Θες στον άξονα, θες αριστερά, το αν θα είναι βασικός ο Ντανίλο στο ματς με τον Ολυμπιακό μάλλον δεν σηκώνει συζήτηση. Ο ρόλος που θα έχει θα αποφασιστεί πιθανότατα σε συνάρτηση και με την ετοιμότητα του Γεωργίου για την εντεκάδα, με κρατούμενο βεβαίως και την απουσία του Μεντόγεβιτς στον άξονα.
Το χαρτί του Βραζιλιάνου είναι από τα δυνατά ατού που έχει στο χέρι του ο Κέρκεζ, όπως κι αν αποφασίσει να το παίξει. Μπορεί να ήρθε στην ομάδα για να δώσει λύσεις παίζοντας κυρίως στον άξονα, όμως το «λιθαράκι» του και σε γκολ και σε ασίστ το έχει βάλει όπου κι αν έχει αξιοποιηθεί, πολύ πριν μάλιστα από το φρέσκο παράδειγμα του «Παπαδόπουλος».
Θυμηθείτε, λόγου χάρη, τη νίκη επί της Δόξας στο Μακάρειο σ’ ένα παιχνίδι που πήρε την ομάδα πάνω του ως εξτρέμ, με την υπέροχη μπαλιά στον Ριέρα στο πρώτο τέρμα και το ολόδικό του, καθοριστικό δεύτερο.
Σε αυτό τον ρόλο, ο Ντανίλο δίνει άλλη διάσταση στο παιχνίδι της ομάδας σε σχέση με τον Άντονι. Η ΑΕΛ έφερε τον Αγγλοκύπριο διεθνή γιατί έψαχνε κάποιον που θα μπορεί να παίξει στο ένας εναντίον ενός, πλαγιοκοπώντας και δίνοντας πλάτος στην επίθεσή της και από αριστερά. Με τον Βραζιλιάνο βάζει στον μηχανισμό της διαφορετικά, όμως εξίσου ωφέλιμα αναλόγως των περιστάσεων στοιχεία από τη στιγμή που μιλάμε για παίκτη της κλάσης του.
Με την Ανόρθωση αυτό φάνηκε και στο πρώτο γκολ, όταν φύσει παίκτης άξονα, άφησε την πτέρυγα και ήρθε προς το κέντρο, παρέσυρε τον «κρύο» Αμπαρτζουμιάν και άδειασε… ολόκληρη λεωφόρο στη διάθεση του Σάντος.
Για το δεύτερο, δε, τι να πεις. Αν θυμάται κανείς άλλη φορά που είδαμε στο πρωτάθλημά μας ποδοσφαιριστή να βγάζει συμπαίκτη τετ-α-τετ με πάσα σε πρώτο χρόνο, ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους, με την πλάτη γυρισμένη προς το τέρμα... ας τη θυμίσει και σε μας.
