Μαρίνα Χατζηχριστοδούλου
Ημέρες Εορτών, Ημέρες χαράς, συναναστροφών, κοινωνικότητας, ξεκούρασης, σύνδεσης. Ημέρες γεύσεων, αναμνήσεων, παραδόσεων και ταυτόχρονα, για αρκετούς ανθρώπους, ημέρες άγχους, μοναχικότητας, εσωτερικού αγώνα.
Χριστούγεννα σήμερα και το γιορτινό τραπέζι έχει την τιμητική του.
Μπόλικο φαγητό, ποτό, αγαπημένα γλυκά, "παρελαύνουν" στο εορταστικό μενού των ημερών. Και εκεί είναι που όλοι μας κάνουμε μια παύση και λέμε : -Από Δευτέρα δίαιτα ή τουλάχιστον, αναρωτιόμαστε πώς να διαχειριστούμε όλο αυτό το κομμάτι.
Η κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος κα. Άντρεα Κωνσταντινίδου, μίλησε στο 24news και εξήγησε πώς πρέπει να διαχειριστούμε το ζήτημα του φαγητού. Οχι μόνο τις γιορτές, αλλά ολόχρονα.
Όχι επειδή «υπάρχει πολύ φαγητό», αλλά επειδή το φαγητό γίνεται πρωταγωνιστής και μαζί του ενεργοποιούνται σκέψεις, πεποιθήσεις, φόβοι, παλιά βιώματα.
Γιατί, στις γιορτές το φαγητό παύει να είναι απλώς τροφή.
Γίνεται σχόλιο. Γίνεται μέτρο. Γίνεται άδεια ή απαγόρευση.
Η «άδεια» των εορτών και ο μύθος του ελέγχου
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, πληθώρα άρθρων, συμβουλών και «tips επιβίωσης» κάνουν την εμφάνισή τους.
-Πώς να ελέγξεις τον εαυτό σου.
-Πώς να μην παρασυρθείς.
-Πώς να αντισταθείς.
Και εδώ γεννάται ένα ερώτημα:
Γιατί άραγε χρειάζεται «άδεια» για κατανάλωση στις γιορτές; Και γιατί τον υπόλοιπο χρόνο μιλάμε τόσο συχνά για έλεγχο;
Το φαγητό δεν εμφανίζεται μαγικά τα Χριστούγεννα. Είναι πάντα διαθέσιμο. Αυτό που αλλάζει δεν είναι το φαγητό είναι η αντίληψή μας γι’ αυτό. Όταν η τροφή συνδέεται με ενοχή, κανόνες και «πρέπει», τότε κάθε γιορτή μοιάζει με πεδίο μάχης.
Χριστούγεννα & γιορτινό τραπέζι
Τι να επιλέξω τελικά; Θα μπορούσα να σου πω τι «επιτρέπεται» και τι «απαγορεύεται».Όμως αυτό θα ήταν άλλη μία λίστα που ενισχύει τον διχασμό. Αντί γι’ αυτό, ας δούμε τι χωράει πραγματικά σε ένα γιορτινό τραπέζι.
Επιτρέπεται:
-Η απόλαυση χωρίς διαπραγμάτευση.
-Η ενσυνειδητότητα όχι η υπερανάλυση.
-Η άνεση σωματική και ψυχική.
Δεν επιτρέπεται:
-Σχολιασμός για το τι και πόσο τρώει ο άλλος.
-Σχόλια για βάρος, σώμα ή «θερμίδες».
-Διατροφική αστυνόμευση μεταμφιεσμένη σε ενδιαφέρον.
-Ενοχοποίηση , ούτε προς τον εαυτό μας, ούτε προς τους άλλους.
Το γιορτινό τραπέζι δεν είναι χώρος αξιολόγησης.Είναι χώρος σύνδεσης. Όταν υπάρχει φόβος για «υπερφαγία». Η υπερφαγία δεν προκύπτει από την παρουσία του φαγητού, αλλά συχνά από την απουσία φροντίδας πριν από αυτό.
Μερικές υποστηρικτικές πρακτικές:
-Σταθερά γεύματα μέσα στην ημέρα.
-Η πείνα δεν είναι εχθρός είναι μήνυμα. Όχι με στόχο τον έλεγχο, αλλά τον σωματικό κορεσμό, διευκολύνοντας την ενσυνείδητη κατανάλωση.
-Απόλαυσε εποχιακά και παραδοσιακά εδέσματα.
-Δεν είναι «εκτροπή», είναι πολιτισμός.
-Η παράλειψη γευμάτων αυξάνει την πιθανότητα υπερφαγίας. Αυτό είναι φυσιολογία, όχι αδυναμία χαρακτήρα.
Ενσυνείδητη κατανάλωση:
-Γεύομαι. Παρατηρώ. Απολαμβάνω. Χορταίνω.
-Επικοινωνώ με το σώμα και το περιβάλλον.
-Το φαγητό είναι εμπειρία, όχι δοκιμασία.
-Η απόλαυση με ενσυνειδητότητα αξίζει περισσότερο από την τελειότητα.
-Μία χρονική περίοδος δεν ακυρώνει τη φροντίδα ενός ολόκληρου χρόνου.
Αν οι γιορτές είναι δύσκολες για εσένα, δεν είσαι μόνος/η. Και δεν χρειάζεται να «τα καταφέρεις τέλεια». Η φροντίδα δεν φαίνεται στο πιάτο. Φαίνεται στον τρόπο που μιλάς στον εαυτό σου.
Καλά Χριστούγεννα με τροφή, σύνδεση και καλοσύνη.
Άντρεα Κωνσταντινίδου
Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος (MSc, BSc)
