Προσευχήθηκε με μετανάστες ο Πάπας - «Δεν είστε ξένοι, αλλά συμπολίτες»

Με Οικουμενική Προσευχή με μετανάστες στην Ενοριακή Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στη Λευκωσία ολοκλήρωσε τη δεύτερη ημέρα της ιστορικής επίσκεψής του στην Κύπρο ο Πάπας Φραγκίσκος. Ο Ποντίφικας, επισκέφθηκε το πρωί της Παρασκευής (03/12) την Αρχιεπισκοπή Κύπρου. Ο Πάπας είχε αρχικά συνάντηση με τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β΄ στην Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Κύπρου και μετά συναντήθηκε με την Ιερά Σύνοδο στον Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό. Στις 10:00 το πρωί τελέστηκε στο ΓΣΠ η Θεία Λειτουργία από τον Πάπα. Στο στάδιο στήθηκε μεγάλη εξέδρα και γύρω στις επτά χιλιάδες πιστοί από την Κύπρο και άλλες χώρες ήταν παρόντες. Ο Ποντίφικας θα αναχωρήσει από την Κύπρο το Σάββατο (04/12) και θα συνεχίσει το ταξίδι του στην Ελλάδα.

Η ομιλία του Πάπα προς τους μετανάστες

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!

Είναι μεγάλη μου χαρά να βρίσκομαι εδώ μαζί σας και να ολοκληρώνω την επίσκεψή μου στην Κύπρο με αυτή τη συνάντηση προσευχής. Ευχαριστώ τους Πατριάρχες Pizzaballa και Béchara Raï, καθώς και την κυρία Gosia του γραφείου Caritas. Χαιρετίζω με στοργικότητα και ευγνωμοσύνη τους εκπροσώπους των διαφόρων χριστιανικών θρησκευμάτων που βρίσκονται στην Κύπρο.

Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» με όλη μου την καρδιά θέλω να απευθυνθώ σε εσάς, νεαροί μετανάστες, που έχετε καταθέσει τις μαρτυρίες σας. Τις είχα λάβει πριν ένα μήνα περίπου και με είχαν αγγίξει βαθιά, και σήμερα με συγκίνησαν και πάλι. Αλλά δεν είναι μόνο ένα συναίσθημα, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η συγκίνηση που πηγάζει από την ομορφιά της αλήθειας. Όπως όταν ο Ιησούς αναφώνησε: «ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἔκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις» (Μτ 11,25). Δοξάζω κι εγώ τον ουράνιο Πατέρα μας γιατί αυτό συμβαίνει και σήμερα. Εδώ, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο, στους ταπεινούς ο Θεός αποκαλύπτει τη Βασιλεία του, μια Βασιλεία αγάπης, δικαιοσύνης και ειρήνης.

Ακούγοντάς σας, συνειδητοποιούμε καλύτερα την προφητική δύναμη του Λόγου του Θεού που, μέσω του Αποστόλου Παύλου που λέει: «… ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ» (Εφ. 2,19). Λόγια που γράφτηκαν για τους Χριστιανούς της Εφέσου -όχι μακριά από εδώ- πολύ μακριά στο χρόνο, αλλά πραγματικά πολύ κοντά, πιο ζωντανά από ποτέ, σαν να γράφτηκαν για εμάς σήμερα: «Δεν είστε ξένοι, αλλά συμπολίτες». Αυτή είναι η προφητεία της Εκκλησίας: μια κοινότητα που, παρ’ όλους τους ανθρώπινους περιορισμούς, ενσαρκώνει το όνειρο του Θεού δοθέντος ότι ο Θεός ονειρεύεται. Όπως και εσύ, Mariamie, από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό, που στη μαρτυρία σου αναφέρεσαι στον εαυτό σου λέγοντας πως είσαι «γεμάτη όνειρα». Όπως εσύ, ο Θεός ονειρεύεται ένα κόσμο ειρήνης, όπου τα παιδιά του θα ζουν ως αδελφοί και αδελφές.

Η παρουσία σας, αδελφοί και αδελφές μετανάστες και μετανάστριες, είναι πολύ σημαντική γι’ αυτή την οικουμενική εορτή. Οι μαρτυρίες σας είναι σαν ένας «καθρέφτης» για εμάς τις χριστιανικές κοινότητες. Όταν εσύ, Thamara, από τη Σρι Λάνκα λες: «Συχνά με ρωτούν ποια είμαι», μας υπενθυμίζεις πως και σε μας κάποτε απευθύνεται αυτή η ερώτηση: «Ποιος είσαι;» Και δυστυχώς συχνά εννοούν: «Από ποια χώρα είσαι; Σε ποια ομάδα ανήκεις;» Αλλά όπως εσύ το είπες, δεν είμαστε αριθμοί ή άτομα που καταλογογραφούνται. Θα θέλαμε όμως κι εμείς να δηλώσουμε πως είμαστε «αδέλφια», «φίλοι», «πιστοί», και ο καθένας μας είναι «πλησίον» του άλλου.

Όταν εσύ Maccolins, από το Καμερούν, λες πως σ’ όλη σου τη ζωή «πληγώνεσαι από το μίσος», μας θυμίζεις πως το μίσος έχει επίσης δηλητηριάσει τις σχέσεις μεταξύ των χριστιανών. Και αυτό, όπως είπες, αφήνει το στίγμα του, ένα βαθύ σημάδι που διαρκεί πολύ καιρό. Είναι ένα δηλητήριο από το οποίο είναι δύσκολο να αποτοξινωθείς. Πρόκειται για μια διαστρεβλωμένη νοοτροπία που, αντί να μας επιτρέπει να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον ως αδέλφια, μας κάνει να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ως αντίδικους, ως αντιπάλους.

Όταν εσύ, Rozh, από το Ιράκ, λες πως είσαι «ένας άνθρωπος καθ’οδον», μας θυμίζει πως κι εμείς είμαστε κοινότητες στην πορεία, βαδίζουμε από τη σύγκρουση στην κοινωνία. Στο δρόμο αυτό, που είναι μακρύς και γεμάτος σκαμπανεβάσματα, δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τις μεταξύ μας διαφορές, αλλά θα πρέπει μάλλον να φοβόμαστε τα τις παρωπίδες και τις προκαταλήψεις που μας εμποδίζουν να συναντηθούμε αληθινά και να προχωράμε μαζί. Οι παρωπίδες και οι προκαταλήψεις ξαναχτίζουν ανάμεσά μας αυτό το τείχος διαχωρισμού που ο Χριστός γκρέμισε, δηλαδή την εχθρότητα (βλ. Εφ. 2,14). Και έτσι η οδοιπορία μας προς την ενότητα μπορεί να σημειώσει πρόοδο μόνο στο βαθμό που, όλοι μαζί, κρατάμε το βλέμμα μας προσηλωμένο σε Αυτόν, που είναι η «ειρήνη μας» (ό.π.), που είναι ο «ακρογωνιαίος λίθος» (εδ. 20). Και Αυτός, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, έρχεται να μας συναντήσει με το πρόσωπο κάθε περιθωριοποιημένου και καταφρονημένου αδελφού. Με το πρόσωπο του μετανάστη που περιφρονείται, απορρίπτεται, εγκλωβίζεται… Αλλά και, όπως είπες, με το πρόσωπο του μετανάστη που ταξιδεύει προς κάτι, προς την ελπίδα, προς μια πιο ανθρώπινη συνύπαρξη…

Και έτσι ο Θεός μας μιλάει μέσα από τα όνειρά σας. Μας καλεί επίσης να μην παραδοθούμε σε ένα διαιρεμένο κόσμο, σε μια διαιρεμένη Εκκλησία, αλλά να βαδίσουμε στην ιστορία ελκυσμένοι από το όνειρο του Θεού για μια ανθρωπότητα χωρίς διαχωριστικά τείχη, απαλλαγμένη από την εχθρότητα, όπου η διαφορά μεταξύ αλλοδαπού και πολίτη δεν υφίσταται πλέον. Προφανώς, διαφορετικοί και περήφανοι για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, που είναι δώρο Θεού, αλλά ως συμφιλιωμένοι συμπολίτες.

Είθε αυτό το νησί, σημαδεμένο από μια οδυνηρή διαίρεση, να γίνει, με τη χάρη του Θεού, ένα εργαστήριο αδελφοσύνης. Και έτσι θα γίνει υπό δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι η πραγματική αναγνώριση της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου (βλ. Εγκύκλιος Fratellitutti, 8). Αυτό είναι το ηθικό θεμέλιο, ένα οικουμενικό θεμέλιο που βρίσκεται επίσης στην καρδιά της χριστιανικής κοινωνικής διδασκαλίας. Η δεύτερη όμως αποτελείται από το ανοιχτό πνεύμα του ανθρώπου προς τον Θεό με εμπιστοσύνη, που είναι ο Πατέρας όλων, και αυτή είναι η «προζύμι» που καλούμαστε να προσκομίσουμε ως πιστοί (βλ. ό.π., 272).

Υπό από αυτές τις συνθήκες είναι δυνατό το όνειρο να μετατραπεί σε καθημερινή οδοιπορία, με σαφή βήματα που μετατρέπουν την σύγκρουση σε κοινωνία, το μίσος σε αγάπη. Μια μακρόθυμη πορεία που, μέρα με τη μέρα, μας οδηγεί στη γη που ο Θεός έχει ετοιμάσει για μας, τη γη όπου, εάν ρωτήσει κανείς: «Ποιος είσαι;», μπορείς ελεύθερα να απαντάς, «Είμαι ο αδελφός σου».

Επίσημη πρόσκληση στον Πάπα απέστειλε ο Τατάρ

"Επισήμως μέσω των ΗΕ" δήλωσε ο Ερσίν Τατάρ ότι απέστειλε σήμερα την επιστολή του στον Πάπα Φραγκίσκο να επισκεφθεί το ψευδοκράτος.

Όπως μεταδίδεται από τα κατεχόμενα, ο Τατάρ είπε ότι η επίσκεψη του Πάπα, που βρίσκεται ήδη στην Κύπρο, στο ψευδοκράτος, και μια συνάντηση μαζί του αλλά και με τον μουφτή θα έστελνε πολύ σημαντικά μηνύματα στη διεθνή κοινότητα. Το πρωί, συνέχισε ο κ. Τατάρ, παρακάλεσε τον ειδικό του αντιπρόσωπο, Εργκιούν Ολγκιούν και αυτό το μήνυμα το μετέφεραν σε επιστολή στα αγγλικά προς τα ΗΕ για να παραδοθεί στον Πάπα Φρραγκίσκο «κι αυτή η πρόσκληση θα μεταφερθεί επισήμως στον Πάπα».

Ολοκληρώθηκε η Θεία Λειτουργία του Πάπα

«Εδώ στην Κύπρο αναπνέω λίγο από τη χαρακτηριστική ατμόσφαιρα των Αγίων Τόπων όπου η αρχαιότητα και η ποικιλία των χριστιανικών παραδόσεων εμπλουτίζουν τον προσκυνητή», ανέφερε ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας στο ΓΣΠ.

«Αυτό είναι καλό για μένα και είναι ωραίο να συναντώ κοινότητες πιστών που ζουν το παρόν με ελπίδα, που είναι ανοιχτοί στο μέλλον και μοιράζονται αυτόν τον ορίζοντα με όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Σκέφτομαι, με ιδιαίτερο τρόπο, τους μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, με τους οποίους θα έχω την τελευταία μου συνάντηση σε αυτό το νησί μαζί με διάφορους αδελφούς άλλων χριστιανικών θρησκευμάτων», είπε ο Πάπας.

Ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έφτασε στο ΓΣΠ στις 10 το πρωί και τον υποδέχθηκε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.

Εκτός σταδίου στήθηκαν γιγαντοοθόνες για τη λειτουργία για να μπορούν να παρακολουθήσουν όσοι πιστοί δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν εισιτήριο για είσοδο στον χώρο.

Τα μέτρα ήταν δρακόντεια και στο χώρο υπερίπτατο ελικόπτερο της Αστυνομίας.

Ο Πάπας έφτασε στο χώρο με τη συνοδεία του. Χορωδία έψελνε ύμνους στα ελληνικά, αγγλικά και ιταλικά καθόλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Ο Πάπας είπε ότι αύριο πρωί θα έχει την ευκαιρία να χαιρετήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν φύγω από τη χώρα.

«Ως εκ τούτου, και από τώρα θα ήθελα να εκφράσω με όλη μου την καρδιά, την ευγνωμοσύνη μου στον καθένα σας για την ζεστασιά και τη στοργή που μου δώσατε. Ευχαριστώ όσους συνεργάστηκαν για αυτή την επίσκεψη. Σας παρακαλώ να προσεύχεστε για μένα.Είθε ο Κύριος να σας ευλογεί και η Παναγία να σας προστατεύει», είπε ο Ποντίφικας.

Νωρίτερα αναγνώστηκε απόσπασμα από τον Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο με πρωταγωνιστές δύο τυφλούς.
Ο Πάπας απευθύνθηκε με μήνυμα στους πιστούς αναφερόμενος ακριβώς στους δύο τυφλούς λέγοντας ότι παρά την κατάστασή τους, και οι δύο «βλέπουν» αυτό που είναι πραγματικά σπουδαίο,δηλαδή αναγνωρίζουν τον Ιησού ως τον Μεσσία που ήρθε στον κόσμο.

Ο Πάπας Φραγκίσκος είπε ότι τα μηνύματα από το απόσπασμα αυτό είναι ότι πρέπει να πλησιάσουμε τον Κύριο με στόχο να μας θεραπεύει. Είπε ότι αυτό έκαναν και οι δύο τυφλοί διότι αντιλαμβάνονται ότι, μέσα στο σκοτάδι της ιστορίας, Εκείνος είναι το φως που φωτίζει τις νύχτες της καρδιάς και του κόσμου.

«Ο Χριστός νικά το σκοτάδι του κάθε τυφλού. Κι εμείς, -πρέπει να το υποδεχθούμε- κουβαλάμε κάποιο είδος τύφλωσης στην καρδιά. Κι εμείς, όπως οι δύο τυφλοί, είμαστε οδοιπόροι που συχνά ζούμε στο σκοτάδι της ζωής», ανέφερε.

«Μόνο ο Ιησούς ελευθερώνει την καρδιά από κάθε κακό. Ας αναρωτιόμαστε μεμονωμένα: κλείνομαι στο σκοτάδι της μελαγχολίας, που στεγνώνει τις πηγές της χαράς ή κατευθύνω τα βήματά μου προς τον Ιησού και του προσφέρω τη ζωή μου; Ακολουθώ τον
Ιησού, τον ''παρακολουθώ'', του λέω τις ανάγκες μου, του παρουσιάζω την πίκρα μου; Ας το κάνουμε, ας δώσουμε στον Ιησού την ευκαιρία να θεραπεύει τις καρδιές μας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Η εσωτερική μας θεραπεία όμως απαιτεί και άλλα δύο», είπε ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Πάπας τόνισε ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το σκοτάδι από μόνοι μας και ότι εάν κουβαλάμε μόνοι μας την εσωτερική μας τύφλωση, θα χαθούμε. Έχουμε ανάγκη, είπε, από το πλησίον μας και πρέπει να παραμένουμε ο ένας δίπλα στον άλλο για να μοιραστούμε τις πληγές της ζωής μας και να αντιμετωπίσουμε το δρόμο μαζί.

Ο Πάπας σημείωσε πως εάν παραμένουμε χωρισμένοι μεταξύ μας, αν ο καθένας σκέφτεται μόνο τον εαυτό του ή ενδιαφέρεται μόνο και μόνο στο μικρό του περιβάλλον, εάν δεν αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον, δεν υπάρχει διάλογος, δεν προχωράμε μαζί και, επομένως, δεν μπορούμε να αναρρώσουμε πλήρως από την τύφλωσή μας.

Συμμετέχω με χαρά, μαζί με χιλιάδες πιστούς, στη μεγάλη Θεία Λειτουργία που πραγματοποιείται αυτήν την ώρα στο ΓΣΠ.
Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για την Κύπρο και για όλους μας. pic.twitter.com/wfzlzKGPT3

— Nicos Anastasiades (@AnastasiadesCY) December 3, 2021