Να λείπουν οι πανηγυρικοί για μια νίκη επί της Μεγάλης Βρετανίας. Αυτή για την Εθνική Ελλάδας πρέπει να είναι αυτονόητη, έστω κι αν είναι πρόσφατα τα παθήματα άλλων «μεγάλων» από «μικρούς» ή «μικρότερους» σε αυτό το Ευρωμπάσκετ.
Η απόφαση να μην αγωνιστεί ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποδείχτηκε… σοφή, γιατί δόθηκε χρόνος, χώρος ευθύνες και ευκαιρίες σε παίκτες που τις χρειάζονταν και απέδειξαν πως τις αξίζουν. Η υποχρέωση βγήκε, το 3/3 έγινε, αλλά τα παράπλευρα κέρδη ήταν οι σημαντικότερες ειδήσεις της βραδιάς.
Όταν έλειψε το πάθος, μίλησε το βάθος
Λίγο η κουβέντα περί σίγουρης πρωτιάς, λίγο το όχι «φοβιστικό» όνομα του αντιπάλου, λίγο η απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο και η Εθνική Ελλάδας μπήκε σαν αγουροξυπνημένη από μεσημεριανό ύπνο στο πρώτο ημίχρονο. Η έλλειψη ενέργειας ήταν εμφανής μέχρι να λειτουργήσει αφυπνιστικά η κατσάδα του σταθερά παθιασμένου Παπανικολάου στον πάγκο αλλά και η διάθεση που έφερε από το βάθος του πάγκου ο σαν έτοιμος από καιρό Λούντζης, οι δύο καμικάζι που έβαλαν πρώτοι το σώμα τους στη φωτιά και έδωσαν το σύνθημα. Πάλι καλά που ο Σλούκας πήρε το ρόλο του «άκεφου» Ντόρσεϊ και πρόσφερε λύσεις από μακριά για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα στο διάστημα της χαλαρότητας. Ο «Παπ», μοναδικός από τους… βασικούς που δεν πήρε ουσιαστικά ανάσες, ήταν παντού, ο μικρός (αν και 22 πια) της ομάδας έφερε τη δική του σπίθα και το παιχνίδι πήρε το δρόμο του.
Εθνική μπάσκετ: Γιάννη, άραξε! Παπαγιάννη, πάνω τους!
Big με Papa
Στο δεύτερο ημίχρονο η Εθνική Ελλάδας μπήκε όπως έπρεπε να είχε μπει από το πρώτο. Μπορεί το ποσοστό στο τρίποντο να χάλασε (από 8/13 στις δύο πρώτες περιόδους, 4/16 στις δύο τελευταίες), ωστόσο η άμυνα έκανε τη διαφορά. Στα καλά της αμυντικά διαστήματα η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη είναι απολαυστική κι αυτό ενισχύθηκε από την παρουσία του Παπαγιάννη. Ο θεόρατος σέντερ πρόσφερε το μέγεθος που έλειπε, λειτούργησε σαν σκιάχτρο, διευκόλυνε το ριμπάουντ (μόλις 4 επιθετικά οι Βρετανοί στο δεύτερο ημίχρονο), ενώ πρόσφερε μια άλλη διάσταση επιθετικά. Με τα καλά σκριν και τα γρήγορα κοψίματά του πρόσφερε την ευκαιρία σε Σλούκα και Λούντζη να τον «ταΐσουν» πάνω από τη στεφάνη με αποτέλεσμα να… γράψει 15 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. Πού να παίξει και με Γιάννη...
Μόνο κέρδη
Η Εθνική Ελλάδας έδειξε πως μπορεί να επιζήσει και χωρίς τον Γιάννη απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους. Έβαλε 93 πόντους χωρίς τα δύο μεγάλα επιθετικά της όπλα (αφού και ο Ντόρσεϊ έμεινε στους 5π.), πέτυχε 23 πόντους στο ανοιχτό γήπεδο απέναντι σε μια αρκετά αθλητική ομάδα, μοίρασε 27 ασίστ έχοντας τέσσερις παίκτες που είχαν από 5 (Σλούκας, Καλάθης, Λούντζης και Παπανικολάου), αλλά-το κυριότερο-είχε 11 κλεψίματα, οδήγησε τον αντίπαλο σε 16 λάθη και πήρε από αυτά 26 πόντους.
Κι επειδή έχουμε δει πόσο καλή είναι η Εθνική Γιάννη παρόντος, είχαμε τελικά την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο βελτιώνεται και Γιάννη απόντος. Κάτι που θα χρειαστεί όταν εκείνος θα ξαποσταίνει στον πάγκο. Ο Σλούκας και ο Παπαγιάννης θυμίζουν σταδιακά τους παίκτες που διέπρεψαν στην τελευταία Ευρωλίγκα και αποτελούν κεφάλαιο για την Εθνική, ο Λούντζης και ο Λαρεντζάκης πιστοποίησαν πως δεν συμπληρώνουν απλά την αποστολή και ο κόουτς Ιτούδης ορθώς επέμεινε στον Ιωάννη Παπαπέτρου, που μοιάζει μπλοκαρισμένος πνευματικά στην επίθεση αλλά έχει το χρόνο να το βρει και να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του.
Είπαμε, η Εθνική Ελλάδας μόνο καλύτερη μπορεί να γίνεται από εδώ και στο εξής. Έχει την άνεση να «χρησιμοποιήσει» τα δύο επόμενα παιχνίδια προς αυτή την κατεύθυνση, την ώρα που οι υποψήφιοι αντίπαλοί της θα «σκοτώνονται» για να την αποφύγουν ως τέταρτοι από το γκρουπ της Πράγας. Κι αυτό για ένα Ευρωμπάσκετ, πιστέψτε μας, είναι πολυτέλεια.
ΥΓ: Μεγάλη υπόθεση για την Εθνική ο Κώστας Παπανικολάου. Εντός κι εκτός παρκέ. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, δεν κατανοεί το άθλημα.
