Το αντίο της Ρόμα σε έναν θρύλο της! Οι «τζαλορόσι» αποχαιρέτησαν τον Κλαούντιο Ρανιέρι με ένα συγκινητικό βίντεο στο επίσημο κανάλι της ομάδας στο YouTube.
«Coach ήταν προνόμιο»…
Ο έμπειρος τεχνικός είχε αποφασίσει την περσινή σεζόν να αποσυρθεί από τους πάγκους, ωστόσο όταν τον κάλεσε η μεγάλη του αγάπη δεν μπορούσε να μην απαντήσει. Το είχε πει και ο ίδιος άλλωστε, πως αν τον χρειαστεί η Ρόμα θα είναι πάντα εκεί για εκείνη. Το είπε και το έκανε πράξη.
Όλους αυτούς τους μήνες που ήταν στο τιμόνι των «τζαλορόσι» μέτρησε 22 νίκες, 7 ισοπαλίες και 7 ήττες. Οι Ρωμαίοι τερμάτισαν στην 5η θέση και προκρίθηκαν στο Europa League, ενώ πριν δυο βδομάδες ολόκληρο το Ολίμπικο απέτισε φόρο τιμής στον σπουδαίο Κλαούντιο Ρανιέρι!
«Να το, το τέλος. Αναμενόμενο, φοβισμένο, τρομακτικό από τη φύση του, αλλά εντελώς φυσικό από αυτόν τον άνθρωπο. Υποδεχόμενο με ένα δάκρυ και συνοδευόμενο από ένα χαμόγελο, ξεγελασμένο με ένα αστείο και γυρισμένο πίσω στον αποστολέα των θλιβερών σκέψεων. Ο Κλαούντιο Ρανιέρι ηγήθηκε του τελευταίου χορού όπως μόνο αυτός μπορούσε, υπαγορεύοντας το τέμπο, δημιουργώντας τα βήματα, ακούγοντας τη μουσική όταν η Ρώμη είχε βυθιστεί στη σιωπή. Φαντάστηκα την ελπίδα όταν φαινόταν να έχει ξεθωριάσει, καβαλώντας τα κύματα της χαράς, μετριάζοντας την ευφορία και φέρνοντας τους στόχους λίγο πιο κοντά. Το δώρο του Ρανιέρι στην ομάδα του είναι η Ευρώπη. Είναι ένα μέλλον στο οποίο η Ρόμα μπορεί να σταθεί περήφανη, και το δώρο για όλους είναι ένα κομμάτι του μυστικού του: η απεραντοσύνη βρίσκεται στα μικρά πράγματα, αλλά πρέπει να τα κάνεις όλα, και να τα κάνεις καλά, δείχνοντας σεβασμό στους άλλους και αγάπη για τον λαό σου.
Από αύριο θα θυμόμαστε αυτή την καριέρα που έχει διασχίσει την ιστορία πόλεων και εθνών, που χρωμάτισε τα χρώματα της ήττας και της νίκης, της λύπης και της λύτρωσης, του καθήκοντος και της ευχαρίστησης, του απροσδόκητου και του θρυλικού. Το σημείο εκκίνησης και η αιώνια επιστροφή αυτού του απίστευτου ταξιδιού ήταν με τη Ρόμα. Να είμαι προπονητής, ήταν ένα προνόμιο. Έτσι, λέμε αντίο σε έναν προπονητή και θα κρατήσουμε κοντά μας τον άνθρωπο που μέχρι το τέλος μας έδωσε αυτό το παράδειγμα: μην κοιτάτε εμένα, επικεντρωθείτε στους παίκτες μου. Μην κοιτάτε πίσω, κοιτάξτε μπροστά. Μην κλαίτε από λύπη, κλαίτε από χαρά. Αυτή η ιστορία μας είναι απέραντη».
Αποθέωση και συγκίνηση για έναν θρύλο της Ρόμα, ένα πρόσωπο-σύμβολο και μια ιδιαίτερη προσωπικότητα...
