Τις τελευταίες εβδομάδες μια χαρά πήγαινε το πράγμα. Και τα αποτελέσματα που ήθελε τα πήρε, και το απουσιολόγιό της το έβλεπε να αδειάζει. Ωστόσο, εκεί που περίμενε πως πριν τη διακοπή και τα μεγάλα ματς που έρχονται, θα πήγαινε στην Πάφο με τη μία απουσία με την οποία έχει μάθει να ζει, ήρθε το πρόβλημα με τον Μπουνόζα για να περιπλέξει την κατάσταση.
Ο Κροατοβόσνιος στόπερ υποχρεώνεται να μπει στα «πιτς» λόγω ενός προβλήματος στη μέση. Θα λείψει σίγουρα από το ματς που ακολουθεί, ενώ οι εξετάσεις στις οποίες θα υποβληθεί θα δώσουν πιο σαφή εικόνα ως προς το πόσο θα τον στερηθεί ο προπονητής του. Το δεδομένο, πάντως, είναι πως σ’ ένα επικίνδυνο παιχνίδι μ’ ένα φορμαρισμένο αντίπαλο, θα πάει για να παίξει χωρίς τον άνθρωπο που έφερε για να ηγηθεί της οπισθοφυλακής του.
Η μία θέση στα στόπερ είναι, προφανώς, καπαρωμένη από τον Αντρέ Τεϊσέιρα. Ελλείψει άλλης «καθαρόαιμης» επιλογής, ο Ράσο αποτελεί την πιθανότερη λύση στην οποία θα ανατρέξει ο Κέρκεζ για να καλύψει το κενό του Μπουνόζα, όμως η περίπτωσή του, έστω και σε φιλολογικό επίπεδο, σηκώνει συζήτηση. Αυτή σίγουρα δεν θα γινόταν αν ο Ράσο ήταν όπως πέρσι. Υγιής και αξιόπιστος, δηλαδή. Ο Μαυροβούνιος, ωστόσο, δεν πατούσε καλά στους περισσότερους από τους προηγούμενους αγώνες που έπαιξε φέτος και, συν τοις άλλοις, προέρχεται κι από τον τραυματισμό που τον είχε αναγκάσει να μείνει εκτός αποστολής στους δύο τελευταίους, οπότε ας την κάνουμε.
Εάν, λοιπόν, ο Κέρκεζ επιλέξει να μην πάει με την πεπατημένη και δοκιμάσει να βρει καλύτερη ισορροπία στην αμυντική γραμμή της ομάδας του με κάτι πιο πειραματικό, σε ποιον μπορεί να στραφεί; Η επιλογή του Χάρη Κυριάκου φαντάζει ως μια πιθανή λύση. Ο αρχηγός της ΑΕΛ έβγαλε το μεγαλύτερο μέρος της περσινής σεζόν αγωνιζόμενος, σε τριάδα βέβαια, ως στόπερ. Με τον Αβραάμ έτοιμο και τον Σάντος διαθέσιμο, τις (ομολογουμένως πολύτιμες για τα δύο άκρα της άμυνας στα ματς που προηγήθηκαν) υπηρεσίες του ίσως κληθεί να τις δώσει σε έναν ακόμα διαφορετικό ρόλο.
Απ’ εκεί και πέρα, μια ακόμα κατά συνθήκην λύση για τα στόπερ ενδεχομένως να βρισκόταν στο πρόσωπο του Σλόμπονταν Μεντόγεβιτς. Ο Σέρβος είχε παίξει σ’ αυτό τον ρόλο μια-δυο φορές πέρσι, όταν η ΑΕΛ είχε ξεμείνει από επιλογές, ενώ στην ομάδα γενικότερα υπάρχει και το παράδειγμα του Γκαστανιάγα, ενός ακόμα «κόφτη» δηλαδή που είχε βγάλει μεγάλο κομμάτι μιας σεζόν παίζοντας εκεί (σε τριάδα, ασφαλώς). Εντούτοις, ο Σλόμπο είναι υπερπολύτιμος, κομβικός, έως και συγκλονιστικός παίζοντας στη φυσική του θέση, συνεπώς το να τον αφαιρέσει κανείς από τη μεσαία γραμμή αν η κατάσταση δεν φτάσει στο απροχώρητο, δεν μοιάζει σώφρον...
