Σκέφτεσαι πότε έγινε η μεταγραφή του κι αναλογίζεσαι πώς θα έβγαινε η χρονιά αν δεν ερχόταν έστω και την υστάτη. Ο Ράιαν Μαέ έφτασε στην ΑΕΛ άσημος και «άψητος», όμως η απόφαση του ιδίου να κατηφορίσει στο νησί μας και της ομάδας να του δώσει συμβόλαιο κι ευκαιρίες έχει φτιάξει τελικά μια συνθήκη από την οποία βγαίνουν απόλυτα κερδισμένες και οι δύο πλευρές.
Λίγους μήνες προτού συμπληρώσει τα 22 του χρόνια, ο Βελγομαροκινός ντύθηκε στα γαλαζοκίτρινα για να δώσει έξτρα επιλογές και βάθος στη γραμμή κρούσης της ομάδας. Θα περίμενε κανείς πως, τόσο λόγω της ηλικίας του, αλλά και λόγω των πεπραγμένων των δύο παικτών που είχε να ανταγωνιστεί στις θέσεις της επίθεσης την περασμένη χρονιά, ο ρόλος του θα ήταν κατά κάποιον τρόπο συμπληρωματικός. Όπως γίνεται συνήθως με τους παίκτες του καταλόγου Β’ δηλαδή.
Έλα όμως που η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Εκμεταλλευόμενος από τη μία το γεγονός πως ο Χουράδο δεν ξεκίνησε τη χρονιά ούτε κατά διάνοια όπως και πέρσι, αλλά και το ότι ο Ιβάν Κάρλος δεν μπόρεσε να γίνει και στην ΑΕΛ όσο αποδοτικός ήταν στην Αλκή, ο Μαέ άρχισε να παίρνει ευκαιρίες και δεν άργησε να πείσει τον προπονητή του ότι είχε περισσότερα να κερδίσει απ’ αυτόν σε σχέση, κυρίως, με τον Βραζιλιάνο.
Πλέον, είναι ένας από τους τρεις (μαζί με τον Βοζίνια και τον Αντρέ Τεϊσέιρα) που ξέρεις ότι θα δεις στα σίγουρα στην εντεκάδα της ομάδας σε κάθε παιχνίδι. Είναι τρίτος σε συμμετοχές πίσω από τους προαναφερθέντες κι έχει εξαργυρώσει την εμπιστοσύνη και τις ευκαιρίες που του δόθηκαν με πέντε γκολ στο πρωτάθλημα κι άλλα τρία στο κύπελλο ( συνολικά τα περισσότερα από κάθε άλλον συμπαίκτη του φέτος).
Για τον ίδιο, δε, η φετινή είναι η χρονιά στην οποία καταγράφει ήδη ρεκόρ σε εμφανίσεις, λεπτά συμμετοχής (ήδη σχεδόν τα τριπλάσια σε σχέση με τη χρονιά στην οποία μετρούσε τα περισσότερα μέχρι φέτος) και τέρματα. Είναι, παράλληλα, η σεζόν στην οποία είδε τον εαυτό του να γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι μιας ομάδας, να έχει πλήρη εμπιστοσύνη από τον προπονητή του και παίρνει τον χρόνο συμμετοχής και τις εμπειρίες που χρειάζονται για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί, γιατί στα 22 του το σίγουρο είναι πως δεν έχει πιάσει ακόμα το ταβάνι του. Κι αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία από τα νούμερα.
Με λίγα λόγια, η ΑΕΛ πήρε έναν παίκτη με το στάτους «νεαρός κι εξελίξιμος», όμως της «έκατσε» κάτι παραπάνω. Ο Μαέ έψαχνε μια ομάδα που θα τον εμπιστευόταν και τη βρήκε. Win-win κατάσταση που λέμε.
