Με την τρομάρα που πήραν βλέποντάς τον να φεύγει εσπευσμένα για το νοσοκομείο, πάλι καλά θα λένε που σε 15 μέρες τον περιμένουν να είναι πίσω. Έστω κι αν γλίτωσε τα χειρότερα, πάντως, ο Γκορντάν Μπουνόζα δεν λέει ν’ αγιάσει. Τρεις μήνες και βάλε περίμενε να επιστρέψει και πάνω που γύρισε, άρχισε να ξαναπαίζει εντεκάδα και έβαλε και το πρώτο του γκολ με τα κίτρινα, να σου πάλι η καταραμένη η ατυχία...
Πάλι καλά που των φρονίμων τα παιδιά μαγείρεψαν πριν πεινάσουν και φρόντισαν να εξοπλιστούν τον Γενάρη όχι με ένα μόνο στόπερ αλλά με δύο, κι ας γνώριζαν ότι μέχρι να έρθει η ώρα η δική τους ο Κροατοβόσνιος θα ήταν ήδη έτοιμος για εντεκαδάτες παρουσίες. Κι αν ο Πσισέ θέλει τον χρόνο του μέχρι να προσαρμοστεί σε πράγματα και καταστάσεις της ποδοσφαιρικής και μη ζωής στην Κύπρο, ο Πάντιτς έχει ήδη μάθει ήθη κι έθιμα και, το κυριότερο, είναι πια πανέτοιμος για να ριχτεί στη μάχη.
Ως τώρα με τα κίτρινα δεν τον είδαμε να παίζει παρά μόνο δυο φορές σαν αλλαγή. Αυτοί που τον παρακολουθούσαν επισταμένα στη Δόξα, ωστόσο, διέκριναν δείγματα της κλάσης, της ποιότητας και της φυσιογνωμίας που του επέτρεψαν να βρει συμβόλαιο και να αγωνιστεί συνολικά σε 60 ματς όχι σε μία, ούτε σε δύο, ούτε σε τρεις, αλλά σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες της Λα Λίγκα. Ναι, της γνωστής, αυτής στην οποία παίζουνε διάφορες Ρεάλ και Μπαρσελόνες.
Το κυριότερο όμως είναι πως την άποψη ότι ο Σέρβος έχει τα στοιχεία που χρειάζεται για να ηγηθεί της οπισθοφυλακής την έχει και ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Μόνο τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι ο Πάντιτς ήταν στο μπλοκάκι του Κέρκεζ από το καλοκαίρι. Κι αφού δεν «έκατσε» τότε και τον χειμώνα η ΑΕΛ ψαχνότανε ξανά για στόπερ, επέμενε για να τον αποκτήσει μέχρι και τις τελευταίες ώρες της 31ης του Γενάρη.
Ο επιμένων νίκησε, ο Πάντιτς είναι πια στη Λεμεσό και τώρα που ο Μπουνόζα υποχρεώνεται να ξαναμπεί στα πιτς, έρχεται η ώρα που θα πάρει φανέλα βασικού. Τώρα, που η ΑΕΛ τον έχει ανάγκη περισσότερο στην προσπάθεια που κάνει να ζήσει ξανά αυτό που ονειρεύεται.
