Όλοι μας από μικρή ηλικία ονειρευόμαστε να γίνουμε μεγάλοι και σπουδαίοι. Ψάχνουμε τρόπο να πιάσουμε όλες τις κορυφές που θέτουμε ως στόχο, με την ελπίδα να εκπληρωθεί και η πιο τρελή μας φαντασίωση. Και έτσι ακριβώς πρέπει να γίνεται, γιατί όποιος δεν ονειρεύεται, δεν ζει και όποιος δεν ζει δεν έχει νόημα να υπάρχει (καθ' υπερβολήν).
Επειδή όμως πάντα οι στόχοι που θέτουμε ως παιδιά είναι πιο μεγάλοι από την πραγματικότητα, τον ρεαλισμό, τις δυσκολίες που μας πετάει η ζωή ή ενίοτε και από τις πραγματικές μας ικανότητες, θέλοντας ή μη συμβιβαζόμαστε και αποδεχόμαστε πως τα όνειρα είναι απλώς για τα μικρά παιδιά. Ή μήπως όχι;
Η χθεσινή απονομή της Χρυσής Μπάλας, ακόμη και αν πλέον έχει χάση την αίγλη που είχε στο παρελθόν, ήρθε σαν μία σφαλιάρα που κάνει τα αυτιά να βουίζουν. Και τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα και τα θαύματα μπορούν να συμβούν, αρκεί η δουλειά, το πείσμα και κυρίως η πίστη να μην σβήσει ποτέ από μέσα σου. Η φράση «Ποτέ δεν είναι αργά», όσο γραφική και αν ακούγεται, είναι πέρα για πέρα αληθινή, ρωτήστε τον Ουσμάν Ντεμπελέ…
Η χθεσινή λαμπερή βραδιά μας έδειξε πως στην Παρί Σεν Ζερμέν, την κορυφαία ομάδα της σεζόν 2024/25, υπό τις οδηγίες του Λουίς Ενρίκε, του κορυφαίου προπονητή, αγωνίζεται ο Ουσμάν Ντεμπελέ, ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον πλανήτη.
Η καριέρα του Ντεμπελέ από τα πρώτα του βήματα στη Γαλλία ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Σε αυτή την αστείρευτη πηγή ατελείωτου ταλέντου, όπως είναι το γαλλικό ποδόσφαιρο, ο Ντεμπελέ αποτελούσε την κορυφή όλων, το μεγαλύτερο και πιο φανταχτερό όνομα σε αυτή τη μακρά λίστα, με τον ίδιο να μην διστάζει να επιβεβαιώνει αυτή την πίστη όπου και αν βρισκόταν.
Με τη φανέλα της Ρεν έδειξε σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη ότι δεν είναι ένα συνηθισμένο εξτρεμάκι. Απίστευτη έφεση στο γκολ πριν ακόμη γίνει ενήλικας με 12 τέρματα τη σεζόν 2015/16, ενώ έχουν γίνει viral οι δηλώσεις του, στις οποίες ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε ποιο είναι το καλό του πόδι. Ο ίδιος απάντησε το δεξί, με τον δημοσιογράφο να προσθέτει «Τότε τα κόρνερ γιατί τα χτυπάς με το αριστερό;». Μετά από μία παύση αμηχανίας, καθώς ούτε ο Ντεμπελέ δεν ήξερε τι να απαντήσει, είπε απλώς χαμηλόφωνα «Δεν ξέρω, με βολεύει περισσότερο»…
Για να γίνει σπουδαίος ποδοσφαιριστής δεν χρειάζεται να έχει έφεση και με τα δύο πόδια, τρανό παράδειγμα ο Άριεν Ρόμπεν που το δεξί το είχε μόνο για τα πετάλια του αυτοκινήτου. Βέβαια όταν το αριστερό πόδι είναι όσο επικίνδυνο είναι και το δεξί, τότε ο εκάστοτε αμυντικός βραχυκυκλώνει και δεν ξέρει από πού να μαρκάρει. Ο Ουσμάν Ντεμπελέ ίσως είναι το κορυφαίο παράδειγμα τέτοιου είδους παίκτη στη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαίρου.
Κάπου εκεί εμφανίστηκε και η Ντόρτμουντ που δεν θέλει και πολύ για να αρπάξει από τον σβέρκο ένα τέτοιο ταλέντο και να το ντύσει στα «κιτρινόμαυρα». Η καριέρα του Ντεμπελέ συνέχισε να έχει ανοδική πορεία με την καριέρα του να εκτοξεύεται.
Όλα έδειχναν πως είναι το νέο «Big Thing» και η Μπαρτσελόνα, με τις τσέπες της να ξεχειλίζουν από εκατομμύρια, τον έφερε στη Βαρκελώνη για να μπει στα παπούτσια του Νεϊμάρ. Σε ένα άρρωστο περιβάλλον που τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά, εκτός από τον Λιονέλ Μέσι, το σκοτάδι κατάπιε και τον ίδιο. Εννοείται με τον Ντεμπελέ να έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης.
Οι τραυματισμοί ξεκίνησαν να γίνονται καθημερινότητα, ενώ όσο οι επιδώσεις του απογοήτευαν, τα δημοσιεύματα για την αντιεπαγγελματική του συμπεριφορά δεν σταμάτησαν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Άφησε τη βίλα του στο Ντόρτμουντ σε τραγική κατάσταση λες και είχε πέσει βόμβα, αργούσε στις προπονήσεις της Μπαρτσελόνα, ξενυχτούσε με τα βράδια παίζοντας Playstation, έβγαινε συνεχώς με φίλους του, αδιαφορώντας για τα πάντα. Μέχρι και ο Ουμτιτί πρόσφατα δήλωσε πως κάθε πρωί τον έπαιρνε τηλέφωνο για να τον ξυπνήσει ώστε να μην αργήσει στην προπόνηση.
Από ταλέντο εκατομμυρίων, σε τραγελαφική κωμωδία χωρίς πάτο. Ο Ντεμπελέ πλέον έμοιαζε καμένο χαρτί, με την κορυφή που τόσο πολύ είχε ονειρευτεί να εξαφανίζεται με διαστημική ταχύτητα, κάτι που φαινόταν οριστικό.
Ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να επαναφέρει τον σφυγμό στη ζωή του ήταν ο Τσάβι. Το πέρασμα του Ισπανού θρύλου από τον πάγκο των «μπλαουγκράνα» μπορεί αν θεωρείται επιτυχημένο, καρπώνεται όμως την αναγέννηση ενός κοιμισμένου γίγαντα. Υπό τις οδηγίες του Τσάβι, ο Ντεμπελέ ξεκίνησε να μοιάζει ξανά με… ποδοσφαιριστή. Άρχισε να γράφει νούμερα και να δείχνει ενδιαφέρον, χωρίς όμως οι τραυματισμοί να του επιτρέπουν να βρει ρυθμό και σταθερότητα στο παιχνίδι του.
Αυτό είδε η Παρί Σεν Ζερμέν, με τους Παριζιάνους να είναι σε διαδικασία ολικού «rebuilding» αλλά και «rebranding» τον έπεισαν να αφήσει τη Βαρκελώνη, να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και τον απέκτησαν καταβάλλοντας 50 εκατομμύρια ευρώ. Εκεί βρήκε έναν άλλον Ισπανό και αυτός του άλλαξε για πάντα τη ζωή.
Ο Λουίς Ενρίκε είδε στα μάτια του Ουσμάν Ντεμπελέ έναν άνθρωπο που θα μπορεί να ξεκλειδώσει την οποιαδήποτε άμυνα, αρκεί αν έχει την κατάλληλη στήριξη εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Ο Ενρίκε τον τοποθέτησε κεντρικά στην επίθεση και όχι στο χάος της πλάγιας γραμμής και του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει ουσιαστικά ό,τι θέλει, να συνεργάζεται με όποιον θέλει, δίπλα σε ποδοσφαιριστές που κατέθεταν σώμα και ψυχή στον αγωνιστικό χώρο, λες και δεν έπαιζαν έναν αγώνα ποδοσφαίρου, αλλά την ίδια τους τη ζωή κορώνα γράμματα.
Η αχόρταγη επιθυμία της Παρί έγινε πραγματικότητα, κατακτώντας επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια και τόσα εκατομμύρια το κύπελλο των αστέρων, το Champions League. Οι πρωταγωνιστές πολλοί, ένας όμως ξεχώρισε. Από τον δεύτερο γύρο της φάσης των «16» και την αναμέτρηση με την Λίβερπουλ στο Άνφιλντ, έως το φινάλε του θεσμού, δηλαδή σε έξι διαδοχικά ματς, ο Ντεμπελέ είχε σε όλα τουλάχιστον ένα γκολ ή μία ασίστ. Αυτός είναι και ο λόγος που κατέκτησε και τη Χρυσή Μπάλα.
Εννοείται τα 35 γκολ και οι 16 ασίστ είναι ένα εξωπραγματικό νούμερο, σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι τα πέτυχε στις πιο κρίσιμες αναμετρήσεις, εκεί που πραγματικά η ομάδα στηριζόταν από πάνω του και αυτός της το ανταπέδωσε.
Τα όνειρα τελικά γίνονται πραγματικότητα, όσο τρελά και αν είναι. Αρκεί βέβαια όταν χάνεις τον δρόμο σου να μην συμβιβάζεσαι, να επιμένεις και να βγαίνεις ξανά στην επιφάνεια, διότι τότε ακόμη και τα θαύματα δεν μοιάζουν και τόσο απίθανο να συμβούν…
Πηγή: sport-fm.gr
