Το αίσθημα της απόρριψης είναι, ίσως ένα από τα πιο συνηθισμένα ψυχολογικά τραύματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι στην καθημερινή μας ζωή. Η βαρύτητα της απόρριψης ποικίλει από μέτρια (όπως παραδείγματος χάριν αν πούμε ένα αστείο σε μια παρέα και δεν γελάσει κανείς) έως και πραγματικά ισοπεδωτική (όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις μη συναινετικού διαζυγίου για τον σύντροφο που δεν το επιθυμεί). Κοινό στοιχείο σε κάθε περίπτωση απόρριψης είναι ο ψυχικός πόνος που προκαλεί στο άτομο. Και πράγματι, όπως έχει διαπιστωθεί σε απεικονιστικές μελέτες, οι περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου που ενεργοποιούνται από το αίσθημα της απόρριψης είναι οι ίδιες που σχετίζονται με τον σωματικό πόνο. Γνωρίζουμε ήδη από προηγούμενες μελέτες ότι ο φυσικός πόνος συνήθως ενεργοποιεί δύο εγκεφαλικές περιοχές, μία που σχετίζεται με την «δυσφορία» του σωματικού πόνου ως συναισθηματικό (ψυχολογικό) ερέθισμα και μία που αφορά τη φυσική αίσθηση του πόνου ως ερέθισμα του σωματοαισθητικού συστήματος. Πώς λειτουργεί, όμως, η απόρριψη στο άτομο, όταν πρόκειται για μια σεξουαλική άρνηση του συντρόφου, συχνά επανειλημμένη, και πώς επιδρά στο δυναμικό της σχέσης μακροπρόθεσμα;
Πολλές φορές έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι η σεξουαλική απόρριψη δεν επιδρά με τον ίδιο τρόπο σε κάθε φύλο. Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι γυναίκες θα ενοχλούνταν περισσότερο από μια σεξουαλική απόρριψη δεδομένου ότι προσεγγίζουν το σεξ κυρίως εγκεφαλικά συγκριτικά με τον άνδρα. Η άποψη αυτή βασίζεται, τουλάχιστον εν μέρει, σε δύο παραδοχές: Η πρώτη αφορά την «Θεωρία της Αρρενωπότητας» η οποία υποστηρίζει πως οι άνδρες επιθυμούν το σεξ για σωματικούς και επιφανειακούς λόγους παρά για συναισθηματική εγγύτητα με τη σύντροφό τους, επομένως μια σεξουαλική απόρριψη δεν θα τους ενοχλήσει τόσο πολύ καθώς βλέπουν μόνο τη «μισή» εικόνα. Η δεύτερη υπόθεση, βασίζεται στη θεωρία της κοινωνική κατασκευής της σεξουαλικότητας, σύμφωνα με την οποία ο ρόλος του άνδρα είναι να ξεκινάει πάντα τη σεξουαλική αλληλεπίδραση με τη γυναίκα να έχει το ρόλο του αποδέκτη. Επομένως, δεδομένου ότι οι άνδρες θα ξεκινούν συχνότερα μια σεξουαλική επαφή θα πρέπει να είναι σε θέση να αντέξουν και περισσότερη απόρριψη.
Στην πραγματικότητα, όμως, τίποτα από τα δύο δεν ισχύει. Όσο συχνότερα γίνεται αποδέκτης σεξουαλικής απόρριψης ένας από τους δύο συντρόφους, είτε άνδρας είτε γυναίκα, τόσο περισσότερο μπορεί να πληγεί η εμπιστοσύνη και η αυτοπεποίθησή του, ενώ δεν αποκλείεται να μειωθεί ακόμα και η σεξουαλική του επιθυμία. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια ενός 45χρονου άνδρα που είχε επισκεφτεί το Ινστιτούτο επειδή η σεξουαλική του ζωή με τη σύζυγο διένυε μερικές από τις πιο παγωμένες μέρες της… «Όταν είσαι ο άνδρας και είσαι πάντα εκείνος που κάνει την πρώτη κίνηση, αλλά η σύντροφός σου, σου λέει μόνιμα όχι, όχι, όχι…, νιώθεις εκνευρισμό, μελαγχολία και ενοχές καθώς αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν κάνεις κάτι λάθος εσύ ή αν συμβαίνει και τίποτα χειρότερο…».
Διαβάστε την συνέχεια στο must.com.cy
