Αντίστροφα για το… ραντεβού με την ιστορία μετρά η Αργεντινή, η οποία το απόγευμα της Κυριακής (18/12, 17:00) κόντρα στη Γαλλία θα προσπαθήσει να προσθέσει στο παλμαρέ της το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το 1986 (και τρίτο συνολικά).
Αναμφίβολα, τα φώτα είναι στραμμένα στον ηγέτη της «αλμπισελέστε». Και πώς αλλιώς να γίνει. Ο Λιονέλ Μέσι πραγματοποιεί… ιστορικών επιδόσεων τουρνουά και οδηγεί τη χώρα του στο τρόπαιο. Σε τέτοιο βαθμό που να σηκώνεται για ακόμα μία φορά στα γεμάτα η συζήτηση: Τελικά οι συμπαίκτες του «Πούλγκα» είναι μέτριοι;
Το… αγωνιστικό ποιόν των συμπαικτών του Μέσι
Λαμβάνοντας υπόψη το πού αγωνίζονται οι ποδοσφαιριστές που έχουν κουβαλήσει το μεγαλύτερο φορτίο στη φετινή διοργάνωση για την Αργεντινή, το σίγουρο είναι ένα. Σε καμία περίπτωση δεν είναι του… πεταματού.
Στα στόπερ συναντάμε τους Ρομέρο, Οταμέντι και Λισάντρο Μαρτίνες των Τότεναμ, Μπενφίκα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αντίστοιχα. Στα μπακ έχουμε Λιόν (Ταλιαφίκο) αλλά και… φουλ της La Liga (Μολίνα της Ατλέτικο Μαδρίτης, Μοντιέλ και Ακούνια της Σεβίλλης). Στα χαφ βρίσκουμε εκ νέου Ατλέτικο (Ντε Πολ) και Μπενφίκα (Έντσο Φερνάντες), καθώς και Γιουβέντους (Παρέδες), ενώ στην επίθεση δεσπόζουν οι Μάντσεστερ Σίτι (Άλβαρες), Γιουβέντους (Ντι Μαρία, εάν και έχει χάσει παιχνίδια στο Μουντιάλ λόγω του τραυματισμού) και Ίντερ (Λαουτάρο Μαρτίνες). Φυσικά θα μπορούσαμε να βάλουμε και τη Ρόμα, αλλά ο Ντιμπάλα μέχρι στιγμής στο Κατάρ μετρά μόλις 16 αγωνιστικά λεπτά.
Δεδομένου και του μεγέθους των παραπάνω ομάδων, φαντάζουν λογικά και τα αρκετά υψηλά ποσά που έχουν δαπανηθεί για τις μεταγραφές των βασικών πρωταγωνιστών της Αργεντινής.
Γιατί, μεταξύ άλλων, έχουν λάβει χώρα τα εξής:
1. Μεταγραφή Κρίστιαν Ρομέρο από Αταλάντα σε Τότεναμ (2022) έναντι 50 εκατ. ευρώ.
2. Μεταγραφή Λισάντρο Μαρτίνες από τον Άγιαξ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2022) έναντι 57 εκατ. ευρώ.
3. Μεταγραφή Νικολά Οταμέντι από τη Βαλένθια στη Μάντσεστερ Σίτι (2015) έναντι 44,5 εκατ. ευρώ.
4. Μεταγραφή Ναουέλ Μολίνα από την Ουντινέζε στην Ατλέτικο Μαδρίτης (2022) έναντι 20 εκατ. ευρώ.
5. Μεταγραφή Ροντρίκο ντε Πολ από την Ουντινέζε στην Ατλέτικο Μαδρίτης (2021) έναντι 35 εκατ. ευρώ.
6. Μεταγραφή Λεάντρο Παρέδες από τη Ζενίτ στην Παρί Σεν Ζερμέν (2019) έναντι 40 εκατ. ευρώ.
7. Μεταγραφή Χούλιαν Άλβαρες από τη Ρίβερ Πλέιτ στη Μάντσεστερ Σίτι (2022) έναντι 21,4 εκατ. ευρώ.
8. Μεταγραφή Λαουτάρο Μαρτίνες από τη Ρασίνγκ Κλουμπ στην Ίντερ (2018) έναντι 25 εκατ. ευρώ.
9. Μεταγραφή Άνχελ ντι Μαρία από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2014) έναντι 75 εκατ. ευρώ και από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Παρί Σεν Ζερμέν (2015) έναντι 63 εκατ. ευρώ.
Σημαντικά ονόματα ομάδων και ποσά, αν μη τι άλλο. Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος, βάσει του οποίου η «τροπαιοθήκη» -όπως φυσικά και τα κλαμπ που αγωνίζονται- των εν λόγω παικτών δεν είναι το ίδιο λαμπερή, όσο άλλων αντιπάλων τους στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο…
Εκείνος κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν
Όλα τα παραπάνω ενδεχομένως να μην λένε και πολλά. Θα πει κάποιος «για την Αργεντινή μιλάμε, κάτι θα είχαν κάνει στη ζωή τους και αυτοί (οι συμπαίκτες του Μέσι)». Κι εδώ που τα λέμε, δεν θα έχει και άδικο…
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετοί πλην του 35χρονου αστέρα που πραγματοποιούν εξαιρετικές εμφανίσεις. Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες έχει κομβικές αποκρούσεις σε κανονική διάρκεια αγώνων αλλά και στα πέναλτι με την Ολλανδία. Ο Οταμέντι κάνει το τουρνουά της ζωής του. Ο Ντε Πολ συνιστά το alter ego του Μέσι, όχι μόνο στο να τον υπερασπίζεται στους αντιπάλους τους αλλά και στον τομέα της δημιουργίας. Ενώ, υπάρχει και ένας 21χρονος Έντσο Φερνάντες (1 γκολ/1 ασίστ) και ένας 22χρονος Χούλιαν Άλβαρες (4 γκολ/1 ασίστ) που έχουν βγει για τα καλά μπροστά. Ακόμα και ο Μακ Άλιστερ αποδεικνύεται σημαντικό γρανάζι.
Παρόλα αυτά, όπως και να το κάνουμε, ο Μέσι είναι εκείνος που… κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν. Εκείνος που έχει ανοίξει τον δρόμο σχεδόν σε κάθε πετυχημένο βήμα των Λατινοαμερικανών σ' αυτήν τους την πορεία. Από το γκολ με το Μεξικό και την Αυστραλία, στη μαγική ασίστ-διαβήτη με την Ολλανδία και στο 1-0 με την Κροατία. Όταν τα έβρισκε -ή πριν τα βρει- σκούρα η ομάδα του, αυτός ήταν εκεί για να την πάρει από το χέρι. Άλλωστε, η συμμετοχή του στα οκτώ από τα 13 τέρματα της «αλμπισελέστε» (5 γκολ/3 ασίστ), τα λέει όλα.
Οπότε;
Ο Μέσι έχει… βιώσει και χειρότερες καταστάσεις -από άποψη ποιότητας συμπαικτών- με την Αργεντινή (εάν και ο ίδιος προφανώς λατρεύει το να αγωνίζεται στην εθνική του). Ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό συνεχίζει να μην διαθέτει στο πλάι του τις τοπ μονάδες ή τουλάχιστον τη βοήθεια που έχουν για παράδειγμα οι Εμπαπέ και Νεϊμάρ σε Γαλλία και Βραζιλία, αντίστοιχα.
Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για ποδοσφαιριστές της πλάκας. Αντίθετα, συνιστούν ένα ωραίο και δεμένο σύνολο. Ένα σύνολο, για το οποίο το κουμπί γύρισε τον Ιούλιο του 2021, στο Μαρακανά. Εκεί που όλη η αποστολή της «αλμπισελέστε» έτρεξε να πανηγυρίσει την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα, πρώτα και κύρια για την… πάρτη του. Ένα σύνολο, όμως, το οποίο θα είχε ταβάνι και πολύ δύσκολα θα προχωρούσε πολύ σ' αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο δίχως τον ηγέτη του.
Τόσα χρόνια υπήρχε το ερώτημα του εάν θα μπορέσει ποτέ ο Μέσι να πανηγυρίσει ένα Μουντιάλ με την Αργεντινή. Πλέον, έχει φτάσει μια ανάσα όχι απλά από το να το καταφέρει, αλλά να το πράξει έχοντάς τη πάρει από το χεράκι. Και οι συμπαίκτες του -μέτριοι, καλοί ή παικταράδες- το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα…
