. Σαφώς το γεγονός ότι υπήρχαν πολλές απουσίες επηρέασε, αφού υπήρχε έλλειψη επιλογών για τον Γιανέφσκι.
Από εκεί και πέρα, πρέπει και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οφείλουν να ανεβάσουν στροφές και να τα δώσουν όλα στη συνέχεια για να μην κλείσει άδοξα ακόμη μια ποδοσφαιρική χρονιά. Ακολουθούν τρία πολύ κρίσιμα παιχνίδια με ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια για το πρωτάθλημα, και φυσικά ο νοκ-άουτ αγώνας κυπέλλου με τον Απόλλωνα. Τρία ματς που θα καθορίσουν την πορεία της ομάδας και το «ταβάνι» της φετινής σεζόν.
Με την χθεσινή της ισοπαλία η ΑΕΛ έμεινε έξι βαθμούς μακριά από την εξάδα, αφού Ομόνοια και Απόλλωνας έχουν από 28 βαθμούς. Έξι βαθμοί δεν είναι μεγάλη η διαφορά για να πει κανείς ότι εν μπορεί να καλυφθεί, αλλά αν συνεχίσει με τέτοιες εμφανίσεις η Λεμεσιανή ομάδα, τότε δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις κάτι καλύτερο και μοιραία θα αρκεστεί στο δεύτερο γκρουπ.
