• Αυτή την στιγμή στην Ευρώπη μόνο δύο ομάδες έχουν κάνει νταμπλ. Και είναι ο Ολυμπιακός και η Μπαρτσελόνα! Λογικά θα το πετύχουν μέχρι τέλους του μήνα κι άλλες ομάδες, όπως η Γαλατασαράϊ, ωστόσο τίποτα δεν είναι δεδομένο στο ποδόσφαιρο-όταν δηλαδή ένας πρωταθλητής φτάνει σε ένα τελικό Κυπέλλου δεν σημαίνει ότι θα τον κερδίσει κιόλας. Μόλις μέσα στην εβδομάδα έχασαν το Κύπελλο η Ντινάμο Κιέβου στην Ουκρανία κι η Φέρεντσβαρος στην Ουγγαρία…
• Ο χθεσινός τελικός του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ είχε πραγματικά γούστο μόνο στα 10 τελευταία λεπτά, όταν οι Κρητικοί, προφανώς με επιλογή του Ράσταβατς, αποφάσισαν να παίξουν πιο επιθετικά, να ανοιχτούν και να κυνηγήσουν το όνειρο της ισοφάρισης με περισσότερους παίκτες, γεμίζοντας την περιοχή του Πασχαλάκη, βάζοντας και φρέσκα πόδια στην ενδεκάδα τους και γενικά παίζοντας στα ίσα. Διότι, επί 82 λεπτά δεν έπαιζαν στα ίσα, απλά αμύνονταν απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που έκανε επιθέσεις.
• Δεν μπορώ να τον αδικήσω τον έμπειρο προπονητή του ΟΦΗ. Η ομάδα του έμεινε υπερβολικά νωρίς πίσω στο σκορ. Κι έβλεπε έναν Ολυμπιακό σε καλή βραδιά. Με φρεσκάδα, διάθεση, διακριθέντες. Σκέφθηκε ότι αν ανοίγονταν, το πιθανότερο ήταν ότι θα έτρωγε άλλο ένα γκολάκι και θα τέλειωνε το παραμύθι. Ενώ παίζοντας για να κρατήσει το 1-0 έμενε ο ΟΦΗ εν ζωή στο παιχνίδι και πόνταρε και σε καμία αντεπίθεση (όπως εκείνη από το λάθος του Ντάνι Γκαρθία) η, στημένη φάση (βλέπε κεφαλιά Λαμπρόπουλου και σουτ Φούντα, σε κομπίνα ανάλογη με του 1-0!), μήπως του κάθονταν η ισοφάριση.
• Άφησε για το τελευταίο δεκάλεπτο την επιλογή να τα παίξει όλα για όλα ο Ράσταβατς και δεν ήταν μακριά η δικαίωση του, αφού στο 91’ η κεφαλιά του Νους ήταν από καλή θέση (μπλόκαρε όμως ο Πασχαλάκης). Το γκολ του Γιάρεμτσουκ στην αντεπίθεση στο 93’ στέρησε από τον ΟΦΗ τη δυνατότητα να λέει ότι έχασε οριακά, με τη μικρότερη δυνατή νίκη (0-1) από τον Ολυμπιακό, ωστόσο μάλλον ήταν το καλύτερο που μπορούσε η ομάδα του Ηρακλείου απέναντι σε ένα πραγματικά ανώτερο αντίπαλο.
• Ο Ολυμπιακός μπήκε τόσο καλά στο παιχνίδι που για 30 λεπτά δεν υπήρχε καν ΟΦΗ επιθετικά. Το γκολ του Ελ Κααμπί έδωσε και καλύτερη ακόμη ψυχολογία στους παίκτες του Μεντιλίμπαρ κι αν ο Τσικίνιο σε αυτό το καλό διάστημα των «ερυθρόλευκων» είχε καλύτερες επιλογές στα τέσσερα (!) διαδοχικά του σουτ μέσα σε μόλις 13 λεπτά από καλές θέσεις, μάλλον ο τελικός θα είχε τελειώσει από το 30ο λεπτό.
• Έμεινε, όμως, το 1-0, ο ΟΦΗ παρέμεινε ζωντανός, είχε δύο τελικές ως το τέλος του α΄ ημιχρόνου, την σκαπούλαρε και στο πρώτο 20λεπτο του β΄ ημιχρόνου όπου ο Ολυμπιακός ήταν και πάλι γεμάτος τελικές και φάσεις και κάπως έτσι έφτασε το παιχνίδι στα μισά της επανάληψης, στο 65ο λεπτό και ήταν ακόμη ανοιχτό. Οι «ερυθρόλευκοι» μία κούραση άρχισαν να την βγάζουν και ο ΟΦΗ, από την πλευρά του, μία ελπίδα άρχισε να την έχει.
• Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Άτιμο πράγμα, πολλές φορές. Δεν ήθελε πολύ να γίνει το 1-1 από το πουθενά και άντε μετά Ολυμπιακέ να τρέχεις στην παράταση για ένα δεύτερο γκολ. Η αλλαγή του Γιάρεμτσουκ βοήθησε τους πρωταθλητές να τελειώσουν τη δουλειά για φέτος με το νταμπλ, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές στο δεκάλεπτο 82-92 το παιχνίδι μπορούσε να αλλάξει, από την στιγμή που δεν έγινε το δεύτερο γκολ από τις δύο πρώτες τελικές του Ουκρανού.
• Τέλος καλό, όλα καλά, όμως. Απονεμήθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη με την κατάκτηση του Κυπέλλου από την ανώτερη ομάδα, όπως το ίδιο είχε συμβεί και με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Υπάρχει πιο ωραίο πράγμα; Κρίμα για τον Ολυμπιακό που ο Ρόντινεϊ έχασε εκείνο το πέναλτι με την Μπόντο Γκλιμτ στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη γιατί ειλικρινά το πιστεύω ότι η ομάδα του Μεντιλίμπαρ θα είχε κι άλλη, μεγάλη, δουλειά να κάνει μέσα και σε αυτό τον Μάϊο…
Πηγή: sport-fm.gr
