Από τον Γκάλη και τον θρίαμβο του 1987, στο πειρατικό του 2004. Από τον άθλο του Παγδατή το 2006 στην σημερινή εποχή του Αντετοκούμπο και του Στέφανου Τσιτσιπά.
Για κάποιους ανθρώπους οτιδήποτε και αν γράψεις θα ‘ναι λίγο, πολύ μικρό για να αντικατοπτρίσει το μεγαλείο τους. Άνθρωποι που από τότε που γεννήθηκαν είχαν το μικρόβιο ή καλύτερα το γονίδιο του αθλητισμού, για την ακρίβεια του πρωταθλητισμού, γεννημένοι πρωταγωνιστές. Άνθρωποι που μισούν την ήττα σαν ο διάβολος το λιβάνι…
Όταν ο Γκάλης έφερε την πορτοκαλί μπάλα
Η 14η Ιουνίου 1987 είναι η μέρα που η Ελλάδα ταυτίστηκε όσο ποτέ ξανά με μία ομάδα. Η μέρα που η Ελλάδα βγήκε για πρώτη φορά στους δρόμους για ένα αθλητικό γεγονός. Το τουρνουά όπου ο Νίκος Γκάλης ταυτίστηκε με την «πατρική φιγούρα» της καλαθόσφαιρας. Η Εθνική πέτυχε αυτό που στην αρχή φαινόταν τρελό και ακατόρθωτο. Αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, νικώντας με 103-101 μία ομάδα υπερδύναμη όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση μέσα στο ΣΕΦ, μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό. Το τι ακολούθησε; Ένα σύνολο δεκατεσσάρων καλαθοσφαιριστών παρακίνησαν χιλιάδες νέους να ξεκινήσουν την ασχολία τους με την καλαθόσφαιρα. Σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας έβλεπες και ένα καλάθι… το μπάσκετ έγινε το εθνικό άθλημα.
Η πείνα για μία καλύτερη ζωή, μπορεί να σε οδηγήσει στο ΝΒΑ
Το νέο του διαβατήριο λέει πως είναι Έλληνας, όμως, ο Γιάννης Αντετοκούμπο έχει ζήσει τη σκληρή ζωή του μετανάστη. Πουλούσε τα πάντα στους δρόμους της πόλης για να θρέψει τον εαυτό και τα αδέρφια του. Από τους πάγκους που πουλούσε οτιδήποτε για να ζήσει, στην κορυφή του κόσμου. Την περασμένη σεζόν πραγματοποίησε την καλύτερη χρονιά στην καριέρα του και δακρύζοντας πήρε το βραβείο του mvp καταγράφοντας 27.7 πόντους, 12.5 ριμπάουντ και 5.9 ασίστ. Σε δηλώσεις του μετά την βράβευση αναφέρθηκε στην δική του πηγή έμπνευσης, «Ο Νικ Γκάλης είναι ο κορυφαίος Έλληνας μπασκετμπολίστας όλων των εποχών και το δικό μου ίνδαλμα».
Το πειρατικό του κάπτεν Τζίμη
Τα λόγια του Γιώργου Χελάκη έχουν μείνει χαραγμένα στην μνήμη του κάθε Έλληνα, «δεν περιγράφω άλλο», «το πειρατικό»… παρακολουθώντας ξανά τα θρυλικά βίντεο νιώθεις ότι το ζεις ξανά και η τρίχα κάγκελο. Τα λόγια του είχαν γίνει σήμα κατατεθέν του «μεγάλου τελικού». Ο άθλος της ομάδας του Ότο Ρεχάγκελ έδωσε το ερέθισμα σε πολλούς νέους να στραφούν ξανά στις αλάνες και στις ακαδημίες ποδοσφαίρου… φορώντας μια μπλούζα του Ζαγοράκη, του Χαριστέα ή του Νικοπολίδη.
Εσύ μας έμαθες το τένις…
Το Αυστραλιανό Open του 2006 έμελλε να αλλάξει τον τρόπο αντίληψης του τένις στο νησί μας. Ο Μάρκος Παγδατής μόλις στα 20 του χρόνια έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στην καριέρα του. Η πορεία του στο Grand Slam ήταν συγκλονιστική αποκλίνοντας κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα του τότε, όπως ο Nalbadian και ο Roddick, χάνοντας στον μεγάλο τελικό από τον Φέντερερ. Στις καρδιές μας όμως ήταν νικητής. Τότε οι Έλληνες της Μελβούρνης έκαναν τα γήπεδα να μοιάζουν ποδοσφαιρικά…
Ο ανερχόμενος βασιλιάς
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς αγωνίστηκε σε 27 τουρνουά της ATP μέσα στη σεζόν. Στα οποία μέτρησε 54 νίκες και 25 ήττες. Από το βράδυ της Κυριακής ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει στη συλλογή του τον μεγαλύτερο τίτλο της μέχρι τώρα καριέρας του, το τρόπαιο του ATP Finals. Φυσικά το highlight της βραδιάς ήταν η δήλωση του Μάρκου Παγδατή μετά την βράβευση του 21χρονου, «Εμένα μου θύμισες το Euro του 2004 που το πήρε η Ελλάδα. Εμένα αυτό ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου, με βοήθησαν αυτά τα παιδιά.»
Πηγή έμπνευσης
Το ενδιαφέρον ξανά στο τένις λοιπόν. Ο Μάρκος τότε και ο Στέφανος τώρα παρακινούν πολλούς νέους να ασχοληθούν σοβαρά με το τένις (μεταξύ αυτών και εγώ τότε, οπότε μπορώ να έχω μια καλύτερη άποψη επί του θέματος). Εδώ πρέπει να εστιάσουμε. Αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλούς νέους να πιστέψουν στο όνειρο τους. Παρόλο που το να ασχοληθείς επαγγελματικά με ένα ατομικό άθλημα αποτελεί μεγάλο ρίσκο, όταν υπάρχει θέληση, πίστη και ταλέντο τα πάντα είναι εφικτά. Ίσως είναι ο τρόπος να βγουν νέα διαμάντια στην επιφάνεια, αν ασχοληθούν από μικροί. Οι γονείς και οι συγγενής καλούνται να είναι στηρίγματα σε αυτή την πορεία, άλλωστε το δήλωσε και ο Ελλαδίτης τενίστας… «στην αρχή της καριέρας μου οικονομικά με βοηθούσε η θεία μου».
