Γράφει ο Χρύσανθος
Σε ποιο κυπριακό τηλεοπτικό κανάλι ζήλεψαν την επιτυχία του Al Jazeera αλλά η φιλόδοξη έρευνά τους δεν προχώρησε; Εκείνο που τελικά κατάφεραν ήταν ένα μέτριο ρεπορτάζ χωρίς αποκαλύψεις αλλά με επαναλήψεις πληροφοριών χωρίς ιδιαίτερη ουσία.
Το σίγουρο είναι πως γίνεται πια αντιληπτό ότι οι σημαντικές δημοσιογραφικές έρευνες απαιτούν και χρόνο και κόπο και χρήμα. Τα ρεπορτάζ «στο πόδι» με τίποτα δεν μπορούν να θεωρηθούν ουσιαστική δημοσιογραφική έρευνα και εκείνο που πετυχαίνουν είναι να επιβεβαιώσουν την προχειρότητα και την ρηχότητα κάποιων πρωτοβουλιών.
Εύχομαι την επόμενη φορά να τα πάνε καλύτερα και να έχουν κάτι περισσότερο να αποκαλύψουν εκτός από… τίτλους.
Επαναφέρω το καυτό για μένα ερώτημα: Με ποια κριτήρια επιλέγονται οι τηλεπαρουσιαστές και οι τηλεπαρουσιάστριες κάποιων εκπομπών και δη δημοσιογραφικών; Μπορεί μία δημοσιογράφος να είναι ικανότατη, αποτελεσματική και σεμνότατη αλλά στο γυαλί να μην «γράφει». Να φαίνεται ψυχρή και να μην έχει σωστή άρθρωση, κάτι που προκαλεί απέχθεια στον μέσο τηλεθεατή. Ασφαλώς και δεν πρέπει η εμφάνιση να είναι το πρώτο και μοναδικό κριτήριο για τις τηλεπαρουσιάστριες και τους τηλεπαρουσιαστές αλλά να το να φτάνουμε στο άλλο άκρο αποτελεί κατάντια. Δεν γίνεται μία τηλεπαρουσιάστρια να βγαίνει να παρουσιάζει εκπομπές με διάρκεια ωρών αλλά να μην «ακούγεται» ή να μην «βλέπεται». Και το τελευταίο δεν πάει στην εξωτερική τη εμφάνιση αλλά και στην χάρη ή την άνεση που πρέπει να έχει με τον φακό. Και αυτό αντανακλάται τελικά και στην τηλεθέαση…
Τουλάχιστον ας επενδύσουν λίγα χρήματα τα κανάλια να τους κάνουν κάποια μαθήματα, να ασχοληθούν λίγο με στο styling τους, την επιλογή των ρούχων και του χτενίσματος τους. Όσο κάποιες τηλεπαρουσιάστριες και τηλεπαρουσιαστές παραμένουν σε επίπεδο συνοικιακού καναλιού, ανάλογα θα είναι και τα αποτελέσματα στην τηλεθέαση.
Οι υπεύθυνοι δύο καναλιών γνωρίζουν ακριβώς σε τι αναφέρομαι…
Τελικά στο πολυσυζητημένο και απαράδεκτο The Bachelor οι εξελίξεις είναι πολύ πιο δυνατές και καταιγιστικές απ’ ότι σε σειρές με σενάριο και κανονικούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Νεύρα, υστερικές φωνές, κλάματα, πέταμα ποτηριών και άλλων αντικειμένων μεταξύ παικτριών και άγρια μαλλιοτραβήγματα μεταξύ γυναικών κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των τηλεθεατών της κλειδαρότρυπας. Ειδικά όταν γνωρίζουν οι τηλεθεατές πως όλα αυτά είναι «αυθόρμητα» και γίνονται μόνο και μόνο για τα μάτια του αρσενικού που όλες διεκδικούν…
Φαίνεται πως κάποιες από τις εκπομπές της κλειδαρότρυπας βρήκαν την χρυσή συνταγή για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών στοχεύοντας στο ένστικτο και το κουτσομπολιό. Το πιο άσχημο απ’ όλα είναι πως τείνουν να επιβληθούν ως πετυχημένα μοντέλα για εκπομπές. Κάτι που σημαίνει ότι δύσκολα θα τα αποχωριστούμε. Ήδη το Megaστην Ελλάδα ετοιμάζει, όπως μαθαίνω, τη δική του απάντηση στο «The Batchelor» του Alpha.
