24news team
Ανατροπή στην υπόθεση θανάτου του Ανδρέα Στυλιανού άλλως «Αμερικάνου», ο οποίος έχασε τη ζωή του το 2016, στη Λεμεσό μετά από οδική σύγκρουση με τον Βαλεντίνο Στυλιανού ο οποίος αργότερα καταδικάστηκε σε δια βίου φυλάκιση για φόνο εκ προμελέτης.
Το Ανώτατο μετά από έφεση που ασκήθηκε από πλευράς του καταδικασθέντα Βαλεντίνου Στυλιανού ανέτρεψε την κατηγορία του φόνου εκ προμελέτης και την μετέτρεψε σε ανθρωποκτονία. Ο Β. Στυλιανού θυμίζουμε ότι αρχικά αρνείτο ενοχή στην υπόθεση.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο φόνος διαπράχθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2016 όταν ο Βαλεντίνος Στυλιανού παρέσυρε και σκότωσε με το αυτοκίνητο του, τον άλλοτε φίλο του Ανδρέα Στυλιανό «Αμερικάνο» ηλικίας 39 χρόνων, ο οποίος επέβαινε μοτοσικλέτας, στην περιοχή Αγίας Σοφίας στη Λεμεσό. Το θύμα είχε πυροβολήσει εναντίον του σπιτιού του θύτη του, λίγο προηγουμένως.
Μετά τη σύλληψη του ο Στυλιανού ισχυρίστηκε ότι ο θάνατος του «Αμερικάνου» ήταν αποτέλεσμα τροχαίου δυστυχήματος. Έτσι οι προσπάθειες των ανακριτών επικεντρώθηκαν στο να αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας την εσκεμμένη πρόκληση του δυστυχήματος, που επέφερε το θάνατο του 39χρονου. Το αδίκημα του φόνου αποδείχθηκε στηριζόμενο στις μαρτυρίες της ομάδας αναπαράστασης της ομάδας δυστυχημάτων της Τροχαίας Λεμεσού.
Στην απόφαση του Κακουργιοδικείου για επιβολή της ποινής, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη φύση και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαπράχθηκε το έγκλημα, όπως επίσης και στη σχέση μεταξύ θύτη και θύματος.
Τα γεγονότα
Μία μέρα πριν την μοιραία ημέρα είχε δημιουργηθεί μεγάλη ένταση μεταξύ τους μετά που το θύμα θύμωσε με τον εφεσείοντα γιατί θεώρησε πως ο τελευταίος συνεργάστηκε με την ΥΚΑΝ και τον κατέδωσε σε σχέση με υπόθεση ναρκωτικών, στα πλαίσια της οποίας έγινε έρευνα στο αυτοκίνητο του θύματος όπου εντοπίστηκαν ναρκωτικά. Όταν ο εφεσείοντας πληροφορήθηκε για την αντίδραση αυτή του θύματος προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του και ακολούθησαν επανειλημμένα μεταξύ τους τηλεφωνήματα.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία, τσακώνονταν, βρίζονταν και απειλούσε ο ένας τον άλλο. Αργά το βράδυ της επόμενης ημέρας ο εφεσείοντας, γνωρίζοντας ότι το θύμα κατευθυνόταν προς την οικία του με μοτοσυκλέτα για να υλοποιήσει τις απειλές του, περιφερόταν στην περιοχή αναζητώντας το θύμα.
Στις 23:34 σταμάτησε, σύμφωνα με τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου, το αυτοκίνητο του στην αριστερή πλευρά του δρόμου όπου βρίσκεται το σπίτι του. Στις 23:41 αντελήφθη μια αγωνιστική μοτοσυκλέτα με οδηγό το θύμα να κατευθύνεται εξ αντιθέτου και να ρίχνει αριθμό πυροβολισμών προς την οικία του εφεσείοντα. Τότε ο τελευταίος ξεκίνησε το αυτοκίνητο του με αποτέλεσμα τα δύο οχήματα να συγκρουστούν. Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης προκλήθηκε ο θάνατος του θύματος από βαρεία κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Η αμφισβήτηση για προμελέτη και η θέση της κατηγορούσας αρχής
Ήταν η θέση της κατηγορούσας αρχής ότι η σύγκρουση προκλήθηκε από τον εφεσείοντα, ο οποίος εισήλθε στο ρεύμα κυκλοφορίας της μοτοσυκλέτας. Η εκδοχή της κατηγορούσας αρχής ήταν ότι ο εφεσείων, όχι μόνο τέλεσε παράνομη πράξη με πρόθεση να επιφέρει το θάνατο του θύματος, αλλά ότι ενήργησε με προμελέτη.
Αντίθετα, ήταν η θέση της υπεράσπισης πρωτοδίκως, την οποία επεχείρησε ο εφεσείων να υποστηρίξει ενόρκως από το εδώλιο του μάρτυρα, ότι επρόκειτο για τροχαίο δυστύχημα που προκλήθηκε όταν το θύμα ανέπτυξε ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το αυτοκίνητο του, το οποίο εκινείτο με χαμηλή ταχύτητα, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με αυτό και να επέλθει το μοιραίο. Αμφισβητήθηκε τοιουτοτρόπως η ίδια η επιθετική και παράνομη πράξη που θα συνιστούσε το πρώτο συστατικό στοιχείο του αδικήματος. Συνεπακόλουθα και έτι περαιτέρω αμφισβητήθηκε η πρόθεση πρόκλησης θανάτου και βεβαίως η προμελέτη.
Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε τη μαρτυρία και την εκδοχή του εφεσείοντα.
Επί της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής θεώρησε ότι υπήρχε συντριπτική περιστατική μαρτυρία που δεν άφηνε λογική αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος, όχι μόνο απέκοψε την πορεία της μοτοσυκλέτας προκαλώντας με πρόθεση τη βίαιη και θανατηφόρα σύγκρουση, αλλά και ότι έπραξε τούτο με προμελέτη.
Τι δεν έλαβε υπόψη το Κακουργιοδικείο, σύμφωνα με το Ανώτατο
Σύμφωνα με την Απόφαση του Ανωτάτου, οι πυροβολισμοί εναντίον του εφεσείοντα, «Επρόκειτο ασφαλώς για μια ξαφνική πρόκληση την οποία το Κακουργιοδικείο δεν έλαβε καθόλου υπόψιν ή την υποβάθμισε, ενώ η προμελέτη προϋποθέτει, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, όχι μόνο προγενέστερο σχεδιασμό ή μελέτη της πράξης, αλλά και ψύχραιμο αναλογισμό της.
Το ξαφνικό και η σοβαρότητα της επίθεσης που προηγήθηκε και η μαρτυρία που περιγράφει τον εφεσείοντα κατά τον ουσιώδη χρόνο, είναι παράγοντες τέτοιοι που ικανοποιούν τα απαιτούμενα κριτήρια, ή εν πάση περιπτώσει δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες προς την κατεύθυνση της πρόκλησης. Συνεπώς, υπό τις περιστάσεις που ο εφεσείοντας διέπραξε την εγκληματική πράξη κρίνουμε ότι δεν θα μπορούσε το Κακουργιοδικείο να καταλήξει σε άνευ αμφιβολίας διαπίστωση, όπως έπραξε, ότι αυτός είχε ενεργήσει με την απαιτούμενη, ως συστατικό στοιχείο του εγκλήματος, ψύχραιμη υλοποίηση προμελετημένης απόφασης.
Η διαπίστωση αυτή θα πρέπει να έχει ως συνέπεια τον παραμερισμό της καταδίκης σε φόνο εκ προμελέτης και την αντικατάσταση της με καταδίκη για το έγκλημα της ανθρωποκτονίας.
Εν κατακλείδι το Ανώτατο αποφάσισε πως «Η καταδίκη για φόνο εκ προμελέτης παραμερίζεται και αντικαθίσταται με καταδίκη για ανθρωποκτονία. Συνεπακόλουθα παραμερίζεται και η ποινή που επιβλήθηκε για το φόνο. Θα επιβληθεί ποινή για την ανθρωποκτονία».
