Για τους περισσότερους, ό,τι καλύτερο μπορεί να υπάρξει σε συλλογικό επίπεδο, θα το συναντήσεις στην Premier League. Ωστόσο, πίσω από την ευρύτερη τελειοποιημένη virtual εικόνα του Νησιού, υπάρχουν τα υπέροχα ποδοσφαιρικά δεδομένα που βιώνεις παρακολουθώντας τη La Liga. Το μοναδικά τεχνικό πρωτάθλημα, όπου πάντοτε μπορείς να σιχτιρίσεις, επειδή εμφανίζεται το αιώνιο και υπέρτατο δίπολο. Αν επιμείνεις όμως και μελετήσεις λίγο καλύτερα το έργο πίσω από τις παραστάσεις των Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, ακόμα της Ατλέτικο, θα κατανοήσεις ότι στη μεγάλη κατηγορία της Ισπανίας το παιχνίδι εκφραζόταν, εκφράζεται με έναν διαφορετικό τρόπο, καταδικασμένο πάντοτε να παράγει και ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα. Κάπως έτσι κύλησε και το 2019. Η συνέπεια είναι να απουσιάζουν οι εκπλήξεις, μα η μπάλα που παίζεται στην Prmiera Division έχει τους δικούς της λάτρεις. Και φυσικά κάτι που δεν γίνεται να περάσει ποτέ απαρατήρητο: ότι εκεί μεγαλουργεί ο Λιονέλ Μέσι...
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ
Εάν δεν είχε συμβεί το πατατράκ στο “Ανφιλντ”, λογικά θα είχε την τέλεια στιγμή της στο 2019. Ωστόσο, υπήρξαν στιγμές που έπαιξε καλή μπάλα, αλλά και άλλες που αμφισβητήθηκε ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Γενικότερα, αυτό είναι ένα μόνιμο feeling εις βάρος του Βάσκου τεχνικού και δεν φαίνεται ότι θα αλλάξει. Ακόμα και η κατάκτηση του πρωταθλήματος με 14 και 17 βαθμούς διαφοράς από Ατλέτικο και Ρεάλ αντίστοιχα, δεν είναι ικανή να μεταβάλει υπέρ του Ερνέστο την ευρύτερη αίσθηση. Ούτε και το ότι φέτος βρίσκεται και πάλι μόνη της στην κορυφή της La Liga. Η Μπάρτσα δεν πείθει με τον τρόπο της και οι πολυδάπανες μεταγραφές των Ντε Γιονγκ, Γκριεζμάν δεν έχουν βρει ακόμα τη θέση και τον ρόλο τους.
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Μέχρι τις 11 Μαρτίου βίωνε την απόλυτη... ταλαιπωρία στα χέρια των Χουλέν Λοπετέγκι, Σαντιάγο Σολάρι. Γνώρισε τη συντριβή στη Μαδρίτη με το 1-4 από τον Αγιαξ και στη La Liga τερμάτισε 3η , στο -17 από την κορυφή. Εκείνη την ημέρα όμως επέστρεψε ο Ζινεντίν Ζιντάν. Τα πράγματα ωστόσο, δεν είναι εύκολο να διορθωθούν. Οι μεταγραφές που ζήτησε δεν έγιναν και ακόμα κι ο Εντέν Αζάρ δεν έχει βοηθήσει όσο θα περίμεναν. Τα προβλήματα είναι πολλά σε μία ομάδα, η οποία ακόμα δεν έχει βρει τα βήματά της στην μετά Κριστιάνο Ρονάλντο εποχή. Ακόμα κι έτσι όμως, η Ρεάλ του Ζιντάν το παλεύει και στο -2 από την Μπαρτσελόνα διεκδικεί φέτος τον τίτλο.
ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Ο Ντιέγο Σιμεόνε έμεινε, έκανε μεταγραφές, άλλαξε αρκετά πράγματα, αλλά η υπόθεση τίτλος δείχνει να είναι μακριά και στο πρώτο μισό αυτής της σεζόν. Η περσινή τη βρήκε να τερματίζει 2η πάνω από τη Ρεάλ, μα στο -13 από την κορυφή. Το καλοκαίρι αποχώρησε η μισή ιστορική βάση της (Γκοδίν, Χουανφράν, Φιλίπε Λουίς) και η ομάδα βρέθηκε σε μεταβατικό στάδιο. Πλέον έχει τη δυνατότητα να πληρώνει 125 εκατ. ευρώ για τον Ζοάο Φέλιξ, δείγμα ότι έχει αλλάξει επίπεδο σε κάθε τομέα. Ωστόσο, ακόμα δεν μπορεί να βρει ρυθμό και το 2019 την αφήνει 4η, στο -7 από την 1η θέση.
Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ
Ηταν η χρονιά του. Είχε καιρό να τα κάνει όλ' αυτά μαζί. Από την 5η θέση της περσινής “Χρυσής Μπάλας”, φέτος επέστρεψε στην κορυφή. Ο Λιονέλ Μέσι έβαλε 50 γκολ και μοίρασε 21 ασίστ σε 58 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις. Κατέκτησε τη La Liga, της οποίας βγήκε πρώτος σκόρερ για 6η φορά, ενώ στην κορυφή των σκόρερ βρέθηκε και στο Champions League γενικότερα στο πλαίσιο της σεζόν και όχι ημερολογιακά. Το 2019 αποχαιρετά τον Αργεντινό σούπερ σταρ με τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνον. Αλλωστε, από το 2010 και με εξαίρεση το 2013 (έβαλε 43 γκολ), βρίσκει δίχτυα πάντα πάνω από 50 φορές μέσα στον χρόνο.
Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ
15 νίκες, 14 ισοπαλίες και μονοψήφιος αριθμός ηττών. Ουδέποτε η Χετάφε είχε τέτοια επίδοση στην ιστορία της στη La Liga. Το φοβερό όμως ήταν ότι πάλεψε μέχρι και την τελευταία αγωνιστική για την έξοδό τη στο Champions League και την έχασε για δυο βαθμούς. Ενα χρόνο νωρίτερα και αφού την είχε επαναφέρει στη La Liga, ο Χοσέ Μπορδαλάς την είχε οδηγήσει στην 8η θέση. Ο τρόπος που έπαιξε πέρσι η Χετάφε και που συνεχίζει και φέτος, ενώ μάλιστα παραμένει στους “32” του Europa League, χάρισε στον 55χρονο τεχνικό το βραβείο “Μιγκέλ Μουνιόθ” για τον κορυφαίο προπονητή της χρονιάς που μας αφήνει.
H 11άδα αποκάλυψη της χρονιάς
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ: Ουνάι Σιμόν (Αθλέτικ Μπιλμπάο)
ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Φελίπε (Ατλέτικο Μ.) - Ντιέγκο Κάρλος (Σεβίλλη)
ΔΕΞΙΟΣ ΜΠΑΚ: Πάου Τόρες (Βιγιαρεάλ)
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΠΑΚ: Μαρκ Κουκουρέγια (Χετάφε)
ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΜΕΣΟΣ: Φέδε Βαλβέρδε (Ρεάλ Μαδρίτης)
ΒΟΧ ΤΟ ΒΟΧ ΜΕΣΟΣ: Αντρέ Ζάμπο Αγκισά (Βιγιαρεάλ)
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΜΕΣΟΣ: Μάρτιν Οντεγκααρντ (Σοσιεδάδ)
ΔΕΞΙΟΣ ΕΞΤΡΕΜ: Λούκας Οκάμπος (Σεβίλλη)
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΕΞΤΡΕΜ: Ροζέρ Μαρτί (Λεβάντε)
ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ: Τσίμι Αβιλα (Οσασούνα)
Από την gazzetta.gr
