ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Ο «πολεμιστής» Τζόκοβιτς και ο «Βασιλιάς» Φέντερερ

Ο παθιασμένος Σέρβος έχει την προοπτική να ξεπεράσει σε κατακτήσεις μεγάλων τουρνουά, τον Ελβετό με την απαράμιλλη τεχνική κατάρτιση

Γιώργος Παττίχης

Γιώργος Παττίχης

pattichis@sppmedia.com

Πρόσφατα (στις 14/7) παρακολουθήσαμε έναν από τους καλύτερους τελικούς στο Τένις, όλων των εποχών. Μια επική μονομαχία μεταξύ δύο θρύλων του αθλήματος που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας. Ήταν ο μεγαλύτερος σε διάρκεια (τέσσερις ώρες και 56 λεπτά) στα χρονικά του Γουίμπλεντον. Κρίθηκε στο τάι-μπρέικ του πέμπτου σετ, για πρώτη φορά στην ιστορία του τουρνουά!

Ο «μαχητής» και παθιασμένος Νόβακ Τζόκοβιτς κέρδισε με 3-2 σετ τον «Βασιλιά» Φέντερερ και έφτασε τα 16 Grand Slam και τα 5 Wimbledon. Ο Σέρβος πρωταθλητής είχε σταθερά χτυπήματα στα κρίσιμα σημεία. Έβγαλε στο κορτ όλα εκείνα τα στοιχεία που τον έχουν φέρει στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης και με τη νοοτροπία νικητή που τον διακρίνει έφτασε σε μία πολύ σπουδαία επιτυχία.

Ο 32χρονος Σέρβος κέρδισε για 3η φορά σε τελικό τον Ελβετό. Κέρδισε το 1ο του Grand Slam το 2011, άλλα δυο συνεχόμενα το 2014 και το 2015 κόντρα στον Φέντερερ, το 4ο το 2018 και το 5ο το 2019 πάλι απέναντι στον Ελβετό. Είναι συνολικά το 5ο του και ισοφαρίζει τον Μποργκ ενώ είναι μόνο πίσω από τον Σάμπρας (7) και τον Φέντερερ (8). Αυτό είναι το 2ο Grand Slam μέσα στη χρονιά αφού κέρδισε το Australian Open τον Ιανουάριο.


Ο μόνος με τα τέσσερα κορυφαία τουρνουά στη σειρά!

Ο «Νόλε» είναι ο μόνος από τους «Big-3» τενίστες της εποχής μας (και ο πρώτος μετά το 1969), που έχει κατακτήσει το Γκραν-Σλαμ, τα τέσσερα κορυφαία τουρνουά στη σειρά: το Γουίμπλεντον του 2015, κι έπειτα το Αμερικανικό Οπεν, το Αυστραλιανό, και το Ρολάν Γκαρός. Από την άλλη ο σπουδαίος Φέντερερ στα 37 του έπαιξε στον 31ο τελικό Grand Slam και τον 12ο στο Wimbledon και παραμένει αυτός με τα περισσότερα Grand Slam (20) και φυσικά τις περισσότερες κατακτήσεις του Wimbledon.

Λιγότερο δημοφιλής

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς είναι πρόεδρος των παικτών, όμως δεν είναι το ίδιο αγαπητός στις τάξεις των φίλων του Τένις, όπως ο Φέντερερ (κυρίως), ή ο Ναδάλ. Οι περισσότεροι φίλοι του Τένις είναι «φεντερερικοί» ή «ναδαλικοί». Το πιο πολυπληθές φαν-κλαμπ του εκτός Σερβίας είναι το ελληνικό αφού πολλές φορές ο Νόλε εξέφρασε ξεκάθαρα τα φιλελληνικά του αισθήματα και οι όπου γης Έλληνες του… ανταποδίδουν την αγάπη.


Λαϊκός τύπος ο «Νόλε», αριστοκράτης ο Φέντερερ!

Ο Φέντερερ είναι πραγματικός αριστοκράτης. Με το αρχοντικό του στιλ παιχνιδιού επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί επιμένουν να πιστεύουν: ότι το τένις είναι άθλημα της «ελίτ». Αλλά και εκτός γηπέδων, περνά τον ελεύθερο χρόνο του στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας. Αντίθετα ο «Νόλε», είναι ένας λαϊκός τύπος ο οποίος δεν έχει πρόβλημα να βρίσει μπροστά στον τηλεοπτικό φακό έπειτα από έναν τυχερό πόντο του αντιπάλου του, ή να παραπονεθεί με γκριμάτσες όταν νιώσει ότι το ματς «στραβώνει». Ένας βαλκάνιος «πολεμιστής», που μεγαλουργεί σε ένα περιφρονητικό (για την ταπεινή του καταγωγή) περιβάλλον, αμφισβητώντας στην πράξη το μονοπώλιο της αριστοκρατίας στα κορτς.

Έξω από αυτά, θα τον δεις να διασκεδάζει με την «παλιοπαρέα» του από το Βελιγράδι, η οποία τον ακολουθεί και στους αγώνες του. Απαρτίζεται από παιδικούς φίλους, αλλά και από γνωστούς σέρβους αθλητές άλλων σπορ.

26 -22 οι νίκες για τον Τζόκοβιτς!

Από το 2007, που πρωτοσυναντήθηκαν σε τελικό Γκραν-Σλαμ (στο Αμερικανικό Οπεν) με νικητή τον Φέντερερ, μέχρι σήμερα, ο Ελβετός έχει υποφέρει από τον Σέρβο. Στις μεταξύ τους αναμετρήσεις ο Τζόκοβιτς προηγείται στις νίκες με 26-22. Τον έχει κερδίσει τρεις φορές στον τελικό του Γουίμπλεντον (2014, 2015, 2019).

Επίσης, σε ημιτελικό του Ρολάν Γκαρός (2012), σε τελικό του Αμερικανικού Οπεν (το 2015, όταν ο Φέντερερ βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα), και δύο φορές σε ημιτελικούς του Αυστραλιανού Οπεν (2011, 2016). Στον ημιτελικό της Μελβούρνης, το 2008, του είχε διακόψει ένα σερί δέκα διαδοχικών παρουσιών σε τελικούς major τουρνουά.

Η τελευταία φορά που ο Φέντερερ τον νίκησε σε Γκραν-Σλαμ ήταν στον ημιτελικό του Γουίμπλεντον το 2012. Κάποτε, στο Ιντιαν Ουέλς του 2011, ο Σέρβος έκανε τον Ελβετό, που φημίζεται για την ψυχραιμία και τους τρόπους του, να κομματιάσει τη ρακέτα του!

Οι διαφορές τους

Ο Φέντερερ ξεχωρίζει για τη μεγάλη διάρκεια – σταθερότητα του. Δεν στηρίζεται στην ταχύτητα, τη δύναμη, ή την αντοχή του – όλα αυτά που ο χρόνος καταστρέφει -, αλλά στην απαράμιλλη τεχνική του. Ο Φέντερερ είναι «κλάση». Ο Ναδάλ, δύναμη και πάθος. Ο Τζόκοβιτς, στρατηγική και μυαλό.

Η προοπτική του «Νόλε» να ξεπεράσει Φέντερερ και Ναδάλ

Εάν ο Σέρβος δεν είχε πάθει αυτό το μεγάλο «μπλακ άουτ», από τον Ιανουάριο του 2017 έως τον Ιούνιο του 2018, επειδή ένιωθε ότι το τένις δεν τον κάνει ευτυχισμένο πια, ίσως η απόσταση των τεσσάρων μεγάλων τροπαίων (16-20) που τον χωρίζει από τον Ελβετό, να είχε εκμηδενιστεί. Πέρυσι την Ανοιξη ο «Νόλε» είχε βρεθεί εκτός των 20 καλύτερων του κόσμου. Αλλά, όταν επέστρεψε, κατέκτησε το Γουίμπλεντον του 2018, κατόπιν το Αμερικάνικο και το Αυστραλιανό Οπεν και, τώρα, πάλι το λονδρέζικο. Τέσσερα από τα πέντε τελευταία majors. Και είναι, πάλι, το Νο 1.

Στα 32 του, έχει μπροστά του τουλάχιστον μια πενταετία στο κορυφαίο επίπεδο. Χωρίς τον ανταγωνισμό του Φέντερερ, είναι πολύ πιθανό να τον ξεπεράσει σε κατακτήσεις μεγάλων τροπαίων. Το ίδιο και τον Ναδάλ, που έχει δύο περισσότερα, αλλά είναι και ένα χρόνο μεγαλύτερος και ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς.

 

Τέννις: Τελευταία Ενημέρωση

X