ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

ΑΕΛ: Ντούσαν… μείνε

Κάποιος με τα δικά του εχέγγυα είναι πολύ πιο πιθανό να βγάλει την ομάδα από την κρίση σε σχέση με τον κάθε εν δυνάμει σωτήρα

Το να διαβάζεις το μακρύ και το κοντό που ποστάρει ο καθένας στα social media το λες και ψυχοφθόρο, όμως στις μέρες μας καλώς ή κακώς (με έμφαση στο δεύτερο) είναι ο πιο εύκολος και άμεσος τρόπος για να σφυγμομετρήσει κανείς τον παλμό της κοινής γνώμης.

Αυτοί που μπήκαν στη διαδικασία να το κάνουν την Κυριακή το βράδι θα διαπίστωσαν πως η μεγάλη πλειοψηφία όσων έκαναν τον κόπο (τρόπος του λέγειν) να εκφράσουν διά πληκτρολογίου τη γνώμη και τα συναισθήματά τους μετά το παιχνίδι με τη Δόξα απαιτεί εδώ και τώρα την κεφαλή του Κέρκεζ επί πίνακι. Τα γραφόμενα των περισσοτέρων, δε, φεύγουν απ’ το πλαίσιο της κριτικής, φτάνουν σε αυτό της γενικής κατακραυγής και αγγίζουν τα όρια της ολοκληρωτικής αποδόμησης.

Εντούτοις, παρά τα λάθη που μπορεί να έγιναν στις επιλογές των παικτών κατά τον προγραμματισμό του καλοκαιριού ή στην εντεκάδα του εκάστοτε αγώνα, τη διαχείριση πάνω στο παιχνίδι ή οτιδήποτε άλλο του προσάπτει ο καθένας (για κάποια εκ των οποίων υπάρχει βάση, για άλλα όχι), τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΑΕΛ δεν θα λυθούν με το να φύγει ο Κέρκεζ. Αντιθέτως, οι προϋποθέσεις για την επίλυσή τους θα είναι πολύ πιο ευνοϊκές αν συνεχίσει ο ίδιος την προσπάθεια να τη βγάλει από το τέλμα, όσο αιρετική κι αν μοιάζει αυτή η άποψη μέσα στην οχλοβοή περί του αντιθέτου.

Διανύοντας αισίως τον τέταρτο χρόνο του ως προπονητής της ομάδας (πράγμα έως και αδιανόητο για τα δεδομένα του πρωταθλήματός μας γενικότερα), ο Κέρκεζ γνωρίζει από πρώτο χέρι αποδυτήρια και περιβάλλον, πράγματα και καταστάσεις μέσα και γύρω από την ΑΕΛ. Κατά την πορεία αυτή απέδειξε εαυτόν ικανό να διαχειριστεί κρίσεις και μάλιστα σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες (τον χειμώνα του ‘20 για παράδειγμα μια κλωστή την κρατούσε από το να καταρρεύσει), παρά την ψευδαίσθηση που ενδεχομένως να δημιούργησε η περσινή πορεία της ομάδας (και οι προσδοκίες που αυτή παρήγαγε μπαίνοντας στη φετινή χρονιά) ότι βρήκε μια διαδρομή στρωμένη με ροδοπέταλα.

Κάποιος με αυτά τα εχέγγυα (χώρια οι ικανότητές του ως προπονητής και το πόσο καλά γνωρίζει την ομάδα που έφτιαξε ο ίδιος) είναι πολύ πιο πιθανό να βγάλει την ομάδα από την κρίση και κατ’ επέκταση να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο μπορεί μέσα από τη φετινή χρονιά σε σχέση με τον κάθε εν δυνάμει σωτήρα. Εξάλλου, και πιο γενικά άμα το δει κανείς, η ιστορία μας έχει διδάξει πως για κάθε μία εκ του αποτελέσματος πετυχημένη αλλαγή προπονητή μεσούσης της σεζόν υπάρχουν άλλα πέντε, έξι, δέκα παραδείγματα στα οποία δεν έφερε καρπούς.

Όλα αυτά χωρίς να μπαίνουν καν στην κουβέντα όσα έκανε σε αγωνιστικό επίπεδο η ομάδα υπό την καθοδήγησή του. Το κύπελλο που πήρε μετά από τρεις δεκαετίες ή η ομάδα που παρουσίασε πέρσι και την έφερε σε θέση να ορέγεται ακόμα και πρωτάθλημα. Πράγματα με τα οποία κέρδισε το δικαίωμα, αν μη τι άλλο, να το πάει μέχρι τέλους, εξαντλώντας το συμβόλαιό του.

Κι αν το ερχόμενο καλοκαίρι κριθεί από την ομάδα ή από τον ίδιο πως έφτασε η ώρα να κλείσει ο κύκλος της κοινής τους πορείας, ας τραβήξει τότε χωριστά κάθε πλευρά τον δρόμο της. Με την εκτίμηση και τον σεβασμό που πρέπει στον καθένα για τα όσα πρόσφερε και πήρε από τον άλλο όλα αυτά τα χρόνια.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση

X
X