Με μία ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό μία νοσηλεύτρια περιγράφει όλα εκείνα τα οποίο βιώνουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές με τους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από κορωνοϊό.
Συγκλονίζει δε μεταφέροντας τα λόγια ενός ασθενή με σοβαρή δύσπνοια. Λόγια που όπως λέει την κομμάτιασαν...
Γράφει χαρακτηριστικά: «Γονατίσαμε... Ονομάζομαι Γεσθημανή, γεννήθηκα στις Σέρρες και μεγάλωσα στο χωριό Προβατάς. Ο πατέρας μου ονομάζεται Χρήστος και η μητέρα μου Ελένη.
Έχω μια αδερφή, την Αρετή και μια υπέροχη ανιψιά τη Μαρία. Έχω πάρα πολύ καλούς και αγαπημένους φίλους, που τους αισθάνομαι και αυτούς οικογένεια μου.
Νιώθω την ανάγκη να συστηθώ για να γνωρίζετε ότι, όσοι δουλεύουμε στο νοσοκομείο, δεν έχουμε φυτρώσει σε αυτό τον πλανήτη, ούτε και είμαστε αναλώσιμο υλικό. Έχουμε οικογένεια, φίλους και είμαστε άνθρωποι τρωτοί όπως όλοι σας. Επίσης, δεν έχουμε πέσει σε κανέναν μαγικό ζωμό, όπως ο Οβελίξ, ώστε οι δυνάμεις μας να είναι ανεξάντλητες.
Εργάζομαι ως νοσηλεύτρια εδώ και πολλά πολλά χρόνια σε δύσκολα τμήματα. Έχω έρθει αντιμέτωπη με πολύ σκληρές εικόνες όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και με ιστορίες ανθρώπων που με έχουν σημαδέψει βαθιά.
Τους τελευταίους μήνες εργάζομαι σε ένα από τα τμήματα covid του Γ. Ν. Σερρών και όσα έχω ζήσει αυτές τις μέρες, είναι μόνο τραγικά.
Η σκληρότητα και η σφοδρότητα της πανδημίας και των συνεπειών της, είναι αδύνατον να μεταφερθεί σε εσάς, μέσα από λίγες γραμμές.
Θα σας μεταφέρω μόνο, τα λόγια ενός 49χρονου ασθενή θετικού στον Κορωνοϊό, με πολύ σοβαρή δύσπνοια, λίγες ώρες πριν διασωληνωθεί, λόγια που με κομμάτιασαν…
Ασθμαίνοντας μας είπε: «Σας παρακαλώ πολύ μη με διασωληνώσετε ακόμη, σας υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να αναπνέω καλύτερα»
Το ιατρικό απόρρητο απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του ασθενή, οπότε ας τον ονομάσω τυχαία Αποστόλη γιο, πατέρα και σύζυγο, με πολλούς και καλούς φίλους που τους νιώθει οικογένεια. Προσεύχομαι απόψε για αυτόν, σας παρακαλώ να το κάνετε και εσείς».
Πηγή: reader
