Θα ‘ταν δεν θα ‘ταν ο Ριστέφσκι (αν και σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες του 24sports τελικά… δεν), την ανάγκη αυτή θα την καλύψει. Μετά τον Άντονι στόπερ θέλει, ηγέτη τόνε θέλει κι αυτό δεν αλλάζει στον προγραμματισμό της. Πέραν τούτου, ωστόσο, η ΑΕΛ το ψάχνει στην αγορά για μια ακόμα, υπό προϋποθέσεις κίνηση, που αν γίνει θα ‘ναι για να μπολιάσει την επιθετική της γραμμή με διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με αυτά που ήδη έχει.
Τα δημοσιεύματα που φέρουν τον Εθνικό να κοιτάει την περίπτωση του Άντρια Μάιντεβατς δεν είναι τυχαία. Ο Σέρβος έκανε φέτος ό,τι και πέρσι, όταν μας είχε έρθει τέτοιο καιρό λίγο-πολύ από τη Μάλτα. Λογίζεται πια ως τρίτος στην ιεραρχία των στράικερ και φυσιολογικά, μιας και σε σχέση με τους άλλους δύο έχει προσφέρει τα λιγότερα. Ο δανεισμός του σε μια ομάδα στην οποία θα έχει πιο βασικό ρόλο θα ωφελήσει και τον ίδιο και την ΑΕΛ. Η οποία, παρεμπιπτόντως, σαφώς και τον πιστεύει, αλλιώς δεν θα πλήρωνε το καλοκαίρι για να τον εγκαταστήσει μόνιμα στη Λεμεσό δίνοντάς του και πέντε χρόνια συμβόλαιο.
Την ίδια στιγμή, τα χαρακτηριστικά του Σέρβου σε σχέση με τους Μαέ και Μπάμπιτς δεν διαφέρουν και τόσο. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που κάνει τους ανθρώπους της ομάδας να σκέφτονται ότι η παρουσία ενός άλλου παίκτη… διαφορετικού σε σχέση με αυτούς που έχει, ίσως να της έκανε καλό. Και λέγοντας «διαφορετικού», εννοούμε όχι στράικερ καθαρόαιμο αλλά για έναν δεύτερο επιθετικό, που θα μπορεί να παίξει μαζί με τον σέντερ φορ όποτε παραστεί ανάγκη και θα δίνει λύσεις και στα άκρα.
Αυτό λοιπόν είναι που ψάχνουν στο παζάρι κι αν και εφόσον το εντοπίσουν δεν αποκλείεται να κάνουν μια ακόμα κίνηση ενισχύοντας την ομάδα και με τρίτο ποδοσφαιριστή τώρα τον Γενάρη. Πόσο μάλλον αν το βρουν και σε παίκτη καταλόγου Β…
