Θύρα 7: Η ημέρα που δάκρυσε και ο Θεός

H 8η Φλεβάρη θα μείνει για πάντα «μαύρη» για την Ελλάδα, όπου 21 ψυχές έχασαν τις ζωές τους στα σκαλιά του γηπέδου «Καραϊσκάκης». Σήμερα, συμπληρώνονται 39 χρόνια από εκείνη την αιματοβαμμένη Κυριακή...

8/2/1981. Η ημέρα που ράγισαν καρδιές. Η ημέρα που 21 άνθρωποι έχασαν της ζωές του με τον πιο άδικο και σκληρό τρόπο. Η ημέρα που ο Θεός δάκρυσε. Η ημέρα της «Θύρας 7».

Το χρονικό

Η τραγωδία εκτυλίσσεται ένα ηλιόλουστο κυριακάτικο απόγευμα στο παλαιό Στάδιο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός των Σαργκάνη, Γαλάκου, Αναστόπουλου και Νικολούδη, αντιμετωπίζει την ΑΕΚ των Αρδίζογλου, Μπάγεβιτς και Μαύρου στο ντέρμπι της 20ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Α' Εθνικής. Οι ερυθρόλευκοι είναι καταιγιστικοί... Συντρίβουν 6-0 τους μεγάλους αντιπάλους τους με 3 γκολ του Γαλάκου και από ένα των Κουσουλάκη, Ορφανού και Βαμβακούλα.

Οι Πειραιώτες έστησαν γιορτή με τους οπαδούς τους. Το γήπεδο ήταν στο «πόδι» για τους μεγάλους θριαμβευτές με τα «ερυθρόλευκα».

Ένα στραβοπάτημα...

Ένα στραβοπάτημα. Τόσο χρειάστηκε για να εκτυλιχθεί η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ένα στραβοπάτημα.

Κάποιος γλιστράει σ' ένα μαξιλαράκι και κυλάει από τα σκαλιά ως την πόρτα, που για κάποιους ήταν κλειστή και για άλλους μισάνοιχτη. Η αποσυμφόρηση του χώρου είναι αδύνατη, με αποτέλεσμα αυτοί που ακολουθούν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο.

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του 18χρονου τότε Ηλία Λύτρα που έπεσε από τους πρώτους στα σκαλοπάτια της Θύρας 7 και τραυματίστηκε. «Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα όμως στα τελευταία σκαλοπάτια, γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε άρχισαν να πέφτουν πάνω μας ένας, δύο, τρεις, δέκα, εκατό..».

Εκείνη την ημέρα 21 ψυχές ξεκίνησαν το ταξίδι τους για τον παράδεισο στα σκαλάκια της Θύρας 7.